Zondagbeslommeringen

Het is weer zondag, tijd voor de wekelijkse lange run. Als ik uit bed kom ga ik op de weegschaal staan. Gisteren vriend op bezoek gehad en gewoon lekker gegeten. Hoewel ik met koken goed rekening met mezelf hou, probeer ik toch ook gewoon een volledige maaltijd op tafel te zetten voor mensen die niet neurotisch worden als het wellicht iets te veel wordt. Leuk recept gevonden met een tomaten saus waar je eieren in pocheert en daarna nog wat makreel doet. Die makreel laat ik de volgende keer zitten. Er is vast wel een graatloze vis die je daar heerlijk in mee kunt pocheren. Makreel is lekker, sjee wat heeft die vis een graten. Het is eigenlijk een tunesisch lunchrecept, maar ik zie vocht genoeg, dus kook er lekker een bak zilvervliesrijst bij. Dan hebben de mannen hun vulling. Spannend, maar het blijkt ontzettend lekker.. dat recept houden we erin :). Heerlijk toetje met een fles Sauternes.. jammie. Helaas ook eentje door de gootsteen.. Ik vergeet soms deze luxe flessen. Bewaren voor hét moment kan dus betekenen dat ze over de top gaan. Binnenkort maar eens in mijn ‘wijnkelder’ duiken en wat flessen controleren en eventueel dus maar openen en of van genieten of door de gootsteen. Gelukkig zijn het er niet zo veel meer. Na het eten natuurlijk de koffie met traditiegetrouw alle smaken likeur op tafel, met natuurlijk wat chocolade en stukken brownies. Avondje genieten en morgen maar zien op de weegschaal dan.

En dat is vanmorgen minder schrikken dan verwacht. Zelfs voor het lopen staat de weegschaal al redelijk gunstig en op de oude zelfs gewoon 60, de magische 60. Om de bui voor te zijn gauw rondje door de Kraats rennen. Hoewel ik flink loop te hoesten en te snotteren gaan we toch echt wel weer voor de grote ronde van 11+ km. Rustig tempo, dan verbrand je het meeste. Het gaat best lekker. Onderweg voldoende om te overdenken. Ik voel me goed. Het rondje gaat lekker. Halverwege kan ik nog een shortcut nemen, maar nee… ik ga echt niet lopen opgeven. Ik zal toch echt die 11+ gaan lopen. En natuurlijk lukt dat. Ik heb zelfs aan het einde nog wat over… volgende week klein stukje er bij doen? Eenmaal thuis op de weegschaal word ik weer echt gelukkig. Net iets boven de 62k op de nieuwe weegschaal en heerlijk vertrouwd 58,5 op de oude. Dat voelt weer een stuk beter dan die 60+ die hij deze week aantikte. En ja… ik weet dat ik daar niet te neurotisch over moet doen en dan iets erbij prima is… maar voor mij niet. Ik merk dat ik te bang ben dat het een glijdende lijn naar boven wordt als ik eenmaal ga toegeven aan een beetje meer.. dat het dan 61 wordt.. 62… en dat ik het dan niet meer naar beneden krijg. Dat maakt het rondje De Kraats op zondag ook zo belangrijk. Dat is hét rondje waarbij ik flink kan verbranden. En natuurlijk weet ik dat het vooral ook vocht is wat er dan af is en dat dat er na de eerste beste kop thee wel weer aan zit. Maar dat getal na het lopen is belangrijk.

En als ik dan even later een foto op facebook tegen kom waar ik ontzettend blij van word kan mijn dag niet meer stuk. Ik heb een grijns van oor tot oor en voel me gezegend.