Vuurwerk

Vanmorgen in alle vroegte L op de trein gezet naar Schiphol. DIe gaat drie weken de warmte opzoeken. Dat was een koude start. Gelukkig had dit praktisch denkend mens gisteravond al een doek over de voorruit gehangen (Jammer dat ik niet genoeg doek had voor de andere ruiten). Dat was dus ook de enige ruit die we niet hoefden af te bikken. De doek konden we rechtop even op de parkeerplaats achterlaten. Het voordeel van deze auto is voorruitverwarming. Dus door die ruit konden we ook snel kijken. En gelukkig kon ik met een flinke stomp mijn deurhandel weer terugduwen, anders had mijn deur niet eens dicht kunnen doen. Het eerste deel was een beetje glibberen, maar daarna ging het gelukkig beter. De tijd tikte wel door, want L heeft altijd het idee dat er tijd genoeg is. De trein was gelukkig ietsje laat en de aankomst daarvan was puur spektakel. In de verte in het donker zagen we steeds blauwe lichtflitsen, alsof er boven het spoor lichten brandden. Maar we zagen ook de drie koplampen dus de trein was wel onderweg. Regelmatig ontsprong er uit de trein een felle blauwe lichtflits. We dachten eerst dat het niet de trein was die kwam, maar een sneeuwschuiver of zo iets. Maar het bleek wel een trein en L kon er mooi op tijd in stappen. Zijn planning was krap. Maar dit was de eerste trein die richting Schiphol vertrok, dus meer speling was er ook niet. Het was hopen dat de trein onderweg toch wat meer vaart kon maken. Hij vertrok en de trein nakijkend zag ik de rode lichtjes weer in het donker verdwijnen, kompleet weer met het nodige spectaculaire vuurwerk.

Het vuurwerk bracht hem echter geen geluk. De trein bleek later niet verder te rijden dan Utrecht. Ongeluk halverwege Amsterdam. Maar via Leiden toch nog op Schiphol beland. Nadien niets meer van L vernomen. Dus ik ga er vanuit dat hij daadwerkelijk in het vliegtuig terecht is gekomen én dat het vliegtuig ook netjes onderweg is naar India.