Surprises

Het moet weer gebeuren, het maken van surprises. Gelukkig zijn de jongens nu oud genoeg om het zelf te regelen, hoewel ze nog regelmatig binnenkomen met vragen en suggesties, vooral de jongste. L. is er niet zo goed in, vind het daarom ook niet leuk. Aan mij dus de taak om het geheel der suprises een beetje te regelen, want de rest van de familie doet ook zijn best, dus van onze kant moet ook wel iets met wat aandacht komen. Dus vanmorgen hard aan de surprise van L gewerkt. Daar had ik wel een idee van hoe het zou moeten worden en ik moet zeggen dat dat goed gelukt is. Geen foto’s of beschrijvingen. Je weet maar nooit welk familielid opeens de weg naar dit log gevonden heeft. Maar nu moet ik aan mijn eigen surprise beginnen. Het idee hiervoor zit al weken in mijn hoofd, ook hoe het dus ongeveer zou moeten worden. Alleen hoe ik het moet gaan maken…. het begin.. dat is nog ff lastig. Ben ik eenmaal bezig, dan ben ik niet meer te stoppen, maar ja… dat begin. In ieder geval heb ik de tafel in het kleine kamertje al bedekt met een oud plastic tafelkleed, staat de kist met schilderspullen er ook en de kwasten, ga ik er zo al de verzamelde doosjes brengen en dan is er eigenlijk niets wat mij nog tegen zou moeten houden. Eerst ga ik maar eens een groot papier maken met daarop ‘het hoeft niet perfect – het gaat om het idee’ en dat hang ik op het prikbord boven de tafel. En dan nog gaan zitten op het gedicht. Want ook daar heb ik altijd wel een idee voor…..