Reizen met de trein

Vanochtend een bespreking in Utrecht gepland. Even over negen vetrekt mijn trein. Als ik bij het station kom zie ik een trein staan. Ik hoef me niet te haasten, dit is de trein van 5 voor en die zal zo wegrijden. Ik zet mijn fiets in de stalling, koop een kaartje en loop op mijn gemak naar het perron. Daar is net de trein uit Utrecht aangekomen. Wat zitten daar een mensen in. Het hele perron en de trap stromen vol. Ik probeer mij er doorheen te worstelen, want boven staat nog steeds de trein naar Utrecht. Die is kennelijk vertraagd en het is ondertussen 9 uur, dus ik mag mee. Het valt niet mee. Kennelijk is hier een heel groot congres of zo, want ik heb nog nooit zoveel mensen hier op het station de trein uit zien komen. Boven duik ik gelijk in de trein, maar gelijk wordt ik aangetikt. Hij rijdt niet…oh! In de trein en op het perron blijft het angstvallig stil. Omroepinstallatie werkt kennelijk ook niet. De conducteur vertelt mij dat er een stroomstoring is en dat ik eventueel via Den Bosch!! zou kunnen rijden. Via Amersfoort zou ook kunnen, maar die trein (een hele kleine) zit al bomvol. Op de borden bij de trein verschijnt ondertussen dat deze trein niet naar Utrecht maar naar Nijmegen zal vertrekken. Vanuit de trein klinkt ook vaag een omroepbericht. op het perron blijft het stil. Ik bel naar Utrecht dat ik niet kom en blijf nog even op het perron hangen. Dat is leuk. Omdat niemand eigenlijk precies weet wat er aan de hand is ontstaan er allemaal gesprekken. Mensen die net aankomen rennen hard op de trein af en duiken er in en kijken dan eens rond wat er aan de hand is. Zij dachten geluk te hebben, maar ze hebben pech, net als iedereen.
Thuis ligt er nog genoeg te doen, dus ik ga weer richting fiets. Volgende week nieuwe kansen.