De jongste is naar Kinderdorp, een groot festijn hier in het dorp waar kinderen zich een week lang kunnen uitleven in het knutselen, films kijken, maar vooral in het bouwen van dé superhut. De oudste is aan het werk bij een dame in de buurt met echt een hele grote tuin. Hij doet dat al een tijdje op oproep en geniet er werkelijk van. Hij werkt daar aan van alles en zij brengt hem de liefde voor het tuinieren en de kennis van planten bij. Een goede deal. Maar nu ben ik dus alleen thuis en moet dus zelf de tijd in de gaten houden. Geen belletje om 12 uur als er iemand beneden staat voor de lunch, want over twee weken gaat ook de jongste naar de middelbare school. Het is dus nu opeens alweer kwart over 1. Zo gaat het straks dus bijna elke dag. Vroeg in de ochtend vliegen ze uit en ergens in de middag komen ze terug. Gelukkig werkt manlief ook af en toe thuis (als hij niet in het buitenland zit) Een mens zou nog eens vereenzamen als zzp ergens op een zolderkamertje.
Weer strak in het vel?
We zijn op bezoek bij mijn ouders en we hebben het over hardlopen ed. Manlief gaat naar Kenya en mijn vader vraagt hem hoe hij het daar aanpakt, dat hardlopen. Dat gaat dan op zo’n loopmachine en mijn vader weet te vertellen dat mijn zusje ooit zoiets heeft gekocht, bijna nooit gebruikt en dat dat ding nu bij hem in de garage staat. We gaan kijken en nu staat dat ding beneden in de kamer (tijdelijk). Het idee was om hem in de garage achter het huis te zetten, maar dat was voordat we hem zagen en we het beeld hadden van een groot log ding. Maar het valt mee. Als de boel van de zolder weer achter de luiken zit (als het daar weer droog is) verhuis ik het naar zolder, naast de tv. Die kan ik dan zo draaien dat ik tv kan kijken als ik met mijn benen wiebel en met mijn armen zwaai (want zo’n ding is het). Hij telt en hij berekent de calorien. Geweldig gewoon. Dus hoop ik dat het boven snel droog is en ga ik aan de slag (weer die voorwaarden). Maar gisteren onder Johnny English heb ik al heel wat heen en weer gewiebeld. Dan tussen door nog wat van die buikspieroefeningen en dan moet het toch lukken om weer een beetje strakker in het vel te komen. En dan is het natuurlijk winter en zie je daar niets van door die lange broeken en truien natuurlijk.
Weer proberen
Ik denk zo ongeveer op mijn 16de ben ik begonnen met lenzen, van die dikke, harde lenzen. Het begin was zwaar, maar al rap wist ik niet beter. Ik werd wakker, stopte die dingen in mijn ogen en klaar. Maar de laatste jaren had ik steeds meer de neiging om die dingen uit te gooien omdat ze mijn ogen irriteerden. Een optie voor zachte lenzen had ik niet (althans niet in betaalbare versie) omdat mijn ogen te klein zijn en die bolling niet standaard is en dus duurder, veel duurder. De andere optie was een hippe bril en dat deed ik ook. Ik was er blij mee en vorig jaar heb ik ook een zonnebril op sterkte gekocht. Af en toe wat lastig, maar werkbaar. Alleen als ik bij de voetbal foto’s moest maken deed ik mijn lenzen in. Ik was de hele tijd buiten en zonder bril kijk je toch wat makkelijker door de zoeker.
Maar nu kom ik, zoals dat zo mooi heet, wat meer op leeftijd en gaat het lezen met de bril niet altijd even makkelijk. Dus een bril laten aanmeten voor het lezen en voor achter de computer, een derde bril dus. Maar bij de computer is het niet echt een verbetering en ook bij het lezen heb ik niet echt iets van WOWWWWW. En boven dien, drie brillen, tjonge, die haal je dus zo door elkaar. Donder ik met de leesbril op bijna de trap af, sta ik in een donkere winkel, wegens gewone bril nog thuis hebbend enz enz. Ik heb dus nu mijn lenzen in. Ik moet zo naar de voetbal, dus lekker buiten, maar ook om toch weer langzaam te wennen en dan te kijken of die lenzen in combinatie met een leesbril, wel het gewenste resultaat achter de computer hebben. En dan wellicht iets van druppeltjes tegen het irriteren. I hoef nu alleen mijn zonnebril maar mee, en die kan ik bij ff niet nodig om mijn hoofd zetten, zoals je een zonnebril op je hoofd hoort te zetten. Maar helemaal lekker zitten die lenzen nog niet. Maar zoals ik al zei… weer ff wennen.
Zin maken
Mijn moeder zei het vroeger altijd al tegen ons: “Als je geen zin hebt, dan moet je maar zin maken”. Woest kon ik er om worden. Maar toch is het wellicht zo. Ik weet dat er hier van alles moet gebeuren en erger nog, ik weet dat het me een heel goed gevoel geeft als het ook allemaal gebeurd is. Dus moet ik even zin maken en gewoon beginnen. Als je eenmaal bezig bent, dan krijg je steeds meer energie en steeds meer zin. Maar ik zit nu in de fase van ‘voorwaarden scheppen’. De vloer beneden is vies, moet eigenlijk nodig eens gedweild worden, maar ja, dat kan eigenlijk pas als we klaar zijn met de tuin. Eerder heeft geen zin, want dan loop je volgende week steeds weer met zand enzo naar binnen. De vloer kán dus nog niet. Zo gaat het ook vaak met de badkamervloer. De rest is schoon, maar met de vloer maar even wachten, want er komt zo nog een was in de droger en dan is de vloer zo weer stoffig. Ik kan pas lekker op mijn kamer werken áls deze is opgeruimd. De zolder kan ik pas opruimen áls alles weer een beetje droog is. Volgende week wil ik ook beginnen aan de kamer van de jongste, maar dat kan pas áls ik mijn werk gedaan heb. Het belangrijkste is dat vandaag mijn werkkamer op orde is, want vanaf maandag ben ik weer aan het werk en ik las al dat opdrachtgevers al staan te trappelen om dat werk maandag mijn kant op te sturen. Maar mijn werkkamer opruimen gaat eigenlijk het lekkerst met muziek en manlief is nog thuis en die kan niet werken met muziek. Voorwaarden, voorwaarden, voorwaarden. Ik kan pas dit áls dat…. Gek word ik van mezelf soms. Maar ondertussen is wel de vriezen trouwens even helemaal leeggehaald, schoongemaakt en weer gevuld, want ik kon pas weer brood invriezen áls er plek was en die is er nu… een klein beetje. En meer plek is er pas áls ik weer met kilo’s bramen naar mijn schoonmoeder ben geweest. Dat schept hier weer wat ruimte. Of toch maar even op marktplaats naar een vriezertje voor erbij kijken. Maar hoe werkt dat met vriezers, je stopt er vanalles in, je staat in de winkel en weet niet zeker of je iets hebt en dan koop je het toch maar weer. 5 pakjes bladerdeeg kwam ik tegen 😉 Volgende week eten we dus lekker regelmatig groentetaart, met veel paprika (liggen er ook nog heel wat van in de vriezer), lekker broodjes (want daar liggen er dus ook nog stapels van) en verder vooral hopen op mooi weer zodat de bbq nog een keer aan kan en dan hebben we ook nog weer wat extra ruimte.
Tja
Ik zit achter mijn computer en soort van verveel me. Er zijn een boel dingen die ik zou moeten doen, maar ik kan me er niet toe zetten. De website van de voetbalvereniging heeft nodig een update nodig, ik moet cadeaus kopen voor allerlei jarigen de komende dagen, mijn werkkamer is een zooi, de zolder is na de zondvloed daar een ramp, beneden ligt er nog allerlei was, de keuken is ook nog een bende, de vriezer zit bomvol en moet nodig is worden uitgezocht, volgende week wil ik weer gaan werken, dus moet daarvoor ook alles een beetje op orde, mijn computer doet verder niet altijd meer wat ik wil dus moet opnieuw geinstalleerd worden, de vakantiefoto’s moet ik uitzoeken anders valt iedereen halverwege het kijken in slaap. Verder hebben wij in de vakantie een film gemaakt en die moet natuurlijk ook nog geedit en op dvd, net zoals de film van de musical van groep 8. Als ik dit zo allemaal lees kan ik mij voorstellen dat ik gewoon nergens zin in heb. Want dit is nog niet eens het hele rijtje (visitekaartjes maken bij vistaprint en laten drukken is er ook nog één). Oh en laat ik elke dag trouw mijn polsoefeningen drie keer doen niet vergeten. Zal ik maar gewoon naar de markt dan? Nee, want het regent (binnen nog steeds niet, maar de wind is niet als gisteren en de hoeveelheid water buiten ook niet)
Ik ga niet verder met opdreunen van dingen die ik moet doen en waar ik best wel aan wil beginnen, maar toch ook weer niet. Ik ga mijn laptop opstellen en daar de camera eens aanhangen. Want om ook maar iets met die vakantiefilm te kunnen doen, moet hij wil op de pc of laptop staan. Dat kan die helemaal zelluf, dus ik hoef hem alleen maar aan te slingeren. Daar begin ik dan maar mee 😉
Water!!!!!!!
Manlief is even de auto wegbrengen voor de keuring en buiten start een bui. Ik kijk hem nog net even na als hij onder een paraplu naar de auto loopt en ga weer achter mijn bureau zitten op zolder. Tjonge wat regent het hard. Ik kijk nog een keer uit het raam en zie het water werkelijk van de pannen gutsen bij de overburen. Ik hoor het water over het dak stromen en….. wat klinkt dat toch dichtbij. Ik vlieg naar de andere kant van de zolder en zie werkelijk stralen met water op de tafel daar kletteren. Het lijkt wel of er iemand achter het schot zit die drie kranen tegelijk opengezet heeft. Ik schreeuw naar de jongste beneden om emmers en bakken en probeer met de handdoek die daar nog lag, de boel een beetje tegen te houden, maar die handdoek is al doorweekt. Immiddels zijn de bakken gearriveerd en loopt hij weer naar beneden voor meer en voor handdoeken. De bakken drijven over de tafel en blijven pas staan als er wat water in stroomt. Ondertussen stroomt het water over de vloer, en schuif ik het luik open. Daar word ik niet bepaald vrolijker van en samen met de jongste haal ik daar alles achter vandaan… met een laag water. Als alles een beetje onder controle is stuur ik hem naar beneden om daar eens te kijken en ja hoor, bij de oudste komt het al door het plafond naar beneden sijpelen. Meer handdoeken en emmers. Ik zoek op internet het telefoonnummer van onze dakkapel bouwer en bel hem. Weken voor de vakantie heb ik hem al bestookt met mails en telefoons om de dakkapel te komen repareren. Bij regen druppelde het namelijk af en toe naar binnen. Een deel van de kapel is toen gemaakt (het druppelde toen ook flink boven ons bed), maar dat deel nog niet. Gelukkig krijg ik deze keer eens niet het antwoordapparaat, maar gelijk iemand aan de telefoon. En vol in de mood waarin ik ben roep ik hem toe wie ik ben en dat ze al weken geleden bij ons de dakkapel zouden komen maken, dat ze vandaag moeten komen want dat het water werkelijk hier naar binnen stroomt, de zolder al half blank staat, dat ik niet weet waar ik de emmers nog vandaan moet halen en dat het water inmiddels ook al een verdieping lager naar beneden komt. Na even in de wacht weet hij mij te vertellen dat er vandaag nog iemand komt. Inderdaad komt die een paar uur later, met een warrig verhaal over verkeerde winden en omhoogstromend water en nog meer van die ongein. Gek dat alleen deze dakkapel last heeft van deze winden en dat een dakkapel toch wel zo gemaakt moet worden dat hij het water met alle winden tegenhoudt en zo. Maar goed. De boel schijnt nu dichtgekit te zijn en nu moet het goed zijn. Nu is het wachten dus op het volgende buitje en als het aan mij ligt… dit keer graag alleen buiten.
Plannen
Een vakantie is voor mij altijd een moment om plannen te maken voor de tijd ná de vakantie. De laatste jaren had ik ook altijd wel een boek mee met inspiratie. Dit jaar was dat Dromen, durven, doen. Het probleem bij mij is altijd dat ik wil starten op het juiste moment. De omstandigheden moeten optimaal zijn, zeg maar. Maar vaak komt er op dat moment weer altijd wat tussen. De beste momenten voor mij zijn als manlief in het buitenland zit of een paar dagen weg is. Ik kan dan op mijn gemak, zonder tekst en uitleg te moeten geven en ook zonder dat er (vaak best wel wijs) advies wordt gegeven hoe ik het zou moeten aanpakken. Ik ben iemand van ‘zelluf doen’ en dus ook zelluf uitvinden. Een paar van mijn plannen. Natuurlijk weer de werkkamer helemaal optimaal om fris te starten. Daarnaast wil ik in de woonkamer wat gaan schuiven. Deze is niet zo groot en bevat een mooie kast, een piano en een bank die natuurlijk wat ruimte innemen. De kast staat nu onder de open trap en de bank staat voor de piano. Nu speel ik niet veel, maar het belemmert natuurlijk wel een beetje het spontane muziekmoment als ik eerst de bank iets naar voren moet schuiven. In de open keuken hebben we een stellingkastje staan tegen de buitenmuur. Nu zou die weg moeten, daar in de plek de kast die nu onder de trap staat en op die plek zou dan de piano moeten komen. Op de plaats van de piano een boekenkast die de kookboeken uit de stellingkast bevat en nog wat mooie boeken die nu boven op onze werkkamer verstopt staan (en ook eigenlijk een beetje teveel ruimte daar in beslag nemen). Maar – de kast onder de trap moet wel tegen dat muurtje komen. Hij is breder dan de stellingkast en daar hangen ook de theedoeken enzo aan. Waar hang je die dan weer op. En de pedaalemmer staat daar ook, waar moet die dan?? De piano is wel minder breed en hoog dan de kast, maar wel dieper. Gaat dat wel goed met de eettafel, of lopen we elke keer een blauwe plek op als we er langs willen… Dat is dus nog een rondje met het meetlint.Lees verder
Oh oh
De hele dag in de weer geweest met het restant van de vakantie en een korte visite van iemand aan ons huis. Bij de koffie een plakje cake, de lunch, die ik voor onze gast had voorbereid, maar ze moest weg, bestond uit heerlijke broodjes en daarna eigenlijk alleen maar aan het werk geweest. Tot ik naar AH moet om wat kruiden te halen die op zijn en ik pardoes een zak van die popchops meeneem. Die is nu dus leeg en ik verleg mijn aandacht naar een reep melkchocolade die daar ook nog ligt. Beneden heb ik mij al te goed gedaan aan een paar handjes pinda’s. Ja kijk, zo zitten de kilo’s die ik in de vakantie ben kwijtgeraakt en er natuurlijk zo weer bij. Ik ga dus maar gauw pitten, voordat ik nog verder op jacht ga in huis.
Koldskal
In denemarken kregen we een Deense specialiteit voorgeschoteld: Kolkskal. Dat is echt iets dat ze in Nederland ook op de markt kunnen brengen. Wat is dat lekker. Het is een melkproduct, wat je drinkt of eet als yoghurt. Het is redelijk vloeibaar, maar je hoort er eigenlijk een soort biscuitjes in te doen, de kammerjunker. Het is gemaakt van Karnemelk, eigeel en vanille en het is vooral lekker bij warm weer. De melkfabriek Arla foods, is één van de producenten van Koldskal en wellicht ook de enige en naar wat ik heb gehoort is de productie afhankelijk van de weersverwachting. Wordt het warm, dan wordt er meer gemaakt. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet en hoeven we ook in Nederland niet zonder te zitten, maar ik zou het geweldig vinden als Friesland Foods eens even zou bellen naar Arla voor het recept. Maar dat kunnen ze natuurlijk net als ik op ook op internet vinden. Wil je het ook eens proberen, kijk dan op deze website voor het recept (engels) of op deze duitse site voor een variant. Morgen ga ik er één uitproberen. En dan natuurlijk nog op zoek naar een recept voor de Kammerjunker, maar dat zal vast ook wel ergens te vinden zijn.
Weer terug!!
Hoera, we zijn weer in Nederland… en Shit de vakantie is alweer voorbij. Rest nog het uitzoeken van de zooi en stapels was. Maar de laatste dagen waren leuk. Vanaf de camping in Silkenborg zijn we naar iemand gegaan bij Arhus die Lambertus 10 jaar geleden had ontmoet op een seminar. Hij had hem gemaild dat we naar Denemarken kwamen en dat we hem graag wilden treffen en we werden zo bij hem thuis uitgenodigd. Ons idee was een nacht te blijven en de volgende dag verder, maar dat kon absoluut niet. Nee, we moesten minstens nog een nacht blijven en Arhus bekijken enz enz. Zij moesten de volgende dag wel naar het werk, maar hier was de sleutel en daar was het eten. Heel bijzonder, want eigenlijk kenden we deze mensen nog maar een paar uur en dan zo’n vertrouwen. Maar het was reuze gezellig en zeker de moeite waard om er nog een dag aan vast te plakken. Ook leren BBQ met een Weber, wat toch heel wat anders is en leuke recepten opgedaan. Na de twee dagen bij Arhus dan eindelijk… (volgens de jongens) naar Billund, voor lest best Legoland. Ik had een camping gevonden in de gids vlak naast Legoland en deze in de tomtom gezet, als leidraad voor de route. Maar het is ook die camping geworden ondanks het bedrag dat zij voor een nachtje vroegen. maar 500 meter van Legoland spaart je ook benzine en parkeergeld uit, dus toemaar. Eenmaal de tent opgezet gelijk maar richting Legoland. Dat is tot 21 uur open, dus tijd zat en met ons ANWB lidmaatschap krijgen we de tweede dag gratis. Voor Kevin hadden we in een folder een bon voor gratis toegang gevonden. Lees verder
dromen, durven, doen
In de vakantie gaan altijd allerlei soorten boeken mee. Zo had ik de nieuwste Potter, een leuk boek over enkele stellen (met en zonder kinderen) die een weekend naar een eiland gaan en verder nog wat werkboeken, zoals dromen, durven, doen van Bert Tiggelaar. Zowiezo is de vakantie altijd bij mij even een breekpunt. Tijd om tot rust te komen en dingen rustig te overdenken die na de vakantie moeten gebeuren. Omdat het niet direct kan is er meer tijd om dingen wat rustiger uit te werken. Zo dus ook het managen van mezelf via het boek van Tiggelaar, wat Lambertus inmiddels ook heeft gelezen. Eigenlijk zou ik willen veranderen in een meer efficienter, opgeruimder mens, met ongeveer 5 kilo minder mee te dragen. Volgens Tiggelaar moet je dat in stappen doen, een plan maken en de stappen zodanig maken dat je ze kunt meten en dat ze haalbaar zijn. Heb je een stap volbracht, dan mag je jezelf belonen. Zo kun je stellen dat je aan het eind van de dag alles waar je mee bezig bent geweest weer hebt opgeruimd en dus afgerond. Beloning: naar een mooie film kijken bijvoorbeeld. Ik ga stappen voorbereiden. Daarnaast is het handig om een coach of iets in te stellen. Lambertus?? Te dicht bij en ik ben iemand die dingen zelf op mijn eigen manier wil doen. Iemand die dan tussendoor me op de vingers tikt en vertelt dat ik het toch anders wil (opgeruimder mens wil worden) en dat het daarvoor handig is als ik NU eens dat ga opruimen… dat gaat recht tegen mijn plannen in. Moeilijk hoe dat in te passen. Maar de ADHD groep is wel een goede coach en dus ga ik stappen maken die ik in de afspraken kan gooien van de doelengroep. Dat moet toch gaan lukken en voor Lambertus… daar hou ik de kleine stapjes voor. En natuurlijk iedereen die dit log leest (die enkele personen) ga ik ook wel op de hoogte houden van de stapjes, de resultaten en zij mogen me wel op de vingers tikken. Da’s net iets verder weg.
Een klein dipje
Na de mooie autotocht van gisteren opeens regen. Natuurlijk net toen ik aan het koken was in onze buitenkeuken. In de kar gauw een parasol en een zeil zoeken en de boel een beetje afdekken. Omdat dit een camping is waar veel caravans staan met grote voortenten is een groot deel van de bodem zwart en dat loopt ontzettend makkelijk binnen. Gelukkig is de bui van korte duur en is het vandaag weer mooi weer. Het blijkt dat de ronde van Denemarken zowat langs onze camping komt. Marco en Lambertus zijn al op de fiets op pad en voor Kevin en mij rest straks een wandeling richting het parkours. Ik vraag me af hoelang lopen, want als ik zo’n beetje naar de kaart kijk, lijkt het alsof ze over onze camping rijden. We zullen zien. Wel leuk om een keer weer mee te maken, hoewel het natuurlijk niet de tour de france is.
Dagje toeren
Vandaag eens op zoek naar het hoogste punt van Denemarken, ofwel de hoogste berg. Dat is echt lachen, want dat ding is nog stukken lager dan de hoogste berg in Nederland. Krijg je het idee dat Denemarken nog platter is, maar dat is niet zo. Hier zijn veel meer heuveltjes en er zijn dus een paar heuveltjes wat hoger en die strijden dan om de eer van hoogste berg van Denemarken te zijn. Het weer werkt mee en dan lijkt Denemarken toch best wel een lieflijk en mooi land te zijn. Ik weet niet of het naar meer smaakt, maar op zich is het nu best wel uit te houden. Zeker ook met zo’n internetpunt op de camping. Voordeel daarbij is dat het staat in een soort grote huiskamer, waar het ’s avonds licht en warm is. Dus heb je genoeg van de tent, dan kun je hier lekker gaan zitten lezen, internetten (als er een pc vrij is) of gewoon televisie kijken. Ze hebben gelukkig bij de films ook ondertiteling, dus die zijn nog wel te volgen als het engels is. Verder is het Deens moeilijk te verstaan. Maar het wordt steeds meer toch wel een leuke vakantie. Ik heb al heel wat gelezen, zoals het boek Dromen, denken, doen van Bert Tiggelaar. Weer iets dus om na de vakantie mee aan de slag te gaan en zoals elk jaar tijdens de vakantie bruis ik weer van nieuwe ideeen om na da vakantie mee verder te gaan. Opschrijven die hap dus. Zo wil ik gewoon van ons domein een algemeen log maken van onze familie, zodat tijdens de afwezigheid van manlief, hij over ons wel en wee kan lezen. En ook met meer fotoalbums, die we nu hier en daar neerzetten, maar dan is het meer een geheel en ook een wat duidelijker gebruik van ons domein, wat toch wat zielig op de achtergrond raakt nu iedereen op de hotmail of de gmail zit. Maar eerst….. nog even heerlijk vakantie vieren en dat gaat steeds meer lukken.
Denemarken – Silkenborg Sø
Gisteren zijn we in Silkenborg aangeland. Het lijkt erop dat vele mensen Denemarken al hebben verlaten of wellicht zowiezo slimmer zijn geweest dan wij om hier op vakantie te gaan. De campings lijken leeg en verlaten. Gisteren een paar campings bekeken, maar de eerste leek ons wat duur, de tweede echter stond voor caravans met voortenten, maar er was niemand te bekennen. Dan toch maar weer terug naar de eerste. Daar zijn veel gezinnen met kinderen en het lijkt verder (zeker in de zon) wel een leuke camping. Het slaapt zowiezo wel lekker zonder die eeuwige wind die aan je tent staat te rukken.
Denemarken op zich vind ik niet een speciaal land, of wij komen op de verkeerde plekken. Het is een mooi landschap, maar niet spectaculair. Het is een beetje hollands. Omdat de mannen regelmatig gaan fietsen, zie ik minder van het landschap. Helaas mag ik met mijn pols nog niet lange stukken fietsen op mijn sportfiets. Maar aan de kust vond ik dat niet zo erg. Met die wind was het echt worstelen, is niet echt mijn ding 😉Lees verder
Denemarken
We zijn in Denemarken aan gekomen. En we vragen ons af wat we hier doen.
Woensdagochtend zijn we vertrokken. Onze eerste stop was voorbij Hamburg in de buurt van Rade. Gewoon zoals vaak onze eerste stop, ergens op een boer’n erf, met ons allen in het kleine tentje. De volgende dag wakker van wat regen. Snel alles in de kar en verder p weg. De hele dag wat regen en sjacherijnig weer. Onze eerste camping is aan de westkust. Daar verschillende campings bekeken. Wat zijn die duur!! En overal is het koud, kil en regenachtig. We rijden verder en vinden een camping die betaalbaar is, Bilberg. Maar de wind is hard en het hoost. Sjacherijnig stonden we met auto en aanhang op een grasveld, geen zin om de boel uit te pakken. Manlief ging nog even naar de receptie om wat te vragen en kwam terug met de mededeling dat er voor die nacht nog een hut vrij was, voor 35 euro. Daar hoefde ik niet lang over na te denken en die nacht sliepen wij droog in een hutje. Lees verder
Vakantie 1
Woensdag is het zover. Dan gáán we. Richting Denemarken dit jaar. Het enige wat zeker is, is dat we Legoland gaan aandoen. Of wellicht, dat we onszelf Legoland gaan aandoen. Maar het lijkt me wel bijzonder, een heel pretpark gebouwd met legoblokjes (tips voor korting om binnen te komen zijn welkom). Verder hebben we eigenlijk geen idee. Ergens bij de meren in het noorden en ergens langs de westkust. Zoveel op de bonnefooi hebben we eigenlijk nog nooit gedaan. Meestal hebben we toch wel een doel en richting. Maar meer eigenlijk dan Denemarken hebben we niet. En wel zo prettig misschien. De kar staat al te wachten in de garage. Morgen de laatste inkopen en dan de kar pakken. Tussendoor moet manlief nog werken, moet ik nog van alles regelen, moeten de kinderen (van mij, want van hunzelf hoeft het echt niet) de voortuin op orde brengen en hun eigen tassen pakken, achtertuin moet ook nog vanalles gesnoeid worden, zodat we niet in een oerwoud terugkomen. Moet ik ook nog bedenken wat ik aan kleding meeneem. Moet ik niet vergeten de nieuwe Potter op te halen bij de boekwinkel…pfffffff en toch denk ik dat ik dinsdag wel klaar ben en dat we echt woensdag kunnen vertrekken. Het voordeel is dat de jongens ouder zijn, hun eigen tas in pakken en dus zelf verantwoordelijk zijn voor alles wat ze vergeten en dat ik steeds meer heb dat in de andere landen ook van alles te koop is, dus wat we zijn vergeten kopen we daar wel. Behalve de wijn, die slaan we in onderweg in Duitsland. Maar het gaat dus gebeuren. En ik heb er zin in. Ik hoop dat er op de camping van die handige wifi is. Lijkt me echt ideaal. Maar we zullen zien. Internetcafé zijn er vast wel. Maar we zijn nog niet weg. We gaan….. bijna
Gadgets
Dinsdag kwam de folder van Kruidvat binnen. Natuurlijk even kijken of er nog wat te hebben in staat. En tot mijn grote verbazing zie ik daar een autoprullebakje in de aanbieding. Handig voor de vakantie natuurlijk, maar ook… zo herkenbaar. Ik rijd gelijk naar het Kruidvat om ze op te zoeken. Als ik hem in mijn handen heb is het nog herkenbaarder. De vormgeving, het lettergebruik (en vooral de kleur) van de verpakking. De verzorging van de verpakking. Ik koop het ding direct en ga thuis gelijk internet op. Jawel, ik heb nu heus design in de auto hangen. Het is namelijk de Carbin van Calzaro. Ontworpen door niemand minder dan designstudio SMOOL en ik ben gek op design van SMOOL. Zo hebben we hier in huis al de spinnenvanger, de espresso kopjes ‘Doppio’ en de dipvase. Wil je hem zien, ga dan naar SMOOL.nl, kijk daar bij projects en Calzaro, daar vind je onder Sara Lee trouwens een anders stukje industrieel ontwerp wat we in de woonkamer uitproberen. De spinnenvanger vind je daar onder HG international. Echt een aanrader als je bang bent voor spinnen en ze toch wilt vangen. Misschien heb je toevallig ook iets van SMOOL in huis, kijk maar bij TPG post. De Doppio vind je trouwens onder de products, net zoals de dip vase. Er zijn meer producten van SMOOL die zeer de moeite waard zijn, maar ja, da’s de prijs dan ook 🙁
Brilletje
Ik kom op een leeftijd waar ik er kennelijk aan moet geloven. De leesbril. Nu heb ik het probleem dat ik kleine ogen heb, en dus geen standaardmaat zachte lenzen pas. Harde lenzen en lange tijd achter het beeldscherm gaat bij mij slecht samen, dus ik heb iets meer dan een jaar geleden de lenzen in het doosje laten zetten en een nieuwe bril gekocht. Maar een leesbril zet je makkelijk voor een stel lenzen, bij een bril ligt dat iets anders. Dus naar de brillenboer. Die meet mij een brilletje aan, vooral voor de computer en het lezen. Glazen in een oud monteur, want daar had ik nog van die zonnevoorzetglazen voor. Da’s handig als je buiten wilt lezen. Nu heb ik dat ding dus een week in huis, maar het leest en kijkt voor geen meter. Met het idee dat de oogjes er even aan moeten wennen zet ik hem op, om vervolgens bijna van de trap te donderen omdat ik niet nadenkend met dat ding op mijn neus wegloop van mijn pc en dus niet de treden goed kan inschatten. Maar naar het scherm kijkend merk ik geen verschil, een boek lezend merk ik geen verschil. Morgen dus weer terug naar de brillenboer, met mijn gewone bril en mijn kruidvatleesbril van +1,25, want als ik die voor mijn gewone bril zet, kan ik wel makkelijker van het scherm lezen en kan ik ook makkelijker een boek lezen. Maar het zit niet, twee brillen voor elkaar. Ik krijg bijna het gevoel dat ik eigenlijk gewoon weer wat moet gaan wennen aan mijn lenzen. Dat ik gewoon druppeltjes moet halen voor langer naar het scherm turen. Maar de glazen die ik heb gekregen nu, da’s iig niets. Ze zijn anders dan van mijn gewone bril, want kijken door die bril en de leesbril is waardeloos. Maar goed, we turen nu gewoon evne met de gewone bril. Ouder worden komt met gebreken…. laseren misschien?!!
Zomer?
Nog even, en dan hebben wij ook vakantie. Buiten is het kil en nat. Vandaag heb ik geen auto en natuurlijk regent het als ik ergens aan de andere kant van Ede moet zijn. Hoe gaat het met de vakantieplannen, vraagt manlief als hij terugkomt van zijn missie naar Bosnië (warm, heet, zonnig, zomer). Het lijkt nog ver weg, die vakantie. Een maand geleden, toen hadden we er zin in. Nu moet ik er niet aan denken met dit weer in een tentje te zitten in Denemarken (ons reisdoel). Ik heb geen idee waar ik heen wil, waar ik dus naar campings moet zoeken. Bovendien is het geen inspirerend weer. Volgens de buienradar kom ik straks niet droog over. Terug kan ik geluk hebben, maar de voorspelling houdt daar ook op. Voorlopig trekt het komende uur weer een bui over, met van dat donkere blauw erin. Belooft niet veel goeds.
Hoofdpijn
Opeens komt vandaag de hoofdpijn op. Mijn kop is zwaar en ik voel me licht. Te weinig gegeten? Ik heb gewoon geen honger. Ik merk dat het staren naar de pc de boel niet beter maakt. Ik raap alles bij elkaar en ga naar de opticien. Daar komt uit dat ik met mijn ene oog toch slechter zie en dat de bril dat dus niet helemaal meer goed compenseert. Die bril is net een jaar oud, en nu is mijn oog nog slechter geworden? Ik laat het nog even zo. Dan gaat hij ook voor lezen meten. En ja, als hij wat aan die dingen heeft gedraaid wordt het beeld toch wel wat beter. Ik haal mijn oude bril op van huis en besluit daar nieuwe glazen in te laten zetten. Glazen voor het lezen en kijken naar de computer. Het moet daar beter van worden. Nu heb ik dus straks 3 brillen. Een gewone bril, een zonnebril op sterkte en een lees/computer bril. En dan maar hopen dat de leescomputerbril straks het kijken naar het scherm wat aangenamer maakt en dat dat een deel van de hoofdpijn is. Nu nog een stukje rust en minder druk. Wellicht dat dat het andere deel al scheelt.
