Plannen

Toen Mam nog leefde en al ziek was kon ik heel verdrietig worden, bijna panisch als ik dacht aan het leven nadat Mam dood was. Ik heb dat weggestopt, wilde dat niet weten, wilde er niet mee bezig zijn. Mam leefde nog en wat er daarna zou zijn, dat zouden we daarna dan wel zien. Ik leefde geheel bij de dag en morgen was er nog niet. Het was de enige manier om te overleven. Ondertussen is Mam er alweer 2 maanden niet meer en ik leef nog steeds in vandaag. Als iemand mij vraagt of ik iets over x dagen kan doen, dan kan ik dat niet overzien. Ik kan niet plannen voor morgen, ik overzie het gewoon niet. Binnenkort zijn zowel L als ik 50. Iets wat we niet nu groots willen vieren, maar pas van de zomer, omdat we iets buiten willen doen. Datum is al geprikt en L is al druk bezig met namen verzamelen van wie we moeten uitnodigen. Dat is pas over een half jaar…. moet ik daar NU al over nadenken? Hij heeft alles al rond voor een klein feestje op 6 februari en of ik ook nog iets doe, jawel, denk het wel.. moet ik mensen uitnodigen enzo.. Heb er wel zin in, maar overzie het gewoon nog niet. Moet ik nadenken over wie ik dan wil vragen en wat ik dan moet kopen… Ach lieve help…Maar erger nog is het zakelijk deel. Mensen komen met vragen over een website en ik kan het geheel niet overzien, moet offertes maken, maar kan de werkzaamheden niet overzien. Krijg het gewoon niet voor elkaar. Er gaan vast veels te lage offertes de deur uit, bang om te overvragen.. moet ik toch echt in de gaten houden. Zeker als je hoort dat sommige gewoon met gemak 8000 euro vragen voor een website. Jeuy – wat vraag ik dan een schijntje. En zit ik daar het aantal uren tegenover… dan moet ik daar helemaal maar niet te lang over nadenken. Zakelijker worden, dat is wel handig en gewoon standaard een vast bedrag bovenop de offerte zetten. En wellicht dat ik dan net een beetje uitkom als ik vergelijk de uren en het offertebedrag.