Weer een rustdag

De hele tijd lopen denken wat ik nou zal doen, meegaan met de tocht, bij de tent en K blijven… Tegen 9 uur stuur ik Rene een SMS, met hoeveel zijn jullie? Er komt geen antwoord, ik blijf bij de tent.
Weer een fietsdag voor de mannen en een lees dag voor ons. Ik kan er niet mee zitten. Ik kom het hele jaa rniet aan lezen toe en vakantie is tenslote ook to rust komen. Dat doe ik hier dus wel. Ik heb een stapel MIND’s mee en daar kan ik heerlijk mee vooruit. Ook K vermaakt zich wel met een boek, maar gaat toch op een gegeven moment alleen naar het zwembad. Goed zo, dat hij alleen op pad gaat. Dan merk je ook dat hij zich wat vrijer zonder zijn grote broer durft te bewegen.Als de mannen thuiskomen gaan we met elkaar nog evne die kant op. Ik ondertussen al een boel van de kar opgeruimd zodat we morgen makkelijk kunnen pakken. Jammer dat Rene en Ineke niet even spontaan langs komen. Ergens verwacht je dat toch even. De tocht zou niet zolang duren, maar helaas, er komt niemand spontaan de camping op.