zon, regen en een voetbalwedstrijd

Het zag er zo mooi uit vanmorgen. Licht bewolkt, maar met blauwe stukken. Omdat het koud leek, met wollen sokken en warme jas naar het voetbalveld, moederplicht riep. Sta ik net langs de lijn, gaat boven de kraan open. IJskoud water en geen paraplu, niet eens een muts op mijn jas. Dus heerlijk verzopen sta je dan langs de lijn, zegt zo olijke pa – nou je haar ziet er ook niet uit. Grapjas.
Maar nu hebben we net wéér een bui gehad en trekt de lucht open en schijnt een lekkere zon en moet ik weer naar het voetbalveld, de wedstrijd van het eerste vastliggen. Lange jas?? Is wel lekker warm. Of toch maar mijn skijack (zo heet dat ding, maar ik heb nog nooit op ski’s gestaan), waterdicht en met capuchon. Ik ga voor de laatste, neem wel plu mee (dan blijft het namelijk meestal droog) en doe mijn wollen sokken wel weer aan. En dan hoop ik gewoon dat WE weer winnen. Dan is het tenminste ergens goed voor. Zoonlief maakte er iets van 11-2 van vanmorgen. Dat zal het eerste niet lukken, maar ach… voor iets minder doen we het oooki.