Pijn in mijn voeten

Gisteravond heerlijk wezen stappen met een paar meiden, inclusief wat ega’s. Eerst een poos buiten zitten trommelen tijdens de Edese Living Statues by Night. Vriendin Elise had een leuke  pop-up tentoonstelling en die lag net buiten de beeldenroute. Dus werden de loktrommelaars ingevlogen en daar was ik er eentje van. Dat was ontzettend leuk, vooral met alle kinderen die kwamen trommelen. Zaten er leuke talentjes bij… Na het trommelen dus de kroeg in.. lachen gieren brullen. Wat een heerlijke avond

En vanochtend dus wakker… en nee.. geen kater…. en op de loop. Plan was toch weer te kijken of ik de halve marathon weer kon lopen. Voorgenomen dit nog met de oude schoenen te gaan doen.. maar helemaal in trance de nieuwe aangetrokken en nou…. dat heb ik geweten. Het eerste stuk ging goed, lekker op tempo en met de juiste hartslag. Eerst de verschillende stegen door en dan naar de Grift… ging wel goed. Langs de Grift ging ook wel goed.. rustig tempo, hartslag netjes rond de 153. Maar toen was ik halverwege de Kraatsweg en opeens kreeg ik me daar een pijn in mijn voeten… alsof ze in brand stonden.. de voetzolen. Sjemig…. voorzichtig nog doorlopen maar op een gegeven moment kon ik echt geen stap meer verzetten. Wat een pijn…. Ik had het gevoel dat de zolen van mijn voeten wellicht helemaal open lagen. Dus inspectie.. schoenen uit, sokken uit… niets te zien (GELUKKIG!!!), maar mijn zolen voelden zo raar uit.. alsof ze sliepen.. dat pijnlijke was kennelijk het tintelen.. wat ik eigenlijk alleen ken als een ledemaat uit de slaap ontwaakt of als je half bevroren binnenkomt en het bloed daar weer gaat stromen.. ook zo au au au. Maar goed.. zolen nog heel, dus sokken weer aan en de schoenen ook, maar dan de veters onderaan een heel stuk losser en ja.. dat hielp… En vol goede moed weer verder… voeten voelde ik niet meer. Ging wel lekker weer. Goed tempo en ik kon zelfs een heel gesprek nog voeren met een man die me achterop kwam. Voorbij het zwembad eens een andere route.. niet naar rechts richting het dorp maar naar links, richting de snelweg en toen de Hoekelumse Brinkweg.. en daar aan het eind pas rechts richting dorp. En dan tot de Kierkampernogwat en daar begonnen de voeten weer op te spelen.. strompelen dus dat laatste stuk.. Achterstraat in en aan het eind toch nog even het wilgenpaadje in.. hoewel met zere voeten.. ik wilde eigenwijs toch die halve lopen… langs de scholen en dan via de Commandeurs en de Jonker Sloet weer terug naar huis….. volhouden.. overleven….. tot ik bij de 12.5 was.. toen was ik gelukkig bij onze poort aangeland.. daar ook gelijk de schoenen uit… die hadden het echt wel gehad… en het duurde toch wel een poosje voordat de voetzolen wat beloopbaar werden.. In ieder geval goed rust en een healing aangevraagd. Daar was nog niet direct tijd voor, maar kennelijk wel voldoende aandacht al er heen, want al snel begon het toch wat te stromen… de zolen zijn nog wel wat gevoelig, maar gelukkig kan ik er ook weer op lopen… gelukkig heb ik volgende week zondag WordCamp… rust voor het lijf is wellicht wel even goed… woensdag dan gewoon een afleerloopje van 5k… dat moet het dan maar zijn deze week….. vooral die voeten hebben rust nodig merk ik.. het lijf niet… valt me echt mee hoe snel dat kennelijk herstelt… En hoe weinig het lijf eigenlijk nodig heeft… want ik begin te lopen op een lege maag en dat gaat gewoon goed.

En dan natuurlijk de beloning op de weegschaal…. 57!! (en 60 op de nieuwe… ben ik wel blij mee). Tuurlijk is er vooral vocht af en dat drink je er wel weer snel bij.. maar het staat altijd toch wel heel leuk.