Vaders

Het nadeel van ouder worden is dat je ouders ook ouder worden. Om je heen laten vaders en moeders van vrienden en bekenden het leven en je weet dat er ook een tijd zal komen dat jouw ouders er niet meer zullen zijn.
Vanmiddag kwam mijn vorige buurvrouw even langs. Normaal zag je elkaar dagelijks en wist je hoe het er in de familie bijstond. Nu woont ze al een half jaar aan de andere kant van het dorp,nog niet heel ver weg, maar toch… je gaat niet “even” langs.
Haar vader heeft al ruime tijd slokdarmkanker. Een dik jaar geleden ben ik ’s nachts van huis gewisseld omdat ze halsoverdekop naar het ziekenhuis moesten. Hij zou de ochtend waarschijnlijk niet halen. Hij kwam er wonder boven wonder weer bovenop en leeft nog steeds, maar het gaat steeds minder. Haar schoonvader is 3 jaar geleden aan hetzelfde overleden. Nog even en dan hebben de kinderen geen opa meer. Mijn vader moet binnenkort aan zijn hart geopereerd worden, 3 tot 4 bypasses. Op dit moment is hij al moe als hij aan een activiteit denkt. Mijn schoonvader is al een tijd depressief en is nu in een open afdeling opgenomen. Hij is altijd boer geweest en heeft veel fysiek werk geleverd en nu is het lichaam op. Maar de geest heeft dat nog niet geaccepteerd.Opeens gaat alles hard en merk je dat het oudere mensen worden. Het hoort bij het leven, zeggen mijn buurvrouw en ik dan tegen elkaar, maar het is wel het minder leuke deel van het leven.