Daar ligt hij, op de mat: De rekening van het energiebedrijf. Schrikken, want in plaats van goedkoper zijn we nu opeens veel duurder uit. Het voorschot dat al betaald is, moet er nogmaals bij.
De nota gaat van 16 juni tot 5 december en het verbruik in die maanden is meer dan 3000 kWh. Ik pak gelijk de map met oude rekeningen en inderdaad, dit moet toch niet kloppen. Voorgaande jaren verbruikte we iets meer dan 3000 per jaar, opgelopen tot 4000 per jaar, omdat we nu allebei regelmatig thuis werken en de jongens groeien en grotere kleren hebben en dat past dan niet meer in één wasmachine. Maar opeens zoveel meer?
Ik denk me te pletter. loop naar de meter beneden. Tja, die is in de afgelopen maanden weer 1000 doorgeschoten.
We hebben overal zowat spaarlampen. We gebruiken de vaatwasser en de droger niet abnormaal meer dan voorgaande jaren en afgelopen zomer heb ik zelfs elke was zowat buiten gehangen. De vriezer sluit goed af en zit helemaal vol (dan schijnt hij ook minder te gebruiken), koelkast sluit volgens mij ook goed af. We koken op gas, CV op gas. Geen energiesluipende apparaten het afgelopen half jaar gekocht.
Ik pak de afrekening van het eerste half jaar van 2005 en die is netjes 1600. Waar komt die verdubbeling opeens vandaan? Of zouden we een illegale aftapper hebben, een hennepplantage bij de buren?
agenda’s en PDA’s en chaoten
Soms krijg je via via een leuke link tegen. Deze was wel erg herkenbaar.
Waar is mijn PDA eigenlijk?
Opblijven
Â
Gisteravond vierde we de verjaardag van de La van ons KaLamaKe gezelschap. Voor de boys natuurlijk een gezellige bedoening. De oudste was echter ziek en is zijn bed niet uitgeweest, maar de jongste wilde er natuurlijk bij zijn en bij blijven. Hij liep heerlijk te kletsen met iedereen, speelde een potje schaak met een van onze vrienden en amuseerde zich goed. Opeens miste ik hem. Hij is natuurlijk naar boven gegaan. Dat deed hij vorig jaar ook, lekker even in bed lezen en dan gewoon in slaap vallen. Maar boven een leeg bed. Ook ons bed was leeg. Bij zijn broer misschien, even kletsen en daar in slaap vallen? Maar ook niet. Lag hij dan toch beneden op de bank? Die hadden we in een hoek van de kamer gezet, zodat hij niet zoveel ruimte in beslag nam. Maar ook daar niets. Toch wel vreemd, dat je om 11 uur ’s avonds opeens een kind kwijt bent. Plotseling vroeg iemand of hij niet onder de tafel kon liggen en jawel: op de poef die daar stond, was hij heerlijk?? gaan liggen, zijn voeten op de zitting van zijn stoel, uit het zicht onttrokken door het tafelkleed. Hij had zich verstopt om er bij te kunnen blijven, maar was in slaap gevallen. Heerlijk toch?!
Wachten…..
Morgen zou het eerste van de voetbal thuis spelen. Dat betekent een pupil van de week regelen en het programmaboekje klaarmaken. Nu vriest het en het veld is hard. Al een paar dagen. Gisteren werd doorgegeven dat ik er maar voor 99,9% rekening mee moest houden dat het niet doorging en dat ik dus geen energie in de voorbereidingen moest stoppen. Maar zowel bij de KNVB als op de teletext pagina voor aflastingen, staat niets. Officieel gaat de wedstrijd dus gewoon door en moet over 45 minuten het boekje bij de drukker liggen. En niemand die definitief wat doorgeeft. En ik denk ‘het is mijn probleem niet. Ze hebben zelf gezegd dat ik niets moest doen’. Maar ik denk ook ‘Als het toch doorgaat is er geen programmaboekje en dat is wel mijn taak’.
En ik denk dat het toch ook een kleine moeite is om mij definitief even door te geven dat het is afgeblazen. Want ik heb ook de selectie niet binnen, dus kennelijk was het gisteren toch redelijk bekeken.
Ik ga toch nog wat harder denken dat het absoluut niet mijn verantwoordelijkheid, en dus mijn probleem niet is.
Testjes 2
Ze zijn verslavend de testjes daar. Je weet dat er eigenlijk niets van klopt en toch ben je benieuwd wat er uit komt. Zo ook de test wat jouw power kleur is. De test lijkt wat dieper te gaan. oeps nu moet ik wat meer van mezelf zeggen daar. Maar de uitkomst is mooi. Mijn power kleur is Magenta en ik vind dat inderdaad een geweldige kleur. Sterk, vrolijk, contrast bij sombere kleuren. Ik mag graag hier en daar wat magenta strooien.
En de beschrijving;
At Your Highest:
You energize yourself and push others to suceed.
At Your Lowest:
You feel frustrated and totally overwhelmed.
In Love:
You are suprised by who you attract. You’re a love magnet.
How You’re Attractive:
Open and free spirited, people want to explore the world with you.
Your Eternal Question:
“What is my next source of inspiration?”
Leuke testjes
Op een ander log stond een leuk testje; Wat voor beest ben je. Leuke test voor even tijdens de koffie. Maar op die testsite stonden nog meer testjes: Zo is mijn sexy Braziliaanse naam Livia de Vasconcelos en mijn Japanse Wattan Gosetsuke.
Er is ook een liefdestest. Vooruit, die ook dan maar…..het resultaat:
***Your Love Element Is Metal***
In love, you inspire and respect your partner.
For you, love is all about fusing together for one incredible life experience.
You attract others with wit and a bit of flash.
Your flirting style is defined by making others want and value you.
Greatness and optimism are the cornerstones of your love life.
You may let go too easily, but you never get weighed down by your past.
You connect best with: Earth
Avoid: Fire
You and another Metal element: will control and smother each other
What Element Is Your Love?
http://www.blogthings.com/whatelementisyourlovequiz/
En….actie!!!
Even mijn mail checken, douchen en dan actie!! Dat waren mijn plannen iets meer dan een uur geleden. Ondertussen zit ik dus alweer een uur achter de computer, is mijn mail allang gecheckt, moet ik nog wel wat reageren, maar is er verder niets gebeurd.
Het is hier boven nog niet op temperatuur, dus de gang naar de douche trekt nog niet. Die douche is wel lekker warm, maar daarna is het weer koud. En ik wilde vroeg naar de markt en allerlei dingen gaan doen.
Nu zit ik dus weer achter het kastje. Ga ik mezelf toch maar even in het dagritme slepen.
Kameleon
Als je eenmaal op internet gaat zoeken kom je allerlei leuke templates tegen. Ze moeten hier en daar wat aangepast worden, maar leuk om af en toe wat nieuws ‘aan te kunnen trekken’. Het zal dus een beetje kameleonlog worden.
Want ik kom van alles tegen en kiezen is niet mijn sterkste kant, Dus schrk niet als het opeens wéér anders is.
Ik zal screenshots maken – of zo’n template kiezer op de site zetten. Kan iedereen het wijzigen.
Nee, ik geloof dat ik daar dan weer niet aan zou moeten denken. Wel gewoon stemmingswisselingen, vrolijk, somber, sober, saai, energiek. Er zit vast wel wat bij.
Valkuilen
Een mailtje komt binnen. Op haar log komt zo af en toe een vervelend persoon. Blokken lukt niet altijd, want hij heeft geen vast IP. Op dit weblog komen alle reacties eerst bij mij binnen. Heel handig, want weblogs worden nogal eens gespamd, waardoor er onder een bericht opeens heel veel reacties komen, lijkt leuk, maar 10 keer een oproep om toch op een of ander online casino te gaan gokken is minder. Op haar log kan dat niet, dus of het iets is haar weblog ook om te bouwen tot een nieuwer en beter te beveiligen en beheren log, hoeft niet direct, heeft geen haast zet ze er bij (ze kent me). Uitdaging lonkt, dus ik ga gelijk aan de slag om dat uit te vogelen. Op mijn server een nieuw weblog geinstalleerd, haar gegevens importeren eea aanpassen. Lijkt allemaal goed te gaan, maar net niet, dus weer een uitdaging. Zoeken op internet, aan andere mensen vragen….terwijl er eigenlijk een aantal to-do dingen op mijn lijstje staan die ik echt moet doen en zij zei nog: het heeft geen haast.
Toch val ik er wéér in en het erge is dat ik mij er van bewust was (dat is eigenlijk goed, maar dan moet ik iets met dat signaal doen en dat deed ik dus niet). Waarom maak ik anders to-do lijstjes, als ik er toch niets mee doe en eigenwijs andere dingen ga doen die geen haast hebben.
Dus nu zit ik te staren naar een scherm, om iets creatiefs te verzinnen. Eigenlijk moet ik ook nog een offerte de deur uit doen. Dat is niet één van mijn hobbies, dus ik verzin alvast een ontwerp. Als dat goed is, is de offerte daarna vast ook oké.
En dan willen we vanavond ook nog wat eten, dus moet ik ook nog inkopen doen, maar buiten is het koud.
Dus dat log lonkt nog steeds een beetje naar me en het erge is, dat ik bij het zoeken naar oplossingen voor haar log, ook weer leuke dingen tegen kwam voor dit log. Want eigenlijk vind ik het uiterlijk nog steeds niet helemaal wat ik wil. Maar ik zie de valkuil. Ik ga weer verder met mijn creatieve bezigheden, ik laat me even niet afleiden….
,,,of zal ik toch maar boodschappen gaan doen?
Radio
Gisteren een heerlijke zender op de radio gevonden die gewoon lekkere muziek uitzond. Dus vandaag gelijk weer de radio aan. Ruis en geknetter. Dus even wat aan dat wieltje gedraaid en ik had weer muziek. Maar na de plaat een franse stem. Niet goed dus. Dus ik draai verder, maar ik krijg alleen frans of belgisch. Dus nu is het Antwerpen 1. Maar waar alle Nederlandse muziekzenders in dat hoekje opeens zijn gebleven…..
Toch maar weer de CD’s beneden opsnorren.
Boekhouding
Vrijdag had ik een afspraak met onze boekhouder. We zouden mijn boekhouding doornemen, want daar klopte niet zoveel van. Hij had helaas hoofdpijn en vandaag zou hij mij bellen voor een nieuwe afspraak. Het bleef echter stil. Mijn boekhouding is kennelijk errug erg en zit die arme man nog met knikkende knieën thuis.
Ondertussen heb ik de goedgekeurde boekhouding van manlief maar als voorbeeld en ben ik bezig om mijn boekhouding van 2005 naar dit nieuwe systeem te zetten. Valt niet mee, maar deze boekhouding klopt nog redelijk. Straks moet ik dat wellicht ook nog gaan doen voor de boekhouding van 2004.
Ik denk dat ik ook maar hoofdpijn krijg.
De bal, de bril en het blauwe oog
Zaterdag had manlief een zaalvoetbaltoernooi van de voetbalvereniging. Dus ik natuurlijk op pad met de camera, want dat moest even worden vastgelegd. Er was in de zalen niet zoveel ruimte om te kijken, maar gelukkig was er wel een toestelhok. Dus geflankeerd door de reserverspelers nam ik dan plaats op de bank. Zo ook de laatste wedstrijd, een finale om de derde en vierde plek. Ik keek eventjes de andere kant op en het volgende moment een klap op mijn hoofd en ik voel mijn bril tegen mijn oog komen en daarna issie weg. ‘Gaat het’ hoor ik naast me. Ik zoek op de tast naar mijn bril. Tjonge wat zie je toch weinig met -4,5. Als ik mijn bril vind, zie ik met 1 oog nog steeds heel weinig. Maar gelukkig vind iemand anders nog een glas. De bril is een beetje scheef en het glas ligt eruit, maar verder lijkt er niets aan de hand. Op mijn ooglid zit een klein blauw vlekje, maar alles is nog heel
Dat kleine blauwe vlekje is helaas maar van korte duur. De grapjes zijn niet van de lucht. ‘Echtelijke ruzie gehad’? Nee tegen de deurpost opgelopen, haha.
Nu zoek ik ergens in een oude doos mijn doosjes met allerlei kleuren oogschaduw voor de andere kant. Gelukkig is het nu gewoon mijn hele oog. Zal er morgen ook nog wel onder zitten. De bril is gelukkig weer helemaal recht. Mijn opticien vraagt zich terecht af waarom ik mijn lenzen in hun doosjes laat zitten. Die hebben niet van die harde monturen
Goed, de volgende keer dat ik weer naar een balsport ga kijken, doe ik mijn lenzen weer in.
Ik was allang blij dat ik die bal niet tegen mijn camera had gekregen. Gek, daar let ik altijd meer op dan op mijn eigen ogen kennelijk.
De doelengroep
Net weer terug van de doelengroep ADHD. Ik was benieuwd hoe het vandaag zou gaan. Het is een leuke groep en we hebben veel aan elkaar, maar ik zit me soms te ergeren aan ik wil niet, het lukt me toch niet en ik kan het niet.
De bedoeling is dat we afspraken maken over wat we de komende twee weken gaan doen om de gestelde doelen te bereiken. Maar ik vraag me dan af hoe je iets wilt bereiken als je het niet wilt, denkt dat het toch niet lukt of dat je het toch niet kan. Dan is elk doel toch gedoemd te mislukken?
Maar misschien ben ik wel te overmoedig, denk ik dat ik alles kan en dat me alles wel lukt. En dan loop ik natuurlijk regelmatig tegen een muur, want dan lukt het toch niet of dan kan ik het niet direct. Maar ik weiger daar vanuit te gaan. Ik ken mijn beperking wel, maar wil juist daarmee om leren gaan en ik ga er vanuit dat als ik dingen wil, dat ze dan lukken en als ze gelukt zijn dan kan ik het. En ik zit op de doelengroep omdat ik meer grip op mijn chaotische leven WIL hebben, want als je neit wilt… dan bereik je volgens mij dus niet veel.
Back-up
Ik wil beneden even de tafel opruimen en daar ligt hij… de externe schijf voor de backups. Die ligt daar al twee weken. Daarvoor lag hij boven te wachten, maar op vrijdag de 13e heb ik hem even bij de pc’s vandaan gehaald. Voor het geval dat… je weet maar nooit. Nu zag ik hem dus vanmorgen weer liggen. Oh ja, een back-up maken, moet ik echt doen. En ging vervolgens weer verder. Ik ben niet de enige die er last van heeft. Ook Jeanne geeft even een mental note. Het is weer de hoogste tijd. Dus ik ga nu naar beneden, haal dat ding op en sluit hem aan en begin. Het liefst voordat ik weer een excuus heb waarom ik het nu even niet kan doen.
Jaarafsluiting
Moe, koppijn, koud…echt eindejaarsgevoelens. Elk jaar weer een jaartje ouder. Het lijkt wel steeds sneller te gaan. Morgen geen huis vol mensen. Wel weer vroeg op. Gelukkig niet zo vroeg als vandaag. In vergelijking daarmee mag ik heerlijk meer dan 2 uur uitslapen. Maar dan wel een snelle start van de dag, want naast het huishouden moeten er natuurlijk nog taarten gebakken worden, lekkere dingen in huis gehaald en wat flessen wijn. En dan vieren we dat er weer een jaar meer op de teller staat. Maar nu eerst slapen, heerlijk…..
Vroeg, errug vroeg
Het is nog niet eens 5 uur als ik beneden een wekker hoor. Even later gaat de ketel aan omdat er iemand onder de douche gaat. Shit, nu moet ik er ook uit. De oudste gaat een dag naar Winterberg, langlaufen. Om 6 uur vertrekt de bus en omdat ik vanavond geen auto heb, heb ik aangeboden dus vanmorgen te rijden. Om half 6 moet ik nog 3 makkers van zoonlief oppikken. Gelukkig hebben we niet zoveel krabwerk en staan de jongens overal klaar, uitgezwaaid door slaperige moeders en één vader. Die anderen lagen waarschijnlijk allemaal nog op één oor.
Op tijd zijn we op de plek, waar het een gekrioel van auto’s, ouders en kinderen is. Ik zie een rijtje bussen staan en parkeer de auto er maar achter en breng de jongens naar de bussen. Hun bus staat er al en zij gaan lekker warm binnen zitten. Het is bijna tijd, dus ik wacht tot de bussen weggaan. In de auto nog even gezien dat het toch wel -7 was buiten en dat begin ik nu ook te voelen. Pas om half 7 vertrekken de bussen. Ik kijk de bus in en zwaai, maar kennelijk heeft hij allang gedacht dat ik weer in mijn warme bed lig en hij kijkt niet eens naar buiten.
Dag liever, veel plezier en doe een beetje voorzichtig, fluister ik dan maar in de koude stilte. Mijn auto staat nu verlaten in de straat en thuis gekomen is het te laat om nog terug te kruipen. Dan maar genieten van de lange dag?!
Orde (en dan vooral in mijn hoofd)
Ik heb een lijstje met dingen die ik wil/moet doen. Dat is geen nieuws. Daarnaast raak ik dan weer met mensen in gesprek en tijdens dat gesprek wordt dat lijstje langer en langer. Ik lees een tijdschrift en weer komt er iets onderaan dat lijstje. Zo wordt dat lijstje langer en langer, maar er gaat niets af. Het lijkt wel of mijn dagen zich vullen met een zoektocht naar dingen die weer kunnen worden toegevoegd aan dat lijstje. Allemaal leuke ideeën voor de site van Kennisnet en van de voetbal en voor school. Ik wil een leuke-dingen-toevoeg-stop op mijn lijstje. Ik wil, nee ik moet, eerst de dingen doen die al op dat lijstje staan want langzamerhand raak ik dat overzicht een beetje kwijt. Dus van nu af even geen nieuwe dingen op dat lijstje. Lastig, want als je iets tegenkomt wat nu interessant is…
Tja, dan moet ik gewoon rap zorgen dat er wat van dat lijstje geschrapt kan worden, zo simpel is het…toch?
Cryptogrammen
Een bezoek aan mijn ouders betekent steevast belanden met een cryptogram op de bank. Normaal alleen de crypto van het AD, maar in het weekend buigen ze zich tegenwoordig ook over de cypto uit het NRC. Die is heel wat pittiger.
Zo hebben de de crypto uit het AD alledrie redelijk snel opgelost, maar die van het NRC blijft angstvallig leeg. Eén woord weten we te vinden: Snoezige hoeveelheid (3), dat is dot. Na wat wegleggen, toch weer kijken en een besluit om het niet alleen te doen, maar met elkaar hebben we wat meer woorden.’Van de pastoor mag het wel in de lift (5+2+2+4)’. Op en neer, zie ik, maar hoe. Minj vader komt met recht op en neer en we vinden weer wat woorden. De een roept een kreet, de ander vindt zo het woord. Maar dan is het weer heel lang stil. Mijn vader geeft het op, maar mijn moeder en ik nog niet. Dan is het voor mij tijd om weer huiswaarts te gaan, met natuurlijk een kopie van de crypto. Als ik naar huis bel om door te geven dat ik de goede trein heb gehaald, zie ik opeens een woord:’Ervaren? Laat wat van je horen! (7)’. ‘Hallo mam, ik ben ervaren en ik dacht ik laat iets van mij horen. Ik bel even – beleven’.
En daarna vind ik er nog 3. Maar de rest blijft leeg. Met meer flexibiliteit zorgt hij voor verlichting (7) – ik zou het niet weten en de demonstratiesporten (10), die waarschijnlijk met de A beginnen zie ik ook niet zo zitten. antil……, waar antilopen niet kan.
Ik neig tussen ‘bij het oud papier gooien’ en ‘even naast me leggen en niet kijken’. Wellicht borrelt er toch straks weer wat op Of ik moet net als mijn opa in bad gaan zitten. Hij maakte elke zaterdagmiddag de crypto van het NRC. Ik mocht dan met hem meedenken als ik bij hen was. Dan legde hij uit hoe het werkte en hoe ik moest denken en soms had ik wat. Als ik naar huis ging, ging hij in bad, nadenken en dan belde hij altijd op dat hij weer wat gevonden had. Hij leeft al meer dan 15 jaar niet meer, maar ik weet zeker. Die woorden die ik gisteren zomaar op eens zag? Die heeft hij me ingefluisterd. Hij zit nu vast naast me en kijkt op mijn kopietje. Hij zal er straks vast nog wel één vinden.
Grijs is terug
Voor de kerst zijn de jongens wezen logeren bij mijn broer en zijn vriendin. Daar is dé grote vriend van de jongste blijven liggen; Grijs. Opsturen per post durfde we niet. Stel je voor dat Grijs ergens in de kerstdrukte zou verdwijnen. Hij moest het dus doen met de reserve Grijs. Gisteren was ik bij mijn ouders en zij zouden naar mijn broer gaan. Ik zou met de trein naar huis, maar of ik nu rechtstreeks of via Amsterdam zou gaan, maakt voor de treinreis niet uit, het is zelfs iets goedkoper. Dus ik mee naar Amsterdam, waar ik Grijs snel in ontvangst nam. De hereniging thuis was ontroerend. Want reservegrijs is wel lief, en ziet en voelt wat zachter (hij is nog niet zo kaal geknuffeld), er is toch maar één Grijs.
Met de bus mee
Zaterdag speelde het eerste tegen een club uit Vlaardingen. Dé gelegenheid om eens mee te gaan met een uitwedstrijd, want Vlaardingen is mijn geboortestad en mijn ouders wonen er nog. Leuke combinatie dus.
Zo’n reis met de bus is altijd handig, want je hoort weer eens wat. De communicatie vanuit de vereniging naar de website is nog niet echt optimaal. Zo hoorde ik dat de spelers bestolen zijn tijdens de training op een ander complex en totaal wel 1000 euro zijn verloren aan contact geld.
Van de wedstrijd had ik hoge verwachtingen. Leuk, hier gaan we punten halen. Maar helaas, na een 1-0 voorsprong lieten we het liggen. Gelukkig hoefde ik niet meer met de bus terug. Maar ik ga nog een keer mee, als is het maar om wat meer contact met de ploeg te krijgen en zo de nieuwtjes wat te horen. En dan hoop ik dat ik weer terug mag in een feestende bus.