Gisteren was een leerlinguitvoering van de muziekschool waar ik ook de djembeelessen volg. Met de zaterdag- en de maandaggroep zouden wij ook een optreden verzorgen. Leuk. In eerste instantie dacht ik dat ik niet kon, maar gelukkig, eters konden niet, dus ik kon gaan trommelen. Ik sta nog zo ongeveer met onze camcorder in mijn hand, maar ach denk ik… wie moet er dan gaan filmen en laat hem thuis. We blijken met een groep van minstens 20 trommelaars te zijn en geven een spetterend optreden. Waarbij ik nog de complimenten kreeg dat ik zo heerlijk enthousiast speelde. Wat niet moeilijk is want ik vind het gewoon keigaaf. Jammer dus van die camera en natuurlijk waren er genoeg mensen die best het geheel wel even hadden willen filmen. Maar goed, is niet gebeurd, is tip voor volgende keer (gewoon meenemen dat ding je kunt het altijd in je tas laten zitten) Vanmorgen weer het weekelijkse trommelfestijn en nu toch een zere muis van mijn hand… Gaat wel weer over, enthousiasme heeft nu eenmaal zijn prijs 😉