schoolkeuze

Nu Marco in groep 8 zit moeten we gaan nadenken over het vervolgonderwijs. Het niveau geeft geen problemen, dat is VWO, maar de school is een ander verhaal. Vanuit Bennekom zijn er maar liefst 4 scholen die in aanmerking zouden kunnen komen. Hoewel de keuze min of meer tussen twee scholen gaat, besluiten we toch alle scholen te bezoeken. De eerste is een openbare school, redelijk klein en toch wel een redelijk eind fietsen. Maar ze hebben er een reseaurch klas en dat lijkt Marco wel wat. Als we op de school aankomen staat er op het schoolplein een grote groep Marokkaanse jongens. Een eerste indruk is gemaakt, maar je probeert het toch weg te stoppen. Dat is niet iets waar je een school op wilt beoordelen. Politiek vrij incorrect. De rest van de school valt mee, maar maakt toch niet een verpletterende indruk op mij, zodat ik mijn eerste indruk vergeet. De tweede school is dichterbij, Christelijk, hoewel dat voor ons niet echt het belangrijkste punt is. We komen binnen in een grote verlichte hal waar allerlei activiteiten zijn. Het oogt vriendelijk en verzorgt, zonder dat het overdreven is. Weer een eerste indruk, maar een totaal andere. Bij het zien van de lokalen, de leerkrachten en de leerlingen verandert het beeld van deze school niet. Marco is ook vrij duidelijk, hij vindt het hier leuk.
Maar nog twee scholen te gaan. Vanavond de derde school. We komen binnen in een hal waar het een beetje een zootje is. De school oogt oud en er is niet echt een duidelijke ontvangst. Het voorlichtingspraatje is saai en de kinderen zitten de eerste drie jaar in een gemengde klas, mavo havo vwo. Pas daarna stromen ze door naar de verschillende niveaus. Marco is duidelijk, dit is niet zijn school. Waar we de andere keren moesten zeuren of hij nu eindelijk meeging, loopt hij nu te trekken dat hij het wel gezien heeft. Duidelijk.
Volgende week de laatste school, maar ik denk dat de strijd al gestreden is. Zijn keuze is waarschijnlijk ook mijn keuze en het voelt goed.