Weer een stukje verderop

Joepie, het schijnt erbij te horen, aankomen met regen, vertrekken met regen. Als we wakker wordne horen we de regen op de tent kletteren en dat gaan nog best wel lang door. L gaat wat brood halen en ondertussen haal ik de slaaptenten naar beneden en ruim ze op. De tafel kan dan mooi op die plek staan en met de regen op het tentdak gaan we eerst maar eens ontbijten. Ondertussen heb ik nog een stuk plastic gevonden en dat over de kar gegooid. ZO kunnen we van alles in de tent gooien zonder dat de inhoud van de tent erg nat wordt. Als we net alles hebben ingepakt komen Rene en Ineke, we zouden daar om 10 uur zijn ern Rene dacht dat we misschien wel wat hulp zouden kunnen gebruiken. Ze zijn te laat, we zijn klaar en met elkaar vertrekken we naar het huis van de Plushommes. Daar kunnen we eindelijk weer evne rustig met elkaar kletsen. Helaas dat de tijd er daar alweer op zit, ik merk dat ze graag hadden gehad dat we wat langer waren gebleven. Dat had ik ook wel leuk gevonden, maar ik denk dat er dan toch ook nog weinig tijd was geweest om echt bij te kletsen. We hebben in ieder geval hun stekkie eens goed bekeken en ik merk dat ik vaker met Ineke moet mailen. Hoewel we wel het spel hebben dat we elkaar ontzettend haten, hebben we elkaar best wel veel te vertellen. Ik moet daar meer aandacht aan besteden. We liggen elkaar juist best wel goed. In Bennekom had ik daar ook best wel wat meer aandacht aan mogen schenken, maar die tijd is geweest. Om 12 uur is het tijd om verder te gaan, richting Andorra. Het wordt een hele mooi tocht, met een heel mooi landschap. Ik voel me in het begin van leeg, had toch wat meer verwacht van de tijd in Lavelanet, maar het is goed zo. Andorra is werkelijk schitterend, zolang je maar niet in een van de steden bent Dat zijn ware koopcentra, karakterloos. Maar de bergen, de rotswanden en de rivieren zijn schitterend. Tegen de avond gaan we op zoek naar een slaapplek. De camping kunnen we zo gauw niet vinden, dus besluit L om een zijweg te nemen op zoek naar een boertje of zo. We rijden de bergen in, schitterende tocht, maar geen mooie plekjes. De plekken die ons wordne aangeraden zijn niet beschikbaar en dan komen we op een zijweggetje naar beneden waar wel wat ruimte zou zijn. Ik vind het maar een eng weggetje maar L heeft goede moed. Halverwege is er echter geen plekje en het wordt al wat later. What to do?? We proberen de auto te keren en weer terug te gaan, want verder naar onderen is er ook niet zoveel en of daar een weg terug is is niet duidelijk en nog verder dat grintpad op lijkt mij niet echt lekker. Dus weer terug. Met moeite de auto gekeerd, kar er weer achter en naar boven. Wij blijven er uit. Al gauw verdwijnt de auto in een grote stofwolk, we horen slippende banden en ik ruik verschroeid rubber. De auto komt tot stilstand en L komt weer langzaam naar beneden. M gaat de boel verkennen en stuurt L weer naar boven. Maar weer blijft de auto op hetzelfde punt hangen een grote stofwolk en een rubberlucht achterlatend. M houdt volle moed, bekijkt de weg nog een keer en geeft L nog een keer instructies, WIj lopen vooruit, om buiten het stof en de wegschietende stenen te blijven.en moedigen de focus aan. Hij komt het eerste punt voorbij, maar valt dan uit. De kracht is eruit zegt L. Gewoon even laten afkoelen vind M en dan nog een keer proberen. Dat doet L en daar gaat de auto weer in een wolk van stof, steeds een stukje verder. Hij rijdt ons voorbij en stopt weer even. Maar M blijft moed houden. Als hij dat stuk kan, dan moet hij dat stuk ook kunnen. Na veel spanning, veel verbrand rubber en vooral ook heeeeel veel stof staat de auto weer boven. We gaan weer op zoek naar een camping. In Encamp hadden we borden gezien, dus daar maar heen. De camping in Andorra de Vella was druk en veel lawaai en de andere camping bleek gesloten. Na veel heen en weer gerij en gevraag komen we eindelijk om 23 uur op de camping aan. Er is nog een plek en in hecht teamwork wordt de boel opgezet. K doet de tent, M de luchtbedden en ik maak snel wat eten met wat ik in het donker kan vinden. Een heel avontuur. Ik hou geen goed gevoel aan Andorra over. Het zal wel aan mij liggen, ik ben niet echt het type van de luxe winkels. MOrgen nog even tanken (het is hier echt goedkoop) en een grote mall in om te kijken of het hier echt zo goedkoop is. Maar nu eerst slapen, na dit spannende avontuur.