Vanmorgen ging al vroeg de wekker. L moest vroeg op het station zijn voor zijn trein naar Schiphol. Om 7 uur ging daarna al de telefoon. M kwam over 45 minuten bij school aan. Dus eerst L op het station gezet, daarna direct door naar school, waar ik niet op de bus hoefde te wachten, die stond er al. Tegen 8 uur waren we thuis en leek er al een groot deel van de dag om. Een kop koffie en even de foto’s van M bekijken. Daarna ging M naar bed, zat de eerste was al in de machine en dan maar wat gaan doen. Nu is het alweer een paar uur later, loop ik een beetje te lummelen en ben ik het hele gevoel voor tijd kwijt. Het voelt als 5 uur en is pas 2 uur. Nog een groot deel van de dag voor me dus. Ondertussen hoop ik dat L vertrokken is van schiphol, want daar waren enorme vertragingen. Een heel gehaast vanmorgen, hij miste net de aankomst van M en daarna kon hij uren hangen op onze luchthaven. Er zou een vliegtuig om 13.15 vertrekken naar Boedapest (ipv 10 uur) maar het is onduidelijk of dat nu zijn vliegtuig is of nog een ander. Meer gaan er niet die kant op, dus ik hoop het maar voor hem. En dat hij daarna nog een vervolgvlucht heeft naar Moldavie. We zullen het nog wel horen. Ondertussen moet ik maar genieten van die extra uren die deze dag kennelijk heeft te bieden.
Video
Nog een afspraak voor deze week: de video van de musical van groep 8 2007 op orde maken (er schijnt een nummer dubbel in te staan) en dan een image maken en deze gaan branden. De kinderen op de hoogte brengen en dan kunnen ze eindelijk allemaal hun dvd krijgen. Niet veel werk, maar je moet het gewoon even (ojee verboden woord in de doelengroep) doen
Weekafspraken
Nu de ADHD doelengroep is afgelopen moet ik het helemaal zelf doen. Het handige van de doelengroep was, dat je afspraken maakte met jezelf, maar ten overstaande van de hele groep. Je was natuurlijk helemaal eigen baas, maar ik had toch wel altijd het gevoel dat ik me moest verantwoorden (eigenlijk ook gewoon tot mezelf) naar de groep. Nu hoef ik de afspraken niet meer te maken, maar het gaf wel houvast. Dus mijn afspraken voor de komende week:Lees verder
Computers
M. zijn computer doet het weer. Ik heb zijn oude HD weer als master in zijn pc gezet en mijn oude windows HD als slave. Die andere HD waar we alles nog net van terug hebben kunnen vinden gaat maar op de sloop. Om hem een plezier te doen haal ik alvast al mijn bestanden van de pc. De oude c-schijf formatteer ik, dan heeft hij geen last van oude windowsbestanden en de d-schijf kijk ik even na, waarna ik alle mappen weggooi. Ik kijk nog even op zijn eigen schijf of alles goed staat en besef opeens dat daar geen map restore staat, de map waar we alle teruggevonden bestanden in hadden gezet. En opeens krijg ik het ontzettend benauwd. Toen we die terughaalden werkten we met mijn oude HD en de bestanden heb ik op mijn oude e-schijf gezet. Ik installeer getdataback weer en zet hem gelijk aan het scannen. Na een paar uur heeft hij de hele schijf bekeken. Ik ga gelijk naar het deel waar de bestanden op zouden moeten staan en vind ze niet. Na lang zoeken vind ik ze in een map die aangemerkt staat als niet meer goed. Ik haal de bestanden op naar de andere HD en wil ze bekijken. Wel bestanden, maar geen foto’s. Ik zoek verder en verder op de schijf en word redelijk radeloos. De foto’s waren het belangrijkst wat teruggehaald moest worden en die zijn nu weer weg. Hoe ga ik hem dat vertellen. Ik stuur K maar voor pizza’s naar het dorp, want voor ik de bestanden terug heb wil ik niet koken en eigenlijk ook niet eten. Dan vind ik ver in de map die aangemerkt staat als goed, toch weer de map met de foto’s en als ik ze een voor een naar de andere hd kopieer zie ik de foto’s komen. Tjonge, wat is dit een geruststelling. Wat een zenuwslopend gedoe. Hopelijk heb ik nu alles gevonden en anders nog maar een keer scannen. Zolang er niets met die schijf gebeurt is de kans dat we van alles nog terug kunnen halen groot. En dan straks maar gelijk eens een backup van die map maken.
De wintersportganger
De telefoon gaat. Op het display zie ik een 06 nummer vanuit het buitenland. Ik neem op. Het is M. “Hallo Mam, ik kreeg een SMS dat bellen twee keer zo goedkoop is als SMS-en, dus ik bel dan maar even. Het is hier erg mooi, hier boven ligt sneeuw, maar dat is niet overal zo. De reis was lang, maar gelukkig zijn we er. Ik heb al een paar hele mooie foto’s van de omgeving gemaakt dus die zie je zondag wel. Tot zondag!”. Ik krijg nog wat tijd om wat te vragen, maar uit alles klinkt door “ik ga het hier reuze naar mijn zin krijgen”. Laat hem maar lekker genieten. Ik ben benieuwd naar de verhalen en de verkering. Zijn ex ging ook mee en had zich heerlijk naast hem in de bus genesteld. Volgens mij knippert het hevig en maar vindt hij verder ook andere meisjes wel lief en interessant. Het is in ieder geval een joch wat op dit moment heerlijk in zijn vel zit.
Fotocamera
De oudste gaat op skikamp en opeens was daar de opmerking dat er wellicht toch een camera mee moest. Vooral L vond toch dat deze vakantie moest worden vastgelegd. Alleen L en M missen elkaar net op zondag. M komt vanaf 8 uur aan en L moet om 7 uur al op de trein naar Schiphol. De camera neemt L dan natuurlijk mee. Dus dan snel op zoek naar een camera die M mag meenemen. En dat is dan een camera die voor mij wordt, maar die ook door de jongens voor school ed gebruikt mag worden. En ik moet me inhouden, want ik zie heel veel moois in dat compacte gebeuren, maar áls ik geld ga uitgeven aan een camera, dan moet dan voor een spiegelreflex zijn. Deze kleine camera moet natuurlijk goed zijn, maar hoeft niet optimaal goed te zijn. Ik moet proberen dus niet te hebberig te worden. Straks op weg naar Beuningen, waar een zaak is met veel leuke camera’s. Kijken of ik bij mijn plan kan blijven 😉
Vakantie
Komende week is het heerlijk schoolvakantie. Dinsdagavond gaat M weg voor een kleine week wintersport met school. L is wel druk hier en daar, dus K en ik houden het hier dan maar gezellig. Morgen is mijn nichtje jarig, dus daar gaan we iig naar toe. Het eerste plan was vanavond naar mijn ouders en dan morgen naar mijn nichtje. L wil ook nog naar zijn ouders en had het idee om dan morgen maar vanuit Vlaardingen door te rijden naar Drenthe om daar maandag nog wat te helpen. Paniek! Want ik wil rust, ik wil niet heen en weer rijden en dan 2-3 dagen overal op visite zijn. Ik wil gewoon mijn gang kunnen gaan en even niet van alles ‘moeten’. Dus ik skip accuut het plan om vanavond naar mijn ouders te gaan. Ik ga gewoon morgen naar Vlaardingen en ik laat me daar niet opjagen door daar steeds op mijn horloge te moeten kijken, want we moeten ook nog…..
Laatste keer ADHD doelengroep
Vandaag ga ik voor het laatste naar de groep. Vanaf vandaag moet ik het alleen doen. Zou het lukken of zou het langzaam weer verzanden in ‘komt morgen wel’ en dus niet meer. Of zou ik toch wel voldoende zelfdiscipline hebben opgebouwd om de afspraken gewoon nog met mezelf te maken en ook na te komen. Het geeft in ieder geval weer rust op de vrijdagochtend, want het snel even naar de markt en dan hup hup naar de groep, terug ff snel een broodje en dan zoef zoef naar school, was ook niet alles. Lekker en ook een beetje leeg gevoel.
Ook wel goed gelukt
Cursus photoshop volbracht
Arrow Classic Rock
Ik had mijn radio altijd op Q-music staan, die zender was redelijk goed te ontvangen. Maar daar was opeens een periode waar veel gepraat werd. Dat leest niet handig (met werken heb ik noooooit de radio aan. Dan betaal je je gelijk blauw aan luisterrechten, dus dat doen we dan maar niet). Ik ben toen wat aan die zenderknop gaan draaien en wat me hoorde beviel me wel. Blijkt Classic Rock te zijn. Regelmatig Pink Floyd, Deep Purple, Neil Young, The Cure en veel meer muziek die ik allang weer vergeten was, maar die ik oh zo lekker vind. Nu nog even zoeken of ze een playlist ergens op een website hebben, want soms komt er jeugdsentiment langs en dan wíl ik weten welk nummer van welke band dat is. Voor mijn verzameling ;).
Helaas, ik weet wel dat ik nu naar Rock Temple luister, maar een playlist – helaas. Dat zit er even niet in 🙁
Brute moord in de wijk
Ik zit rustig te werken als ik beneden een dreun hoor alsof er iets tegen een raam vliegt. Gelijk komt K naar boven stormen. ‘Zittie hier, zittie hier??’ en kijkt uit mijn raam. ‘Wie zit waar?’. ‘Hoorde je die klap niet?, Nou dat was een duif die tegen mijn raam opvloog en toen kwam er een havik en die pikte hem gewoon uit de lucht’. We kijken nog eens goed uit het raam, maar zien niets. Nou niets? Uit de boom bij de buurvrouw dwarrelen bij elk vlaagje wind veertjes en mijn voortuin ligt vol met veertjes. Iets wat wel vaker gebeurt. Kat, denk ik dan. Maar nee, havik dus – of een of andere andere roofvogel. K is niet zo’n vogelkenner. Een roofvogel met een spanwijdte van ongeveer twee gestrekte armen van een kind van bijna 13, dus een dikke meter, een kleine anderhalve meter. Als ik het later aan een buurvrouw vertel, die de veertjes zit liggen, krijg ik te horen dat de duif waarschijnlijk niet tegen mijn raam gevlogen is, maar bruut door de roofvogel tegen de ruit gegooid is. En dat we geluk hebben. Bij andere buren was de schade groter: een ruit vol met bloed, veren en andere smurrie. De duif had iets minder geluk en ik vrees voor mijn konijntjes in de achtertuin. Maar waarschijnlijk heb je daar wel een wat grotere roofvogel voor nodig dan een havik (valk, buizerd??) om die ‘even’ uit de tuin te liften. En mijn achtertuintje is maar 5×8 met waslijnen, een uitbouwtje en links en rechts met rozenstruiken begroeide schuttingen. Voorlopig zitten ze maar in de ren – en af en toe op het ‘gras’. Zo’n vogel zal maar eens erge honger hebben.
Timer
Eenmaal achter mijn computer vergeet ik alle tijd. Dan is er opeens weer een kind thuis en heb ik nog niet eens mijn koffiepauze gehad en mijn lunch. Ik werk ook makkelijk tot 6 uur door om dan te ontdekken dat ik nog inkopen moet doen voor het eten én ook nog moet koken. Dus besloot ik dat ik een timer ga instellen op mijn computer. Eentje die om 10.30 zegt dat het pauze is, om 12.30 dat ik mag lunchen en om 17.00 uur dat ik moet stoppen, inkopen doen en koken. Maar ergens gaat er steeds wat fout. Dan waarschuwt hij me niet en ik kom er maar niet achter waarom niet. Waardoor ik dus nu rustig zit te werken en merk dat het alweer bijna 11 uur is en er dus geen belletje gaat. En dan zie ik dat het belletje alwéér uit is. Gauw aanzetten en hoi hoi, ik mag heerlijk een bak koffie gaan zetten 😉
Nog één stapeltje
Het bed lag vol en daar is nog één stapeltje van over. Verder ter hoogte van mijn kussen nog een stapeltje kleren en op de voorgrond nog de resten van de vorige opruimactie: een kratje en een tas. Het streven is om het bed weer helemaal leeg te hebben en als het ff kan de krat en/of de tas weer helemaal leeg. Maar daar zitten ook dingen in die niet weg kunnen en waarvan ik echt niet zo zou weten waar ik die dan moet wegbergen.
Maar het resultaat mag er wel wezen. Mijn hele bureau is weer leeg, de plank naast mijn bureau bij het raam is weer leeg. De stapels van de vloer zijn weer weg, mijn stoeltje is weer leeg, Kortom , hier kan weer volop gewerkt worden.
Weer opruimwoede
Ja, manlief is weer op de trein gezet en die is onderweg naar Servië. Gelijk dus alles wat in de weg lag in de werkkamer op het bed geflikkerd. Wat een heerlijke ruimte heb ik dan toch weer op mijn werkkamer. Mooi opgeruimd bureau, mooi opgeruimde vloer enz enz. Maar één blik naar rechts en daar zie ik het bed – iets minder uitzicht. Maar op de een of andere manier is de schade nog niet zo erg als de vorige keer. Ruimen dus maar weer 🙂
Weer een muis?!
Gisteren wilde ik even wat uit de bijkeuken hebben en opeens liggen daar weer keuteltjes. Shit! En dan kijk ik bij het rekje waar we de lekkertjes voor de konijnen hebben liggen: dubbelshit. Daar zit ipv een knaagstok met allerlei lekkere zaden, alleen nog een stokje in de verpakking. Dus we hebben weer een muis en eentje die geen wortels lust, want daar is hij af gebleven. Dus straks gaan we maar eens goed de bijkeuken in. Alle knaagresten en keutels weer wegzuigen en weer eens goed alle verpakkingen die knaagbaar zijn in de bakken stoppen. En ik had juist het idee dat die muis die we gevangen hadden de enige en laatste was. Of hij is terug, of we hebben weer een nieuwe.
Te veel
Te veel kilo’s zei de weekschaal van de week. Dat wist ook best, want mijn rokje zakt normaal net ietjs naar beneden, maar had daar opeens geen ruimte meer voor. Tijd voor wat drastischer aanpak, maar doe ik dat vóór of na ik de zakjes met drop heb leeggegeten? Ze waren met 2 in de aanbieding en twee zijn zo leeg, dus liggen er nog twee hele in de la, zit er nog net eentje in de droppot gegooid en is er ééntje op. En er ligt nog een zak met minimarsjes, voor de hongerklap, een zak pepermuntjes, die eigenlijk samen met de zak met hartjes naar de auto moet, nog een reep chocolade en een zak met mannah. Tja en dan die 4 kilo die ik minstens teveel weeg. Daarvan moeten er drie heel snel af, zodat ik weer onder de 70 kilo kom en dan nog een paar meer als ik toch bezig ben. Het ellendige is dat ik mijn benen papperig begin te vinden en ik krijg ook zo’n lelijk blubberbuikje. Dus eigenlijk moet ik ook elke dag gewoon wat meer bewegen. Daar had ik tenslotte ook die dansmat voor aangeschaft. Dus morgen ga ik die op de slaapkamer leggen, met mijn laptop, zodat ik snel even kan dansen en springen tussendoor. Veel leuker dan die crosstrainer, die ondertussen van de slaapkamer naar de garage is verhuisd. Morgen trouwens ook weer dé dag dat ik mijn werkkamer ga opruimen. L vertrekt in alle vroegte voor een weerk Serbia, dus ik gooi direct alles van de werkkamer op de slaapkamer en dan ruim ik het weer heerlijk op. Alleen hoop ik dat er niet weer opeens wat tussenkomt. Ik had de vorige keer dat L weg was net alles op de slaapkamer gehoord toen ik een mailtje binnenkreeg dat een goede bekende een eind aan haar leven had gemaakt. Ik ben de hele week bezig geweest om zin te maken in het weer opruimen van de slaapkamer. Iets wat een vrij onmogelijke opgave was. Dus komende week beter. De plannen:
Alles van de werkkamer naar de slaapkamerdaar alle tijdschriften en stapels uitzoekenweggooien wat weg kanwerkkamer weer inruimen met oog voor overzichtelijkheid en orde- de bijkeukenkast leeghalen,
- de bakken opnieuw logisch inruimen
- de planken vastzetten
- overbodige dingen weggooien
badkamer schoonmaken- elke dag toch wel even op de dansmat
- veel fruit eten ipv koekjes en dropjes
- heeeeeel veel water drinken
Energie, aura’s, chakra’s en herprogrammering
Vandaag mijn tweede afspraak bij Marianne van Itaka. De vorige keer heeft ze mijn auro gelezen en twee chakra’s en hoewel het soms allemaal wat vaag klinkt (wat alles voor mij is wat ik mij niet kan visualiseren) komen er ook dingen uit die wel heel herkenbaar zijn. Vraag is dan alleen waar komt het vandaan en wat doen we eraan/ermee. Sommige dingen kan ik (nog) niet veel mee. Mijn aura is rond, iets wat niet normaal is, maar wat ze de laatste tijd bij meer mensen hebben gezien. Kijkend naar een eventueel vorig leven komt ze bij Atlantis en ook dat heeft ze bij meer mensen gezien. Toevallig heeft ze er ook wat meer over gelezen. Maar ik moet dat allemaal nog wat meer op een rijtje krijgen. Wat wel is blijven hangen is dat ik een verkeerde programmering heb. Als overlevingsstrategie probeer ik altijd aan de verwachtingen van anderen te voldoen, om aardig gevonden te worden?! Dat kost mij veel energie en daar heb ik last van. Bovendien heb ik dan de neiging mezelf weg te cijferen. Ik moet dus herprogrammeren, zorgen dat ik niet de problemen van anderen tot mijn problemen maak. Ze vergeleek het met het omhoog houden van die bordjes in een circus. Normaal houdt iedereen zijn eigen bordjes in de lucht en ik probeer om ook de bordjes van anderen draaiende te houden. Ik herken het, maar wat doe je er aan? Wanneer hou je iemand anders’ bordje in de lucht en wanneer is het je eigen bordje?? Het verschil tussen weten en doen. Teveel nog om allemaal te behappen. Wat ik wel heel goed heb begrepen is dat ik mijn eigen IK wat meer ruimte moet geven. Dat die wat in het gedrang zit. Maar ook dat is soms lastig. Herprogrammeren, daar komt het op neer en dat is bij een mens heel wat lastiger dan bij de video merk ik.
Regen
De zon schijnt. Leuk, lekker weer om even boodschappen te gaan doen. Ik zeg de jongens, die net uit school zijn, even gedag en loop naar beneden. Shit, de zon schijnt wel, maar het hoost ook. Balen, want ik zit even in een werkdip, en even naar buiten leek me wel lekker. Maar niet in de regen. En dan is er ook nog niets eens een regenboog 🙁
Weer van alles te doen
Goed, weer een beetje energie opgeladen vandaag, dus we kunnen er weer volop tegenaan. Naast alle huishoudelijke klussen en het opruimen nadat de schilder is geweest voor de dakkapel, mag nog onder handen worden genomen (door mij wel te verstaan):
- De strijkmand, en dan eerst even de stroom beneden omzetten, zodat niet weer alle computers gelijk uitknallen als ik het strijkijzer aanzet.
- Kast in de bijkeuken opruimen en vooral ook even maken, aangezien er twee planken naar beneden zijn komen zetten en die eigenlijk alleen maar onzin ed bevatten. Kan dus veel van weg. Misschien doe ik dat ook wel volgende weer als L toch in Serbia zit.
- Mijn werkkamer weer overzichtelijk maken. Ik mag dan geen nieuwe kratjes meer in gebruik nemen, maar in plaats daarvan verschijnen er allerlei stapeltjes op de vloer die dan ook weer omvallen. Niet ideaal dus.
- Morgen weer naar Itaka voor een vervolggesprek en om een ontspannings/energieopladers oefening te leren
- Woensdag komt een opdrachtgever voor een nieuwe website.
- Ondertussen lopende projecten: De Winkel, De Vallei, de Taaldoos en Vita