Vroeger (toen ik nog niet wist dat ik ADHD had) kon ik vele dingen tegelijk. Soms bleven dingen liggen, want daar kwam ik dan net niet aan toe en soms werden dingen vergeten. Geen probleem, het hoorde bij mij. Nu weet ik dat ik ADHD heb en ben me dus bewust dat ik wel veel tegelijk kan, maar dat ik dan dus dingen ga vergeten. Met een eigen bedrijf wil ik dat dát dus in ieder geval goed gaat. Dingen die ik dus meer als hobby doe, maar die ik toch wel heel leuk vind, komen niet meer aan bod. Da’s balen. Eén van de dingen die ik als doel heb gesteld bij de ADHD-doelengroep is dus tijd voor mezelf inruimen. Da’s moeilijk.
Sinds dinsdag is hier iedereen de deur uit, wat betekent dat ik kan doen wat ik wil. Dus eet ik laat bij de televisie (lekker efficient) en doe ik verder alle dingen die ik wil of die moeten gebeuren.
Gisteren heb ik dus de tekenspullen uit de kast gehaald en heb voor het eerst sinds tijden weer eens een tekening gemaakt.
Dat smaakt naar meer.
Herken de homo
Nu het einde naderde werd ik toch wel nieuwsgierig. Zou ze kiezen voor een homo of voor een hetero, onze Jackie. Maar ja, laatste uitzending gemist en vergeten de video te zetten. Gelukkig was zaterdag de herkansing, dus video aan.
En dan vanavond terugkijken. Ze kiest voor Banks, die ik op de één of andere manier het oprechts vind, maar wellicht is het een goede toneelspeler. Hij staat op het punt te vertellen of hij homo of hetero is. Hij vertelt dat ze terecht aan hem twijfelde, dat hij allerlei eigenschappen van een homo heeft en dan houdt de band op.
En Yorin doet niet mee met uitzending gemist. Op de website van Yorin kan ik nog wel lezen dat hij hetero is, maar de ontknopping zien, de spanning…. shit, dat heb ik dus even gemist. Net 2 minuten te kort.
Voornemen
Op mijn werkhok staat een desktop, op een werkblad naast mij staat mijn laptop. Eigenlijk gebruik ik die niet samen met mijn desktop, maar hij staat er toch nog naast. Als ik de hele dag onder de kap zit word ik onrustig (mijn werkhok is op zolder) dus moet de laptop eigenlijk beneden staan. Maar dat is kennelijk een gedoe (stekkers los, naar beneden met dat ding, kabel uitleggen) dus gebeurt het niet. Dus blijf ik op zolder hangen terwijl ik het heerlijk vind om af en toe beneden aan de tafel te werken, of op de bank. Dus ik ga nu de laptop weer ontkoppelen. Het kratje met spullen die handig zijn om op mijn werkplek (boven op beneden) weer ontdoen van alle zooi die er in de loop van de tijd in terecht is gekomen en ik neem de boel mee naar beneden, alwaar ik heerlijk op de bank ga zitten. En gewoon wat ontspannende dingen ga doen met de computer, zoals mail bijhouden en wat muziek ordenen enzo. En morgen en de dagen erna ga ik gewoon weer heerlijk ff boven en dan weer heerlijk beneden bij het raam, kijken of het roodborstje weer in de tuin komt.
Ja dat ga ik nu doen.
kauwende kaken
Het wil even niet. Een hoop klusjes, maar niet even een klus waar ik me gelijk 24/7 op kan storten. De Mambo site lijkt wel wat, maar dan zit je inhoud te verzinnen die niet online komt. Kan ik de site die ik voor mijn zusje aan het maken ben, natuurlijk in Mambo maken, maar nu even niet. Dus wat dan… dan ben ik met van alles bezig en moet ik dus eten, of liever snoepen. Ik probeer het zo lang mogelijk uit te stellen, maar met de koffie mag ik dan een stroopwafel en kennelijk is dat het startsein. Er is niets meer, dus met een smoes naar het Kruidvat en een zak vullen en als ik voor de jongens van die pannenkoeken voor de magnetron ga halen, kom ik langs het chocolade schap van de C1000, dus die kunnen er ook nog wel bij. Eén reep is al op en van die zak snoep is niet veel meer over. Onder mijn bed staat de stepper, waar ik van mezelf elke dag toch wel 15 minuten op zou moeten, maar daar zit een hele laag stof op – het komt er niet van.
Kortom er gaan vele calorien in (waar ik dus van baal) en er gaan er weinig af (waar ik ook van baal) en op de een of andere manier kan ik die knop niet omzetten om de inname te stoppen en de afname aan te moedigen. En appels om dan die kaken maar kauwende te houden – dat werkt bij mij dus niet.
Mambo -2
Helemaal into Mambo. Het duizelt me af en toe verschrikkelijk, maar er komt wat. Het is me zelfs al gelukt om een soort van eigen template te maken. Nu ben ik de strijd aangegaan met het bekijken welke content waar komt, hoe je nu zorgt dat een link in het menu ook naar de goede pagina gaat en dat mensen hun eigen items kunnen bijhouden (dus gebruikers aanmaken en zorgen dat die bij een pagina’s kunnen). De PR-man van de voetbal is best enthousiast, maar om mezelf te beschermen heb ik aangegeven dat dat de site voor het nieuwe seizoen wordt. Zal ik het tot dan uithouden om het verborgen te houden??? NEEN, tuurlijk niet – vin ut veels te leuk. Nu maar hopen dat het straks ook bij de provider van de voetbal draait.
Kijkje nemen bij mijn geploeter?? Hier is de testsite in Mambo van vv Bennekom
NB – de testsite is even offline gehaald
zon, regen en een voetbalwedstrijd
Het zag er zo mooi uit vanmorgen. Licht bewolkt, maar met blauwe stukken. Omdat het koud leek, met wollen sokken en warme jas naar het voetbalveld, moederplicht riep. Sta ik net langs de lijn, gaat boven de kraan open. IJskoud water en geen paraplu, niet eens een muts op mijn jas. Dus heerlijk verzopen sta je dan langs de lijn, zegt zo olijke pa – nou je haar ziet er ook niet uit. Grapjas.
Maar nu hebben we net wéér een bui gehad en trekt de lucht open en schijnt een lekkere zon en moet ik weer naar het voetbalveld, de wedstrijd van het eerste vastliggen. Lange jas?? Is wel lekker warm. Of toch maar mijn skijack (zo heet dat ding, maar ik heb nog nooit op ski’s gestaan), waterdicht en met capuchon. Ik ga voor de laatste, neem wel plu mee (dan blijft het namelijk meestal droog) en doe mijn wollen sokken wel weer aan. En dan hoop ik gewoon dat WE weer winnen. Dan is het tenminste ergens goed voor. Zoonlief maakte er iets van 11-2 van vanmorgen. Dat zal het eerste niet lukken, maar ach… voor iets minder doen we het oooki.
Mambo
Om van mijn computerverslaving af te komen heb ik mij nu op de mambo gestort. Goed van je, zul je denken en in gedachten ziet iedereen mij swingend door het leven gaan. Helaas, ik neem mezelf en ieder weer in de maling. Hoewel ik beneden vele CD’s met latin muziek heb, waaronder de mambo, gaat het hier om een soort content management systeem, waarmee je een website kunt maken, die door meerdere mensen bijgehouden kan worden. Echt ideaal en vraagt dus onderzoek. Want als ik dat onder de knie heb kan ik toch weer een heel stuk aan mijn CV en portfolio breien. Ik zit dus weer gekluisterd achter de computer, mij verdiepend in ellelange pagina’s met codes, watertandend van alle mogelijkheden en het nu nog ff nét niet zien.
Maar vanavond gaan we monopoly spelen bij een vriend van ons, het bordspel, jaja. Dus zal ik mij niet achter de computer kunnen bevinden. Die zet ik gewoon aan het werk – om iets op te nemen. En dan mag ik zelf morgen pas weer, of overmorgen.
En dan neem ik eerst die CD’s mee naar boven. Do the double mambo. Als dat geen swingende sites gaat opleveren.
computer
In het hele planning gebeuren ga je toch nadenken over wat je doet, en over wat je had willen doen en over waarom je niet hebt gedaan wat je had willen doen. Was ik gisteren nu zo druk, nou nee en toch kwam er niets uit mijn vingers. Waarom dan niet, omdat ik gisteren eigenlijk niet veel achter de computer had te doen. Ik had mijn kamer kunnen opruimen, strijken, beneden de boel eens een goede beurt, een trui maken, schilderen… noem maar op. Ik had het allemaal kunnen doen. En toch zat ik achter die computer, alsof het daar allemaal zou moeten gebeuren. nou nee dus. Vandaag zat ik ook de hele dag achter de computer, maar toen had ik wat te doen. Dus nu moet ik mezelf leren dat als ik niets achter de computer te doen heb, ik daar niet doe alsof, maar gewoon iets anders ga doen. De mails verdwijnen niet en gewoon een keer een uurtje iets doen ipv 55 minuten een beetje hangen en dan 5 minuten een mail lezen….oef. zou het me lukken?
grrr – scripts en andere ellende
Enkele teams van de voetbalvereniging willen graag een eigen site. Nu hebben we daar ruimte genoeg en subdomeien, dus laat maar komen. Zoeken was alleen naar een script om een soort content managment systeem erop te zetten. VIa via wat gevonden en bekeken. De beschrijving van één van hen leek mij wel wat en om dat uit te testen een nieuwe domein en hosting aangevraagd bij sohosted – veel ruimte en niet duur. Van alles geinstalleerd èn het werkt dus niet. Via de WOW lijst om hulp geroepen, tja nog iets anders nodig wat sohosted niet ondersteund. Ander script uitgeprobeerd. Werkte op zich wel, maar ja… dan het uitvinden hoe je daar nu ook weer een hele site omheen bouwt.
Knoop doorgehakt, alles eraf en gewoon mijn eigen bedrijfsite daar online. Zo gezegd zo gedaan, maar nu staat er dus niets. Sohosted gebeld via zo’n 0900 nummer en na 3 pogingen steeds er weer uit. Oude nummer doet het niet meer en via de mail zijn ze niet al te snel. En dus zit ik nu te balen, want nog geen script en nu ook nog eens geen website.
En verder is het weer zo’n dag van geen deadline hebben en tja de tijd… tik tak…
Ik ga maar inkopen doen, want één ding is zeker, er is wel een deadline daarin te halen. Dat moet ik doen voordat ik kan gaan koken.
Planning
Vrijdag de tweede bijeenkomst van de ‘doelengroep’. Twee weken lang heb ik netjes bijgehouden waar ik nu de hele dag mee bezig ben. Dit alles om zo te kijken hoe ik daar structuur in aan zou kunnen brengen. Reden, tenslotte, waarom ik bij de doelengroep zit. Vrijdag was daar de tweede begeleider ook en nog een (voor mij) nieuw lid van de groep. We worstelen allemaal met hetzelfde – structuur. Door die bijeenkomsten leer ik nog meer facetten van de ADHD kennen. Allemaal hebben we last van lusteloosheid als we niet iets ‘moeten’. Kennelijk kunnen we ons dan moeilijk aan iets anders zetten. Een dag glipt als los zand tussen je vingers door. Gek is dat. Op sommige dagen kan ik inderdaad bergen verzetten. Als ik niet echt iets moet, kom ik ook tot niets. Ook dingen die ik zou kunnen doen blijven gewoon liggen – die ‘moeten’ ook niet.
Kennelijk is daar een valkuil, moet ik die dingen dan als ‘moeten’ gaan betitelen.
Morgen ‘moet’ ik dus de badkamer schoonmaken en beneden de vloer dweilen. Helaas valt de hemel niet naar beneden als ik het niet doe.
Verjaardagen
Ruim na 2 uur vannacht vertrok de laatste gast. We hebben het verjaardagengedoe weer even gehad. Eerst ik jarig (een avondje vriendinnen en een zondag een huis vol visite) en toen manlief, een zondag met zijn familie en een middag en avond een huis vol visite. Vele appeltaarten, hapjes en afbakstokbroden zijn er doorheen gegaan. De slingers zijn weer uit de kamer, de laatste taart (voor mee naar het werk) staat nog in de oven en morgen nog even een flinke dweil over de vloer.
Het is gezellig, verjaardagen. Je spreekt weer allerlei mensen. Maar het is ook elk weekend ‘geleefd worden’. En op mijn eerste zondag ‘niemand over de vloer’ ben ik dan zo duf als een konijn. Tja – ligt niet alleen aan de visite. De fles wijn is ook helemaal op gegaan. Morgen weer een nieuwe week – fris beginnen…. hoop ik.
sloom weer
Als ik wakker word slaat de regen tegen de rolluiken. Ik draai me nog een keer om. Beneden gaan de wekkers van de jongens. Het blijft daarna stil. Die draaien zich kennelijk ook nog een keer om. Als ik een blik op de wekker werp is het ruim tijd om op te staan. Manlief is al in alle vroegte vertrokken en de jongens hebben absoluut nog geen zin.
Maar op tijd is iedereen vertrokken. Ik breng de jongste naar school, spijkerbroek aan en trui over de pyjama. ‘Als ik thuis kom direct lekker onder de douche’ is de gedachte. We zijn ruim een uur verder. De spijkerbroek is bijna droog. Ik heb mijn administratie al op orde, de mail al gelezen, de krant al uit….. en dan nu toch maar onder de douche.
Zakelijk
Via de goudengids online komt er een potentiele nieuwe opdrachtgever op bezoek. Hij wil wat meer aan de weg gaan timmeren, dus zijn ooit zelfgemaakte site moet een face-lift. We praten wat over wat hij wil en wat ik kan en dan komen we, natuurlijk, bij de kosten. Zakelijk als ik ben noem ik gelijk een van..tot bedrag en het bedrag dat erbij komt per pagina.
Ik zie hem wat bedenkelijk kijken. Ben ik te duur? We praten nog even verder en hij wil toch nog wat prijsrichtlijnen. Ik noem een bedrag voor het ontwerp dat meer bij de ‘van’prijs ligt dan bij de ’tot’prijs. Ik besluit de prijs per pagina gewoon op hetzelfde bedrag te houden. Als het te duur is maakt hij maar minder pagina’s. Hij geeft aan dat de prijs meevalt, dat hij bedragen had gehoord die ver boven mijn bedrag liggen.
Shit – weer niet zakelijk genoeg. Weer niet gedacht – gewoon hoog beginnen en als het te hoog is hem laten vertellen dat het boven het budget gaat. Maar nee, IK ben weer bang dat ik teveel vraag en ga dus gelijk lager zitten dan de bedoeling was.
Gelukkig geeft hij aan dat de website op termijn in 3 talen moet – ja, daar ben ik verder zakelijk in gebleven.
Een moeilijk iets, dat zakelijk zijn.
Roelof Luinge
Soosavond in de businessclub. Als fotograaf en webmaster van de voetbalvereniging mag ik aanwezig zijn. Ik ben eigenlijk te laat voor het buffet en heb thuis al gegeten, maar het ziet er weer te lekker uit.
Dan strijk ik neer aan de vrouwentafel. Eén van de weinige tafels zonder donkergrijs pak. De spreker die avond is één van Nederlands topscheidsrechters, Roelof Luinge. In tegenstelling tot de meeste voetballers die we van tv kennen, is hij langer dan ik had verwacht en ook een stuk aardiger. Eigenlijk is het een hele aardige leuke man.
Als hij een wedstrijd fluit dan lijkt het me altijd een vreselijke man, maar dat is helemaal niet zo. We kletsen wat met de vrouwen aan de tafel. Eén vrouw ken ik niet, een leuke vrouw, gezellig en ze babbelt lekker mee. Het blijkt de mevrouw Luinge te zijn.
De volgende wedstrijd die Luinge fluit zal ik toch met andere ogen bekijken. Leuk dat sommige mensen IRL zo mee kunnen vallen.
Planning
Ik heb een tabel gemaakt, 7 dagen in de week en uren van 8 uur tot middernacht. Nu wil ik dingen in gaan plannen. Maar eigenlijk moet ik dus nog een lijst hebben van dingen die ik in die week dan wil gaan doen. Ik vul de vaste dingen in, maar dan….moet ik me dan vast gaan leggen door die andere dingen ergens in een vakje te gaan stoppen?
Eigenlijk moet ik een planbord hebben en een stapel kaartjes van dingen die moeten gebeuren. Die kaartes plak ik dan aan het begin van de week op de planning en als ik iets af heb haal ik het eraf. Als het goed gaat liggen alle kaartjes aan het eind van de week weer in het bakje – taken gedaan. En als het niet goed gaat dan hangt de laatste dag van de week vol met van die kaartjes. En dan hebben de kaartjes natuurlijk ook nog verschillende kleuren: de moet-kaartjes, de moet-eventueel kaartjes, de leuk-als-het-ervan-komt-kaartjes, de hoeft-niet-persé-kaartjes.. die laatste kaartjes kunnen natuurlijk gewoon van het bord af en de volgende week er weer op. LOL – flexibele planning heet dat. Maar ik geloof niet dat dat de bedoeling is. Ik ga in ieder geval in gedachte die kaartjes eens invullen.
Oh nog een kaartje: de dit-kun-je-ook-delegeren kaartjes, daar mag ik best een stapel van maken.
Droom
Ik ben in een gebouw en weet allerlei oude klasgenoten om mij heen. Waarschijnlijk een reunie. Ook M. is er, natuurlijk zij is er altijd als ik droom over school of mensen van school. Alleen is M. 7 jaar geleden overleden.
Eigenlijk kan ik niet op deze reunie zijn, want ik moet naar mijn schoonfamilie. Ik baal, want ik wil hier blijven. We liggen in een halfdonkere ruimte met de oude vriendinnen in een kring. Opeens weet ik dat ik het treffen met de schoonfamilie heb afgezegd en dat ik dus blijf. Ik zoek naar M. want met haar wil ik praten, maar zoals altijd is ze net iets te ver weg en als ik naar haar toe wil lopen hoor ik in de verte een wekker.
Als ik naar beneden loop denk ik aan Char en dat ik best wel eens zou willen weten of M. inderdaad altijd zo dicht bij me is.
Doelengroep
Gisteren de eerste bijeenkomst gehad van een Doelengroep. Dit is een groep met ADHD-ers die eraan willen werken om meer structuur ed in hun leven te krijgen. Je stelt jezelf één of meer doelen die je wilt bereiken en maakt elke keer afspraken. De bijeenkomsten zijn elke 2 weken. De samenstelling van de groep is goed. Er zitten meerdere Wageningers (mensen die aan de universiteit daar studeren of hebben gestudeerd) in. Dat schept een band,want dat is ook mijn achtergrond.
Na een voorstelronde gaan we praten over de afgelopen 2 weken. Een van ons is voorzitter en houdt nauwlettend de tijd in de gaten. Het is leuk hoe in de groep met elkaar omgegaan wordt en de problemen zijn herkenbaar. Na de pauze de afspraken. Welke had je en heb je je eraan gehouden.
Natuurlijk kom ook ik aan de beurt. Wat zijn mijn doelen? Ik denk na. Ik wil meer grip op mijn tijd hebben. Nu gaat nog te veel ad hoc, waardoor soms dingen blijven liggen en soms dingen eigenlijk meer tijd kosten dan nodig. Ik wil dat beter aanpakken. Scheiding tussen werk en eigen tijd. Mijn afspraak voor de volgende keer is bijhouden wat ik wanneer doe. Want om er grip op te krijgen moet je natuurlijk eerst inzicht hebben. Zou het met deze groep lukken om dan daadwerkelijk die structuur te krijgen die ik al een hele poos nastreef?
Sneeuwpret
Morgen gaat het beginnen. De hele school van zoonlief gaat een dagje langlaufen of skiën in Winterberg. Nou heeft dat joch nog nooit op de lange laten gestaan, dus dat wordt vast dikke pret en bergen spierpijn. maar hij heeft er zin in.
Skipak van iemand geleend in vrolijke meidenkleuren (jongen niet zeuren, dit is tenminste lekker warm) brood gesmeerd en wekker gezet. 05.15 uur. En wie moet hem brengen???? Tja, daar heb je moeders voor, toch?? Ik ken één iemand die het lukt om vroeg in bed te liggen en idd tegen die tijd weer op en wakker te zijn. Helaas woont die aan de andere kant van het land, anders was dat geen probleem. (ik denk dat ze stiekem morgen nu uitslaapt)
En even snel wegbrengen en dan weer het bed in werkt bij mij niet. Dat heb ik wel een keer gedaan als manlief vroeg op de trein moest, maar dat word je alleen maar moe van. Dus ik heb morgen een lange dag.
En ik was vandaag al zo brak…..
Kattenergenis
De grote mr X kat heeft schijt aan saté-prikkers en schijt aan mijn bollen. Erger nog, hij schijt erop. Het is waarschijnlijk een dikke kat, want hij schijt veel. Of zijn geschijt in mijn tuin nodigt gelijk alle andere katten ook uit om in mijn tuin te schijten, want binnen een mum van tijd ligt het weer vol. Vies. Maar erger nog, katten hebben de neiging om te graven, waarom weet ik niet, want de drol ligt dan gewoon ergens open en bloot en alles eromheen is dan omgegraven, waardoor mijn zorgvuldig geplante bolletjes weer met de billen bloot boven de grond liggen.
Dus over het meest gebruikte stuk een dot gaas gelegd. Net weer even in de tuin gekeken. Ik heb gelukkig niet zo’n grote tuin. Een stuk gaas van 5 x 5 meter moet voldoende zijn. Hebben die katten thuis geen kattenbak, of zijn ze van die mensen die uit pure luiheid hun hele tuin met grinttegels hebben geplaveid waardoor die katten het dus wel in de tuin van een ander ‘moeten’ doen.
Wie heeft nog dé tip, zodat mijn bollen gewoon onder de grond blijven, de tuin een beetje toonbaar en de katten dus het liefst een heel eind weg.
Moe, brak, oud en versleten
Klinkt zwaar, maar zo voel ik me. Gisteren weer een jaar erbij (gaat geleidelijk, maar op zo’n dag word je weer even met je neus op de feiten gedrukt). Gisteren was ook de dag dat ik mij naar de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (NOT) heb gewaagd in de jaarbeurs. Van Kennisnet een vrijkaartje gekregen en daar was ook aan het eind van de dag een borrel. Aangezien zoon 1 de hele dag school had, zoon 2 ’s middags een feestje en manlief de hele dag voor het werk op pad was, vond ik dat ik dus best daar heen kon. Dus met de trein richting Utrecht en zo de jaarbeurs in. En dan een hele dag lopen, en sjouwen en kijken en praten en dingen verzamelen. De beurs opzich was reuze interessant, zeker als je onderwijzer bent, wat ik dus niet ben. Als school kun je je geld wel kwijt aan heel veel mooie en leuke dingen. Maar ik vond het wel de moeite waar om daar eens rond te kijken en natuurlijk heb ik weer hier en daar een recensie-exemplaar van een mooi boek of spel weten te ontfrutselen om iets leuks over te zeggen op de website van Kennisnet.
Na de borrel (nee, doe maar ff geen wijn) weer richting huis, waar ’s avonds een paar vriendinnen nog even komen.
En dan opeens, zo tegen 11 uur.. hellup, de man met een hele grote hamer. Eén vriendin heeft al een paar keer op haar horloge gekeken (goed teken), maar blijft gezellig zitten. En het is ook gezellig, maar ja, die man met die enorme hamer.
Even na 12 uur is iedereen weg en dek ik nog gauw even de tafel voor vanmorgen. Misselijk en met opeens barstende koppijn het bed in en helaas vanmorgen weer om 6 uur wakker, wat ik niet hoef. En ik zeg nog tegen mezelf dat ik nog heerlijk een uur mag doorslapen, maar nee…
En nu hang ik achter mijn toetsenbord en ik heb het koud en ik voel me gammel. En ik weet dat ik er morgen om 6 uur zeker wakker moet zijn om zoon 1 naar school te brengen die heerlijk een dag gaat langlaufen in Duitsland.
Daar moet ik nu maar even niet aan denken.
