Sinterklaas

Eindelijk een beetje sinterklaas zoals het zou moeten zijn. We vieren het met de hele familie in een groot huis ergens in West Brabant, leuk, gezellig, soms wat stressie, maar toch. Zaterdagavond is steevast sinterklaasavond. Maanden van te voren worden de lootjes getrokken en natuurlijk pas in de laatste dagen de cadeaus gekocht en de surprises gemaakt. Eerst met alleen de kinderen, toen wat kleinkinderen erbij en nu komen ook de vriendjes van de kleinkinderen al mee. Gezellig, maar pakjesavond wordt dan lang. Tot vorig jaar werden de lootjes nog gedeeltelijk uitgezocht en was het niet mogelijk iemand binnen het eigen gezinnetje te krijgen. Dit jaar gaat het anders en zijn de lootjes gewoon over iedereen verdeeld. Wij kregen onze lootjes in één envelop. Ik trok gelijk mezelf, haha. Maar nu weet ik dat mijn oudste mij heeft. Aan één kant natuurlijk niet leuk, maar aan de andere kant hebben we nu eindelijk weer deuren met heel groot erop dat je niet binnen mag komen. Wordt er weer heerlijk geheimzinnig gedaan. Misschien dat ik voorstel dat zodra de jongste ook meedoet met lootjes trekken dat men gewoon in het eigen gezin lootjes trekt en dat we gewoon in het grote huis de cadeautjes verdelen. Want dat vond ik vroeger al het leuke van Sinterklaas, die geheimzinnigheid, dichte deuren met grote brieven: Verboden Toegang!!!!!!!! Eerst kloppen!!!! Supriseavond in het grote huis hoeft van mij niet zo, gezellig samen zijn, een spelletje doen, lekker kletsen. Niet het gestress en die tafels vol met cadeaus waar geen einde aan lijkt te komen. Dát krijg ik denk ik helaas niet voor elkaar, want het grootste deel van de familie vindt het leuk. En gewoon wij met z’n vieren thuis, vind ik weer een beetje saai. Dus ik ga nog op pad voor het vriendje van mijn nichtje, die ik twee keer gezien heb. Een aardige knul, maar wat weet ik nu van hem. Geen diepzinnig gedicht dit jaar. Maar ik ben reuze benieuwd naar wat ik krijg als surprise en ik geniet van het ‘Verboden voor mama’ op zijn deur.