Terug naar de orde van de dag

Kerst, het zaalvoetbaltoernooi, oud en nieuw en nog een dag zaalvoetbal. Heel leuk en gezellig allemaal maar het is een enorme inbreuk op je leven. Zeker als je beetje bij beetje probeert daar orde en regelmaat in te brengen. Alles is weer voorbij, resten alleen nog de herinneringen en de foto’s (die van de voetbal moeten nog wat uitgezocht en online gezet worden). Vandaag een bijna normale dag. Bijna, want de jongens hebben nog vakantie. Ik heb ze net uit bed gelokt en ga ze straks wat aan het werk zetten. Want dát is ook één van mijn goede voornemens voor dit jaar. Nu eens echt de jongens wat dingen in huis laten doen en niet denken, ach ik doe het zelf net zo snel of wellicht sneller. Gisteren nog discussie met manlief. Het eten is klaar en ik roep de jongens en pak het tafelkleed. ‘Laat de jongens dat doen’, is zijn reactie en ik roep ze. Ze geven antwoord en ondertussen sta ik naar dat tafelkleed te staren. Dat leg ik toch net zo snel zelf even over de tafel? Maar nee, commentaar ‘laat liggen en laat de jongens dat doen. Waar blijven ze trouwens?’. Tja die komen nooit direct naar beneden (hijzelf trouwens ook niet) en hij gaat zich ergeren. Wat IK nu ga zeggen als ze naar beneden komen? Tja waar ze bleven enzo…. en maatregelen? Tja wat moet je dan doen, straffen?? Omdat ze net iets later komen? Maar goed, ze moeten dus wat vaker aanpakken en ik moet af en toe gewoon een stap terug doen. Lastig, maar voor de jongens beter. Haha, dat vinden zij natuurlijk absoluut niet. Maar ik ga de taken verdelen voor vandaag. Kijken hoelang ik dat volhoud.