Sportief

Vandaag was in Ede de Schoololympiade. 4 dagen lang op 4 verschillende sportterreinen sporten de kinderen van alle basisscholen uit Ede en Bennekom. Elke school is ingedeeld op één dag en de kinderen mogen alleen die sporten doen die ze niet actief beoefenen en ook de afgelopen 2 jaar niet actief beoefend hebben. De bedoeling is om kinderen met andere sporten kennis te laten maken. Ik was vanochtend ingedeeld bij hockey van groep 6. De kinderen hadden nog nooit gehockeyd. Na eerst een uurtje wat geoefend te hebben begonnen de wedstrijden. Ze gingen er vol goede moed in, deden ontzettend hun best, waren echt niet slechter, maar de tegenpartij scoorde wel en zij niet. Maar ze bleven lachen en zich inzetten en na 6 wedstrijden hadden ze al veel doelpunten tegen en nog niet gescoord. Toen was het voor mij tijd om te gaan en ik hield de kinderen voor: jongens als ik jullie morgen op school zie, moeten jullie me kunnen vertellen dat ik te vroeg naar huis ben gegaan, want nu ik weg ben gaan jullie natuurlijk scoren. En inderdaad. De jongste kwam thuis: de laatste wedstrijd hadden ze gewonnen. Hij had gescoord. Het was 1-0 geworden. Ik vind het ontzettend leuk voor ze. Maar ik heb bewondering voor hun inzet, telkens weer. Hun plezier in het spel, terwijl ze niet wonnen. En dat was precies het doel van deze dag: Kinderen met plezier laten sporten, winnen is leuk, maar niet het belangrijkste. Er was ook een FairPlay cup te winnen voor de sportiefste school. Die wonnen deze kanjers niet, maar ik vind dat ze dat zeker verdiend hebben.