Spannend

Mijn broer en zijn vriendin wonen in Amsterdam. Nu de jongens wat groter zijn mogen ze een weekend komen logeren. Dat vinden ze natuurlijk wel wat. Moeders wordt natuurlijk helemaal in de stress gegooid door haar broertje, maar de jongens vinden het geweldig.’Ik heb al inkopen gedaan. Zakken chips, marsen, snickers, cola, patat, spekkies. Eten ze nog meer?’ En ze gaan er met de trein heen, alleen. Ik zet ze hier op de trein en zij stappen in Amsterdam weer uit. Onderweg hoeven ze niet over te stappen. Ik bel mijn broertje op dat ze in de trein zitten en om 10.37 volgens afspraak op Amstel staan. ‘Oke, dan ga ik ze daar tegen 11 uur wel ophalen. Laat ze maar even zweten, worden ze hard van. Of kunnen ze niet gewoon naar mijn huis komen lopen, of met de tram of zo?’ Maar natuurlijk staan ze al op het perron, waar het voor de jongens nog even schrikken was, want die deur ging niet vanzelf open. Tja, heb je ze van alles verteld, maar dat dus net niet. Maar nu gaan ze allemaal leuke dingen doen, naar NEMO, naar de wallen (volgens mij broertje) en ze worden flink in de watten gelegd.
En morgen zetten ze ze weer op de trein naar huis en krijg ik een seintje wanneer ik ze weer bij ons op het station kan vewachten, ‘als we je niet vergeten te bellen, maar dan moeten ze daar maar weer even op jullie wachten. Of ze lopen dan gewoon even naar huis’. Maar gelukkig weet ik wel beter en bovendien heeft de oudste zijn mobiel bij zich.
Een hele wereldreis voor de boys, zo met z’n twee. Spannend, maar wel leuk spannend, zoals de jongste dat omschreef.