Het is al weer bijna 2 weken geleden. Weekend verjaardag van de jongste zoon, druk druk druk en maandag lekker weer aan het werk. Dan het onweer, gauw de stekkers van de computers eruit en toen geen windows meer. Dat was maandag, dinsdagmiddag een hele leuke middag bij Paradigit en daarna om toch nog wat gegevens te redden bij de systeembeheerder op school. Dinsdagavond beginnen met format c: en daarna windows weer opnieuw installeren, en office en alle macromedia programma’s. Om er achter te komen dat de CD waarop ze staan niet goed meer is en ondertussen is het alweer donderdag. Nieuwe pagemaker besteld en Acrobat en gemaild naar Macromedia, dat ik de installatiebestanden niet meer kan downloaden en dan is het alweer vrijdag. Tussen alles door nog even kinderfeestje en vrijdag moest het programmaboekje van de voetbal eruit, met de nieuw bestelde Pagemaker en een Acrobat die toch maar niet geinstalleerd wilde worden. Dan is het zaterdagochtend en lonkt een redelijk rustig weekend.Maar, best gezellig, opeens schoonouders op de stoep en voor je het weet is het zondag. Kijkend over mijn schouder is de tijd gevlogen en ben ik ongeveer even ver als maandag, net voordat de computer het opgaf. We hopen op maandag met frisse moed te kunnen beginnen, maar oh nee, Murphy is komen logeren en wil voorlopig niet meer weg. Nu is het donderdag en morgen ligt als een grote stapel voor me – beren en bergen op mijn weg. Ik word gek als ik aan morgen denk – rennen en vlieg, hijg en puf. Inruimen kinderkledingbeurs en tussen door even naar de ADHD cursus (wel lekker even op adem komen), daarna weer snel naar de beurslocatie, want ik moet daar toch ook even helpen. Dan thuis nog even kijken of inderdaad alles goed is voor een webpagina en nieuwsbrief die zaterdag de deur uit moeten. Vrijdagavond de beursavond en daarna even met een goed glas wijn op de bank op adem komen, zaterdagochtend vroeg die pagina de deur uit en daarna ikzelf. Gelukkig heb ik dan even de tijd, want er zijn er genoeg om de deur daar open te doen, maar vanaf een uur of 10 half 11 moet ik toch ook wel acte de presence geven. Na 12 uur de kleding uitzoeken en sorteren en dan aan het eind van de dag nog nadenken over lekker eten (chinees) en ander dingen voor het weekend en dan zondag….. zondag hoef ik nog helemaal niets.
En dan maandag, maandag doe ik of er de afgelopen 2 weken helemaal niets is gebeurd en dan begin ik gewoon weer met een schone lei en ga ik weer gewoon werken volgens mijn planning voor die week. En als Murphy weer komt, dan vertel ik hem gewoon dat ik liever niet met hem onder één dak woon. Want Murphy is niet goed voor mij en mijn gemoedsrust. Want ik merk dat als ik denk dat ik alles een beetje op de regel heb en als er dan iets gebeurt waardoor dingen niet lopen zoals ik ze gepland had, dat ik ze het dan niet meer op de regel krijg.
Dat is iets voor de ADHD groep morgen. Hoe zorg ik dat ik mij niet laat overmeesteren door Murphy, hoe voorkom ik dat als dingen ff anders lopen dat ik dan achter mijn eigen staart blijf aanrennen en dat ik dan niet meer gewoon kan functioneren. Nog twee dagen en dan is het zondag en dan hoef ik even helemaal niets …. geloof ik.
Mmmm.. klinkt toch wel bekend en dat ondanks de ADHD. Maandag..as maandag, dan is het echt ‘mijn’ dag. Denk ik….
Mmm.. beetje onlogische comment hiervoor.. Ik bedoel dus dat ik zonder ADHD al als een kip zonder kop rondloop.
Gewoon eens een dag niets moeten, niets hoeven…. het lijkt me zo heerlijk. Maar nu ga ik weer even rennen.. Voordeel is dat ik ook weinig tijd heb om te eten 😉