Zwemhalfuurtje

Vanmorgen hoorde ik, in mijn belevening midden in de nacht, geluid. De oudste was wakker. Zeker even plassen dacht ik nog en wilde me omdraaien. Maar ik hoorde hem naar beneden gaan. Het was al vroeg in de ochtend. De arme jongen maakte zich op voor zijn eerste werkdag na de vakantie. Dus proberen wakker te worden, me realiserend dat het buiten nog donker was. Dat was voor de vakantie wel anders. Toen was het al volop licht als hij ging werken. De zomer gaat rap voorbij. Maar geen gezeur en gemier in dat bed. Ik zwaai dat kind zo even uit en dan ga ik zwemmen. Nou, daar had ik niet echt veel zin in in het donker, maar ik had het met mezelf afgesproken. Dus slaapdronken naar beneden, kind uitzwaaien, even op de weegschaal  – weer niets eraf. Even op de Wii-fit, zelfs 100 gram erbij en dat terwijl ik mij gisteren na het ontbijt heb gewogen en nu ervoor. Dus motivatie is aanwezig. Op naar het zwembad. Daar is het rustig. Het water is even koud, maar we zetten door. En ik krijg al gauw de smaak te pakken. Na de eerste 10 baantjes zwem ik lustig door. Denk nog even dat er geen zwemlessen zijn, maar voordat die beginnen heb ik er 20 baantjes op zitten. Dus in nog geen half uur. Dat was mijn eerste beweegmoment van de dag. Het tweede is ook al achter de rug – de kamer stofzuigen. Nu ff aan het werk.