Gisteren speelde het eerste team van vv Bennekom thuis. Reden voor deze fotograaf om in weer en wind langs de kant te staan. Tenslotte heb ik dat fototoestel niet voor niets gekregen. Maar het was ontzettend spannend en door die kleine lens ben je toch het overzicht kwijt, dus kijk ik gewoon naar het veld. Dan is er bijna een doelpunt, ik pak de camera, richt en probeer het toch nog te zien. Ik zie dat het een doelpunt gaat worden en druk af, terwijl ik ondertussen ook een vreugdekreet slaak en eigenlijk wil juichen – dat geeft dit resultaat. Ik snap nu waarom al die sportfotografen op een krukje zitten met hun camera op een statief, waarschijnlijk schokvast verankerd in de bodem. Of zou de krant juist die fotografen naar een wedstrijd sturen die voor elk doelpunt ongevoelig zijn? Ik weet het niet – de meeste foto’s van de wedstrijd zijn bij mij altijd haarscherp, alleen de doelpunten……
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.