Tijd om te genieten – me time

Al jaren heb ik een eigen bedrijf en werk ik vanuit huis. Dat bevalt op zich uitstekend. Weer of geen weer.. ik hoef nergens naar toe. Als het even wat rustig is kan wat tijd aan mijn grote hobby, het huishouden ahum, besteden. Tussendoor even wat boodschappen doen en alles gewoon bij de hand hebben.. lekkere koffie, lekkere thee… noem maar op. Maar deze zomer kwam het er in eens in… na het zwemmen een stuk fietsen. Meestal was ik dan rond een uur of negen weer thuis en kon ik naar boven naar het werk… ik noemde het gekscherend mijn rondje woon-werk verkeer. Al gauw kwam daar ook regelmatig het middagrondje bij…. zo rond een uur of 5 weer een stuk fietsen.. werk afsluiten, even een frisse wind door de haren en dan thuis met andere dingen dan werk bezig zijn… weer een stuk woon-werk verkeer. En het bevalt me.Na de heerlijke tocht vanochtend.. een stuk alleen en een stukje in heel goed gezelschap… vanmiddag weer het rondje. De wereld is goed ontwaakt. De zon schijnt, het is warm… ik fiets naar mijn bankje aan de Grift… al weken aan het eind van de dag mijn lieve vriend… als het wat frisser was, en de zon scheen, dan was het ook genieten bij de boom tegenover het bankje waar je nog net in de zon kunt zitten….. Het is iets over 5….het tochtje naar het bankje gaat steeds sneller.. ik word nog wel eens een fietser.. haha…. ik pak mijn boek en leesbril en ga verder waar ik gisteren gebleven was. Even een heerlijk half uurtje me-time. Afsluiten van de werkdag….daarna nog een heerlijke terug weer naar huis… even de dag doornemen met mijn medefietser die ondertussen ook uitgewerkt is. Het bevalt me wel. Tijd nemen voor mezelf, tijd nemen voor wat rust en afstand van het werk. Maken van een gewone werkdag van 9 tot 5 haha.. ik lijk wel een ambtenaar. Regelmatige werkdag met woonwerk verkeer…working nine to five…Niet meer doorstomen en blijven werken tot ergens in de avond.. even snel eten en dan weer verder.. morgen is er weer een dag… en ook die dag beginnen we weer met een heerlijk stuk fietsen en wie weet nog een stukje hardlopen. Morgen sluiten we hem weer af met een fietstochtje maar dan denk ik naar Wageningen, naar het Ondernemers Cafe. En dan elke keer weer een beetje meer leren genieten van het leven en leren dat er meer is dan werken en hopen dat ik manlief een beetje kan meenemen.. want die is nog meer workaholic dan ik…. ME-TIME… dat gaan we er in houden… en voorlopig het rondje ‘woonwerk’-verkeer ook.