Eigenlijk zou ik hem gewoon de deur uit moeten doen… de weegschaal. Mijn gewicht beheerst mijn leven en eigenlijk moet ik er gewoon niet zoveel mee bezig zijn. Dat was ik vroeger ook niet, maar ja…wat was het resultaat… 90 op de teller. En dat WIL IK NOOIT WEER. Dus controle controle controle. En iedereen zegt dat ik goed moet eten en dat doe ik ook. Ik eet fruit, krijg mijn eiwitten binnen en mijn groenten, gezonde vetten….. en daarnaast ook ruimte voor wat lekkers. Maar een andere manier om op gewicht te blijven is bewegen. Het zit in mijn kop… ik MOET bewegen. Elke ochtend op de fiets of hardlopen. Elke middag wil ik ook weer fietsen. Dat betekende gistermiddag en vanochtend dus fietsen in de regen. En ik vond het helemaal niet erg. Ik was aan het bewegen… en dat was het enige wat er toe deed. Toen ik vanmorgen wakker werd was het eerste wat ik hoorde de regen…en toen voelde ik de paniek dat door de regen ik niet zou kunnen fietsen… belachelijk toch om vrijwillig te gaan fietsen, als je nergens heen moet, gewoon vanuit huis werkt.. als het regent. En toch ben ik gegaan. Afspraak met mezelf. Mijn rondje fietsen is mijn woonwerk verkeer. Ik hoef alleen niet te fietsen als ik die ochtend hardloop. En natuurlijk fiets je twee keer per dag… want tja.. je gaat naar het werk en je komt ook weer terug. En dan is het paniek als je wel elke keer netjes het rondje rijdt en je dan opeens op de weegschaal een getal ziet staan wat je helemaal niet wilt……opeens staat daar die 60 in het scherm en ja… te verwachten. Een weekend lekker eten, en afspraken hier in huis waar je toch even wat bij de koffie wilt serveren.. en dan zelf ook eten en dan opeens ’s avonds op de bank je niet meer kunnen inhouden en nog even wat dit en dat naar binnen werken. Dan MOET je de volgende dat natuurlijk wel in de regen gaan fietsen.
Daarnaast is het zelfde gevoel van macht als het laten staan van eten. Het gevoel dat je niet opgeeft, dat je het aan kan. Dat je niet met een smoesje iets niet doet, maar er gewoon voor gaat. Dit heb ik met mezelf afgesproken en ik geef niet op, ik zet door. Geen smoesjes (het regent, te druk, geen tijd, pijntje hier-daar), maar gewoon doen. Fietsen en hardlopen door weer en wind. Het geeft me een goed gevoel, een gevoel van macht. Macht over wat ik eet en macht over hoe ik beweeg. Ik heb de controle…. en die controle wil ik niet kwijt….
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.