Woonkamer

Een kleine rondgang door het huis. Boven hebben manlief en ik een gedeelde werkkamer, daarnaast is onze slaapkamer, met een werktafel. Op de benedenverdieping hebben de jongens allebei een slaapkamer en hebben we een klein kamertje met een mooie nieuwe tafel. Deze kamer is zeer geschikt als strijk- en vouwkamer, maar verder goed ingericht om nog even wat te werken (de oudste vindt dat heerlijk als het zonnetje erin schijnt), een spel te spelen of wat met iemand te bespreken. Verder hebben we beneden de woonkamer, met een zithoek met tv, een eethoek en een keuken. In mijn ogen is de woonkamer algemene ruimte. Wil je rust en alleen zijn, dan kun je je terugtrekken in je eigen hok, danwel het kleine kamertje. Zo niet manlief. Die bereidt het liefst zijn volgende dag voor aan de eetkamertafel. Zit ik beneden tv te kijken, dan komt er een sneer van achter dat hij niet kan werken met het geluid van de tv. Wat dat aangaat is hij net wat mannen vrouwen verwijten – de dubbele boodschap, want eigenlijk bedoelt hij dat ik moet oprotten en maar boven moet gaan kijken. Wat ik dan doe zonder iets te zeggen en met een deur die overduidelijk dicht gaat.
Nu had ik heerlijk mijn werk klaar en verheugde ik mij op het nog even terug zien van Lama’s gezocht. Dus opgewekt naar beneden, waar meneer de tafel alweer bezet had. Of hij er last van had als ik zachtjes naar de tv ging kijken. Ja!! Waarop ik (tja ook dubbele boodschap) maar zei dat ik dan wel weer verder ging werken boven. Ik moest niet zeuren, waarom kon ik boven geen tv kijken? (dat hij ook boven op dat mooi ingerichte werkkamertje kon gaan werken zonder van iemand last te hebben dringt nooit tot hem door). Nou, omdat ik geen tv wou kijken, maar video en dat kan alleen beneden (tja boven ook, maar ik wil onderuit op de bank, met een wijntje en de voeten op de poef en niet op de rand van het bed, omdat ik vanaf het kussen de tv gewoon weg niet kan zien, want te klein en te kippig). Dus dan maar bloggen en als hij lekker wil gaan slapen ga ik uit protest gewoon dan tv kijken beneden. Gewoon ff met de kont tegen de krib. Want alles en iedereen moet altijd maar rekening houden met hem (niets op de vele tafels laten liggen, want hij moet er zo aan kunnen gaan werken) en waar gaat hij dan zitten. Beneden, in de woonkamer, in de algemene woonkamer. Daar gaat mijn wijntje. Gelukkig gaat hij straks weer een paar weken naar Kenya. Maar ja, dan is hij weer elke avond weg en dat is ook weer niet gezellig.