Ik zit hier lekker op zolder en bedenk me dat ik toch nog niet alle boodschappen in huis heb gehaald die ik wilde halen.
Op hetzelfde moment gaat hierboven de kraan open. Toch maar even kijken wat ik kan klaarmaken met wat ik wel in huis heb.
Onderwerpen
Voor de oudersite basisonderwijs wil ik weer een nieuwsbrief gaan maken. Voorgaande nieuwsbrieven waren altijd een beetje een overzicht van wat er nieuw op de site was, met een klein stukje thema. Nu denk ik dat een special over een onderwerp wellicht leuker is. Maar welk onderwerp neem ik dan eerst, want er zijn wel wat ideeën. En wat doe ik dan met de andere onderwerpen? Bewaren voor een volgend nummer? Nee, want een aantal dingen spelen ook nu. Dus toch maar een gewoon nummer?
Kortom – ik ben al een week aan het denken en ik heb nog niets 🙁
Dit zijn echt van die momenten dat ik baal dat ik een eenpitter ben.
Opruimen
Bij de women on the web is sinds kort een extra mailinglijst voor vrouwelijke onderneemsters, de OT (off topic) lijst.
.Goed, dan was er zo’n lijst, want we wilden nog wel eens over OT-onderwerpen praten op de gewone lijst en daar issie niet voor. Dus een OT-lijst. Een aantal dames zijn daar al aangemeld en al gauw was de vraag, waar moeten we het toch over hebben? Nu was een poos geleden een hele discussie over het hebben van ADHD op de gewone lijst, dus dat maar weer eens aangeslingerd, want het was op de gewone ondernemerslijst natuurlijk niet echt een ondernemers-onderwerp. En nu zijn er zeer interessant discussies over orde en chaos, opruimen en bewaren, schuiven en doen en alles is zo herkenbaar. En samen met mijn doelen in de ADHD-groep moet dit toch voldoende motivatie geven om stukje bij beetje (a vache a vache zeggen de albanezen, die trouwens ook het mooie woord nesser kennen, wat morgen betekent. Albanezen maken zich ook niet zo druk..) vandaag en anders morgen, de boel op orde te krijgen en te houden….Ze hadden bij Kruidvat nog brievenbakjes in de aanbieding. Maar die werden me ook weer afgeraden. Je legt er zo makkelijk even iets in.
Netwerken
Vanmiddag was de maandelijkse borrel van het businesscafé. Wat eerst een beetje driedelig-grijs leek te zijn is nu langzaam een kleurrijke groep aan het worden, waar langzaam de dames binnendringen. Toen ik binnenkwam was er al een vrouwentafel ontstaan. Een paar bekende en een paar nieuwe gezichten. Zoals vaker klikt het wel of niet. Deze keer wel en na wat praten gaan er weer wat visitekaartjes heen en weer. Ik merk dat er op dit soort borrels kennelijk twee soorten vrouwen komen. De vrouwen die ergens hoog in de boom binnen een organisatie zitten en borrelen om zich daar te tonen. Deze zie je niet zoveel. Meestal als het bedrijf de borrel sponsort. Mannen hebben die eigenschap kennelijk meer. Ze praten ook niet echt met je en als ze al met je praten kijken ze altijd door je heen om in de gaten te houden of er niet iemand is die er wél toe doet. De andere groep vrouwen die het businesscafé bezoeken zijn gek genoeg allemaal starters in het ondernemerschap. Vrouwen die een eigen bedrijf zijn begonnen en de borrel gebruiken om te netwerken. Voor mij dus dubbel leuk. Je ontmoet vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten. Eenpitters op zoek naar iemand om ervaringen uit te wisselen tijdens de borrel en wellicht een opdracht binnenhalen. En startende ondernemers komen er toch wel achter dat ze eigelijk toch ook wel een website zouden willen…. Ja hoor natuurlijk heb ik een kaartje bij me!!
Onbestemd
Ik moet iets, ik wil iets, maar er lukt niets. Een onbestemd gevoel is er over mij gekomen en ik weet niet waarom en ik weet niet wat ik er aan moet doen. Gisteravond had ik zulke leuke plannen voor Kennisnet, maar vandaag komt er niets uit mijn vingers. Ik wil wat gaan doen, maar ik weet niet wat, terwijl er toch echt genoeg te doen is.Hopelijk komt er straks opeens weer een wolk inspiratie. Nu eerst maar eens op school proberen uit te leggen wat er allemaal kan met de nieuwe website (mambo) of liever, wat zij eventueel allemaal zouden kunnen…. Daarna een netwerktreffen van het businesscafé. Hopelijk is het groepje vrouwen daar weer een beetje op peil en krijg ik er weer energie van.Nu is het nog ff van zucht…. en we gaan maar weer…
Boeken lezen
In de loop van de tijd is er een enorme hoeveelheid boeken voor ouders verschenen. Vroeger had mijn moeder alleen docter Spock op de plank staan, tegenwoordig heb je toch wel een ruime boekenkast nodig om alle boeken in te kunnen plaatsen. Voor de oudersite PO van Kennisnet en voor het weblog Kids en zo.. probeer ik toch een beetje een overzicht van wat boeken te geven en als dat kan deze boeken dan ook te bespreken op Kids en zo
Maar het is echt ongelooflijk wat er allemaal is verschenen. Het ene boek is wat meer professioneel en theoretisch, het andere boek wat populairder geschreven en is echt gericht op ouders met vele voorbeelden en tips
Steeds zie ik weer nieuwe boeken die ik graag onder de aandacht zou willen brengen en bespreken, maar ik loop dan toch aan tegen die 24 uur die er maar in één dag zitten. Toch blijf ik kijken naar nieuwe boeken. Het is tenslotte een onderdeel van mijn werk om informatie voor ouders te zoeken en er over te schrijven. Nu gewoon maar hopen dat die ouders dan ook blij zijn met mijn informatie
Regen
Omdat ik thuis een bespreking had ben ik gezellig naar beneden getrokken, naar de eettafel. Normaal met gezellig uitzicht op de tuin, waar de mussen vechten om een kruimel brood en de konijntjes lekker rondhuppen. Nu met uitzicht op een hoop water dat naar beneden komt, een grijze lucht en konijnen en mussen ver uit het zicht. Het enige kleurrijke is de rij met langstrekkende parapluutjes richting school. Bah!
Kalamake
Kalamake is een woord dat is samengesteld uit de eerste twee letters van onze voornamen. Zo af en toe kijk ik wat er over mij op internet te vinden is door mijn naam in Google in te tikken. Nu dacht ik dat ook eens met Kalamake te doen. Blijkt dat Kalamake bestaat, in een verhaal wel eens waar:
This Kalamake was a strange man to see. He was come of the best blood in Molokai and Maui, of a pure descent; and yet he was more white to look upon than any foreigner: his hair the colour of dry grass, and his eyes red and very blind, so that “Blind as Kalamake, that can see across to–morrow,†was a byword in the islands.
Uit een boek van Robert Louis Stevenson
Nieuwe teller
Ik heb een nieuwe teller. Leuk speeltje. Van de laatste 20 bezoekers is te zien waar ze vandaan komen en via welke weg ze het log hebben gevonden. Nu heb ik een eigen startpaginaatje gemaakt, waar mijn belangrijkste sites opstaan. Een soort van privé pagina. Wel op internet, maar niet aangemeld en niet echt bedoeld voor meerdere gebruikers. Opeens zie ik bij dat rijtje bezoekers die startpagina als referrer. En ik ben het niet. Nu hoop ik niet dat die pagina gewoon op internet te vinden is, of eigenlijk was, want ik heb hem gelijk anders genoemd. Niet dat een ander die pagina niet mag gebruiken, maar hij moet natuurlijk niet zomaar op internet gevonden worden.
Nieuwe week
Morgen begint weer een nieuwe week. Een week waarin ik weer al mijn goede voornemens kan uitvoeren. Dat begint morgen met een goede en haalbare weekplanning. Vrijdag bij de ADHD-groep gemerkt dat ADHD-ers mensen van schema’s zijn. Heb je niets met schema’s dan heb je gewoon geen ADHD was onze conclusie. Heel veel tijd kunnen wij steken in het ultieme schema. Nu had ik ook zo’n ultiem schema in mijn hoofd, uit te voeren in excel. De eerste kolom bevat alle dingen die ik die week moet/wil uitvoeren. De volgende kolom bevat de dagindeling. Ik weet nog niet of dat per uur, of dagdeel of deel van dagdeel zou moeten. Maar dat kan de ervaring uitwijzen. Dan krijg je de 7 kolommen van de dag van de week. Misschien naast de taken nog een kolom voor prioriteit en aard van de taak (werk, huishouden, privé)
Of zou je twee werkbladen naast elkaar kunt zetten, want wat ik dan wil is dat ik op een dagdeel gewoon de verwijzing naar een taak zet, dus bij maandag 9 uur in de cel gewoon =A2. En dan moet er ook nog iets met kleur, dat je ook in één oogopslag kunt zien of iets een hoge of lage prioriteit heeft en of iets privé, werk of huishouden is.
Tjonge, en wellicht is er zoiets nog niet op de markt. Ik ga eens lekker puzzelen. Bij interesse kun je je melden. Als het werkt ga ik er vast mee de markt op. De zoveelste PIM.
Kooktips
Als de mannen gaan voetballen, besluit ik weer eens even bij een vriendin langs te gaan. We praten gezellig even bij. Over de kids, vakantie, de school enz. Als het tijd is om naar huis te gaan om te gaan koken, nemen we nog even wat kooktips door. Zij zijn vaak tegen half 6, zes uur thuis, dus sterren in het snel assembleren (zoals zij dat noemt) van een maaltijd. Vlees, groente ed, allemaal in makkelijke porties gebruiksklaar in de vriezer of zo bij AH vandaan. Wat ik eet vandaag: Nou Chow Mie van AH. Zo’n pak met wat ingredienten, waar dan wat vers aan moet worden toegevoegd. Zoiets als Knorr wereldgerechten, maar dan van het huismerk. Bosuitjes, bakje taugé, groene paprika en kip en de rest komt uit de doos. Tijd – ca 15 minuten. Omdat we vandaag met z’n vieren zijn, aangevuld met een zak chinese roerbakgroenten, want die waren in de aanbieding. Morgen dus een gerecht met de andere zak (het zijn de hamsterweken). Weet je dat je die zakken zo in de vriezer kunt gooien en als je ze nodig hebt gooi het bevroren goedje zo in de pan. Je proeft het verschil niet. Nee dat wist ik niet, helaas. Maar zo krijg je echt snel maaltijden binnen 15 minuten op tafel. Kip in de aanbieding? Gelijk snijden en dan in de vriezer. Hoef je dus ook alleen die zak maar boven de pan te legen. En de maaltijd gaat natuurlijk gepaard met een schaal gemengde sla – jaja, ook uit zo’n zak.
Gemak dient de mens. We eten gezond, maar wel met minimale inspanning. En zo heb ik nog wat tips gekregen. Wachten nu op de volgende hamsteractie van AH, en dan mijn tijdbesparende inkoopslag slaan :-))
Weerbaarheid
Bij de voetbal is het winterstop, maar de club heeft een kleine interne competitie voor de E-teams georganiseerd. Alle teams door elkaar gemixed tot nieuwe teams en in poules van 4 worden elke zaterdag nu wat wedstrijden gespeeld. Dus staan we weer langs de lijn in de kou. Maillot onder de broek, wollen sokken aan en dikke sjaal om. Gelukkig schijnt de zon. Als ik bij het veld aankom is de wedstrijd al in volle gang. De jongste dartelt over het veld en staat lekker te verdedigen. Met 3-2 voorsprong gaan ze de rust in. Dan wordt hij aangewezen om op doel te staan. Hij is geen keeper, maar goed, als de trainer zegt dat iedereen een helft moet keepen, dan doet hij zijn taak. De verdediging staat echter te pitten en regelmatig verschijnen 3 aanvallers vrij voor het doel. Hij probeert te redden wat er te redden valt, maar tegen zon overmacht kan hij niet op. Na twee doelpunten neemt één van de andere spelers het doel over. Lees verder
Meningen
Sommige mensen hebben ongenuanceerde meningen. Op twee andere weblogs ben ik ze al eens tegengekomen. Ze komen ergens op bezoek, beginnen gelijk te zeggen wat er allemaal wel niet deugd aan de gastvrouw/-heer of aan zijn of haar ideeën en gaan tegen iedereen en alles tekeer. Waarom? vraag ik mij dan af. Op het weblog van Mijn kind online komt ene Alex regelmatig voorbij. Aan het hele internet deugd niets, alles is verrot en slecht en voor kinderen moet die hele computer helemaal in de ban. Maar die vent zit daar bijna dagelijks, wat ik vreemd vind voor iemand die kennelijk zo’n weerzin heeft tegen internet. Wat doettie daar dan? Ook op een ander log duikt regelmatig iemand op die eigenlijk alleen maar gal wil spuien en wil vertellen dat hij aan het hele log en de logster niets aan vindt. Ik ga niet op bezoek bij iemand die ik niet mag, waar ik niets mee heb en die ik absoluut niet zie zitten. En zeker niet uit vrije wil. Wat doe je met zo’n bezoeker, die wijs je toch de deur. Maar onder een andere vermomming komt hij steeds weer terug.
Wat zijn dat voor mensen die er kennelijk lol in hebben om onuitgenodigd bij iemand op bezoek te gaan, daar de sfeer volkomen verzieken en vooral laten blijken dat ze er geen moer aan vinden en dan vervolgens weer kwaad worden dat ze de deur wordt gewezen.
Ik ben hier net zo gastvrij als thuis. Iedereen die hier wil zijn is welkom, maar langskomen om te zieken en de sfeer te verpesten- nee, daar heb ook ik geen zin. Ik kijk dus eerst even om het hoekje van de deur wie er staat voordat ik hem opendoe.
Vrijdag de 13e
Op zich ben ik helemaal niet zo bijgelovig, denk ik. Maar ik geloof wel dat je het lot niet moet tarten. Ik zal dus ook nooit zomaar onder een ladder doorlopen en kijk op die vrijdagen dat het dan de 13e is dus ook wat beter uit. Omdat er op één van de mailinglijsten waar ik lid van ben wellicht iemand zit met een virusbesmetting op haar pc en iedereen gevraagd is dus nog een keer extra de pc te scannen, zet ik de scan aan voordat ik naar de ADHD-groep ga. Ik heb net een deel van mijn kantoortje opgeruimd en leg alvast de externe HD klaar, zodat ik er aan herinnerd wordt, dat ik een backup moet maken.
Ik ben onderweg naar de ADHD-groep als ik me bedenk dat die HD dus nu naast mijn pc ligt, die aanstaat. Dat als er dus iets mis gaat in mijn aanwezigheid de backup en de PC dus bij elkaar liggen en dat we dus alle data kunnen kwijtraken. De kans dat er iets gebeurd is natuurlijk klein, maar ik heb al vaker gehad dat ik zo’n gedachteflits negeerde en toen gebeurde er precies wat ik in de flits zag. (zo deed ik ooit de achterdeur op slot en op de knip, bedacht me dat als ik op de een of andere manier niet de voordeur inkon ik dus ook niet door de achterdeur naar binnen kon. Ik liet de deur op de knip en trok de voordeur achter me dicht terwijl de sleutel nog aan de binnenkant in het slot zat. Van die dingen dus)
Gelukkig is er mobiele telefonie en ik bel mijn buurvrouw. Zij haalt netjes de HD voor me naar beneden.
Natuurlijk is er ondertussen geen brand uitgebroken, maar toch….. je moet het lot niet tarten.
Ik dus straks ook snel die backup maken. Zeker van mijn foto’s. Ook vanwege dat lot dus.
Inspiratiedip 2
Ik moet voor iemand een site ontwerpen. Ik zit er al tijden tegenaan te hikken, maar ik krijg geen beelden. Meestal heb ik al snel een idee en is het zoeken hoe uit te voeren. Nu niet. Speels creatief, krachtig, warm, anders. Dat zijn een beetje de eisen. Verder is de doelgroep het onderwijs: managers en leerkrachten. Dus schieten er ideeën door mijn hoofd. Iets met een schoolbord? Is niet anders. En hoe geef je krachtig weer in een site?
Ik kom er even niet op. Ik ga maar gewoon eens wat schetsen, met potlood en papier. Dat is iig creatief bezig zijn en wellicht rolt er dan toch nog iets moois, warms en anders uit.
Teleurstelling
Ik breng de jongste even naar school. Op het plein ben ik hem natuurlijk kwijt, die loopt direct naar zijn klasgenootjes. Als ik met zijn juf sta te praten komt hij bijna huilend naar mij toe. Een jongen, van wie hij dacht dat het toch wel een vriendje was, geeft een feestje en heeft uitnodigingen uitgedeeld. Bijna alle jongens zijn uitgenodigd, alleen hij en een jongen die er in de klas een beetje uitligt, niet. Het is niet de eerste keer dat deze jongen hem niet uitnodigt. Ook al spelen ze al jaren samen in het voetbalteam en ook al zitten ze naast elkaar in de klas. Ik snap het niet, de juf snapt het niet, hoe moet hij het dan wel snappen. En dit jaar neem ik mij voor om eens niet het voorbeeld te geven en ook die kinderen toch uit te nodigen. Dit jaar gaan we gewoon iets leuks doen met kinderen die hem wel zien zitten.
Nationale IQ test
Vanavond was het zover. De nationale IQ test. Dus laptop op schoot, tv aan en kinderen het liefst in bed (wat niet lukte), maar dan wel mond dicht. De test op internet gedaan. Dat ging in eerste instantie goed, maar dan komt er een filmpje met geluid en dat geluid is niet te horen en dan gaat er ook iets mis met de laptop. Er komt af en toe een melding in het scherm, waardoor ik niet met mijn toetsenbord antwoorden kan intikken. En voordat ik de muis bij het goede antwoord heb is de tijd om. Toch kom ik nog aan een score van 128, niet slecht dus. Als ik naar de antwoorden kijk en de gemiste antwoorden meereken, kom ik toch richting 138.
Ik kom er dan ook achter dat het maar goed is dat ik geen borstvergroting heb ondergaan. Het gaat tenkoste van je IQ. Ook de jongens zullen niet slecht gaan scoren. Dik lachen en rode wangen – ze zijn linksdragend.
Ze moesten op tijd naar bed, maar ik hoop voor hen dat ze de test morgen nog via internet kunnen doen. Ze keurden mijn antwoorden meestal wel goed. En als dat niet zo was, hadden ze ook nog wel eens gelijk.
Maar goed – helemaal eerlijk zal het morgen dan niet meer verlopen, want we hebben in de pauzes ook snel even wat antwoorden besproken. Maar goed, leuk is het altijd wel. En ik kan mijn haar wel weer een paar tinten lichter maken. Een DB-tje ben ik nog niet.
Rotweer
Ik moet boodschappen gaan doen, maar het is rotweer. Het is koud, nat en guur. Weer om bij de kachel met de gordijnen dicht te zitten of om in bed te liggen. Maar ik moet naar buiten.
Bovendien heb ik ook nog eens koppijn en baal ik als een stekker. Het kan me ff niets meer schelen. Ik denk dat ik ook een lekkere grote plak chocolade mee neem.
Ver weg??
7 jaar geleden woonden we in het buitenland. Wegens school ging ik eerder met de kids terug en bleef hij eenzaam en alleen achter. Dat is vragen om problemen en ‘zij’ diende zich aan. Hij kwam weer thuis en zij bleef daar. Gelukkig stopte vrij snel de missies en verdween zij naar de andere kant van de grote plas. Out of sight out of mind? Helaas niet. Er is e-mail en zij kwam weer terug naar europa. Hoewel verweg, was zij wel altijd wat aanwezig en de sfeer hier werd steeds minder gezellig. Three is a crowd, ook al is er één virtueel. Als er dan weer een missie georganiseerd wordt richting haar is het hier helemaal niet meer gezellig en na de missie is de sfeer helemaal te snijden en dáár was het natuurlijk heel gezellig en zij deed natuurlijk wél aardig.
De bom barst en ik word wakker. Voor het eerst praten we echt met elkaar en de sfeer klaart op en die wordt steeds beter. Maar gevoelens zijn niet te sturen en de ervaringen van het verleden staan in geheugens gegrift. Zoals het nu gaat is het goed…..maar is het goed genoeg?
En ik twijfel tussen ‘dan maar alleen’ en ‘er knetterhard voor gaan’.
Diskettes
Ik heb een hele berg diskettes hier nog liggen. Wij gebruiken ze nog zelden, dus ik geef ze graag aan iemand of een instantie die ze goed kan gebruiken. De school bijvoorbeeld. Regelmatig help ik daar bij de documentatielessen en regelmatig zijn de kinderen hun diskette kwijt of vergeten en komen ze vragen om een nieuwe. Dus een grote stapel gratis diskettes zou toch mooi meegenomen moeten zijn.
Ik vraag het de ICT coordinator. Ach, hij wil ze op zich best wel hebben, maar of ik ze leeg kan aanleveren. Ik krijg een beetje een ‘graag of niet’ gevoel.
