Wat leuk, JPB volgt mij ook bij twitter. Ben dan ook reuzebenieuwd of hij een keer op mij gaat reageren 😉
Artikel kwijt
Vrijdag of wellicht zaterdag zag ik ergens een artikel of aankondiging van een artikel wat mij direct aansprak omdat het ging over dingen waar ik met mijn coach over gesproken had. Over basisveiligheid in je kindertijd en verwachtingen ed. Ik sloeg het op in mijn hoofd om het later te lezen, of zag ik ergens een aankondiging en wilde ikhet blad gaan kopen? Ik dacht even dat het in Mind was, maar daar kom ik het niet meer tegen. Was het dan toch een blik in Psychologie of Happinez? Ik baal ervan want het zag er zo herkenbaar uit. En nu denk ik zelfs dat ik er wellicht over gedroomd heb.
Nog te lezen
Naast een hele stapel boeken heb ik ook een achterstand in interessante tijdschriften:
- De vliegeraar
- 2 boeken over chakra’s
- 4 nummers vakblad Webdesigner
- 3 nummers nieuw blad voor photoshop
- 8 nummers Mind
- minstens 6 nummers J/M
- ongeveer 20 boeken over onderwijs en opvoeding waar een recensie over moet schrijven
- vast nog wel meer
Zon, ik wil zon
Het is schitterend weer. Ik heb de jongens net de bank uit de garage laten halen om weer heerlijk in de tuin neer te zetten, maar hier in huis heb ik eigenlijk helemaal geen lekker plekje waar ik heerlijk in het zonnetje kan gaan zitten. Dus ik denk dat ik M ga vragen of ik de zitzal een tijdje op zolder mag zetten, zodat ik tussendoor heerlijk mijn leesachterstand kan inhalen in zijn zitzak. En als het bevalt, dan koop ik er zelf nog één van mijn rentepunten bij de postbank. Want in dit huis met alles op het noorden waar je kunt zitten en werken en alleen perongeluk (omdat we op de voorzolder een grote kapel hebben geplaatst) een beetje zon op de voorzolder (slaapkamer) krijg ik steeds mee de behoefte om heerlijk in de zon te zitten en te werken. Ik kan dat niet in het geheel in praktijk brengen, want de voorzolder is gewoon wat kleiner dan de riante werkkamer hier op zolder (noorden) en beneden hebben we nog wel een klein kamerte over, maar daar kun je niet én een bureau in zetten én een heerlijke stoel oid om in te lezen en te ontstappen. Dus.. als het morgen weer zo zonnig is, sleep ik de zitzak naar boven en ga het uitproberen, want met wat sleepwerk heb ik vanaf de vroege ochtend tot de late middag zon door mijn 4 meter brede raam 🙂
Ken je kwaliteiten
Voor me ligt een stapel met kwaliteitskaarten voor jongeren. Maar die moeten toch ook voor mij werken denk ik. Ik zie de volgende kwaliteiten liggen: Ambitieus, aandacht, alert, attent, avontuurlijk, behendig, behulpzaam, bescheiden, betrouwbaar, creatief, daadkracht, dapper, eerlijk, enthousiast, eenvoudig, flexibel, fijngevoelig, geduldig, gedreven, gevoelig, gezellig, gul, handig, hartstochtelijk, helder, hulpvaardig, humoristisch, idealistisch, kracht, kritisch, knap (hersens), lef, lief, mooi, moedig, nuchter, nieuwsgierig, open, optimistisch, ontspannen, openhartig, opgewekt, ordelijk, precies, reël, rechtvaardig, relaxed, royaal, rust, soepel, serieus, slim, sportief, spontaan, sterk, tactvol, tevreden, vertrouwen, voorzichtig, vrolijk, vriendelijk, wijs, zacht, zelfvertrouwen, zelfstandig, zorgvuldig, zorgzaam.
En nu moet ik gaan kijken. Welke kwaliteiten vind ik bij mij passen en welke absoluut niet. Ik ga aan het werk en schuif met kaartjes. Dit vind ik van mezelf, dit absoluut niet, dit ergens wel maar toch ook niet altijd en dit zou ik best wel willen en waar niets mee is gebeurd weet ik dus niet zo. Ben ik sterk? Ik ben in sommige dingen ontzettend zorgvuldig, maar in andere dingen niet. Ik kan heel voorzichtig zijn, maar ook als de bekende olifant de porseleinkast in duiken. Ik ben zacht, maar kan knetterhard zijn. Tactvol, niet altijd. En natuurlijk vind ik dat anderen veel beter kunnen bepalen wat mijn kwaliteiten zijn. Sterk streep ik door, dit zwakke persoon neemt net haar 3e minimarsjes, terwijl ze eigenlijk wil afvallen. ZWAK. Gedreven ben ik wel, of is het het hyperfocussen van adhd-ers dat ik niet kan stoppen tot iets is uitgezocht of opgelost? Geduldig ben ik niet, zeker niet als andere mensen of factoren de boel vertragen omdat ze langzamer zijn dan ik. Ooohhhh daar kan ik dus echt niet tegen. Maar ik vind mezelf wel een leuke, spontane, vrolijke, gezellige meid. Op dit moment ietsje minder, maar dat is toch wel kenmerkend voor mij. En natuurlijk ben ik ontzettend behulpzaam en hulpvaardig. Sommige kwaliteiten liggen dicht bij elkaar. Ben ik voorzichtig, zorgzaam, zacht en zorgvuldig? Ben ik betrouwbaar? Aan de ene kant niet, maar door de adhd glipt me weleens wat door de vingers. Oh wat is het moeilijk om je eigen kwaliteiten aan te wijzen.
Plannen ed
Van mijn coach heb ik huiswerk opgekregen. Elke dat moet ik mijn succes opschrijven en welke competenties ik daarvoor gebruikt heb en mijn teleurstellingen en hoe ik dat een volgende keer kan voorkomen. Eén van de teleurstellingen is natuurlijk dat ik het elke keer vergeet en dan neem ik mij voor het de volgende dag gewoon te doen. Successen vind ik nog moeilijker, want wat is een succes? EN als ik al iets weet, welke competenties gebruik ik dan daarvoor. Dus ik ga straks aan de slag met mijn competentie kaartenspel om eens te kijken welke competenties ik überhaupt vind dat ik heb.
Vanmorgen wel mijn meditatie/instroomoefening gedaan. Ik probeer daarbi de energie die ik binnenkrijg direct toe te wijzen aan het doel dat ik mezelf heb gesteld ‘Succesvol zijn in wat ik doe”. En ik ben degene die bepaalt wat succesvol is. Dat is niet die dikke kar voor de deur enzo, maar een goed gevoel over de dingen die ik doe. Dat ik er tevreden over ben en dat ik dat ook uitstraal. En dat zit in grote en kleine dingen. En het is moeilijk uit het oude patroon te stappen, maar ik denk wel dat het nodig is om uit de dip te komen.
Het werkt
WordPress heeft een upgrade. Heel mooi, maar het werkt niet goed voor alle wordpressblogs. Zo is dit weblog al redelijk oud en is oorspronkelijk opgezet in B2, omgezet naar wordpress hele oude versie en vervolgens wel steeds geupgrade naar nieuwere versies, maar toch… kennelijk zit er dan ergens toch iets ‘scheef’. Dus dan maar zoeken waar het fout zit en ik begon langzaam te begrijpen dat het toch iets in de oude database is. Dus dan gaan we gokken (en dat durf ik best met dit weblog). Alle berichten exporteren, een backup van de database maken en vervolgens de database weggooien. bibber bibber…. Dan het weblog weer oproepen. Die komt dan netjes met een melding dat je een database moet aanmaken en doet dat vervolgens netjes voor je. Dan volgt de volgende spannende stap, het weer importeren van al je berichten….. en kijk, ze staan er weer :-))) en het leuke is dat wat ik dacht ook klopt. Ik kan nu gewoon weer plaatjes uploaden en in mijn blog zetten. Joepie…..
Maar durf ik dit ook voor Kids en zo…?
Effe op
L is net terug uit India en ik merk dat ik op ben. Normaal red ik mij prima als hij weg is, zeker nu de jongens wat ouder zijn. Maar nu, met zijn vader in het ziekenhuis en alle spanning en onzekerheid eromheen kostte het me allemaal toch weer meer energie en dat nu ik net weer een beetje de stijgende lijn te pakken had. Maar ik modder wel even door en dat gaat ook altijd wel goed, maar ik merk toch dat de batterij een beetje leeg is. Ik heb knallende koppijn, heb het koud, duizelig…. Misschien ook wel gewoon een griepje – maar vanavond proberen vroeg naar bed en dan even rustig aan. Haha, en dat met weer een renplanning voor de komende dagen. Misschien mezelf straks even verwennen met gewoon iets heel lekkers uit de supermarkt???
Gearriveerd!!
Het was even spannend vandaag. Ik kon de hele dag thuis zijn behalve die 3 kwartier dat ik op school moet werken. Ik ga er dus zo laat mogelijk heen. Baal dan dat de kinderen nog later komen en vlieg als de bel gaat direct naar huis. Pfff gelukkig geen briefje in de brievenbus met een Helaas…. Ik ga naar boven om even bij mijn mail te kijken en direct hoor ik een dieselauto buiten. Ik kijk uit het raam en midden op de parkeerplaats stopt een wit bestelautootje. Er stapt één man met pakjes uit, kleine pakjes en een tweede man, ook met kleine pakjes. Die man voelt mijn blik, kijkt naar boven een zwaait dat hij zo komt :-)))))
Ik vlieg naar beneden en ga bij het raam staan. Daar ziet hij me staan en geeft weer een teken “ik kom zo bij u”. En ja, hij loopt weer naar zijn auto en komt er weer uit met een grote doos en komt daarmee mijn richting uit. Gelukkig dat ik niet ben blijven kletsen op het schoolplein, want dan had ik hem vast gemist en ontzettend gebaald. Maar nu staat hij op de tafel, die enorme grote doos. Zal ik hem uitpakken?? Zal ik ermee wachten tot de jongens thuis zijn?? M kan elk moment thuis komen, K pas na het zevende, wat tegen half 4 is. Nee, ik wacht dan maar tot K er ook is en dan…. stoelen aan de kant, tafels aan de kant Wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Onderweg
Net even gespiekt bij Track en Trace. Het pakket is verstuurd en ondertussen al bij de pakketdistributie in Ede, da’s al erg dichtbij. Gauw even kijken of de buren thuis zijn, want ik moet een uurtje weg naar school. Het zal met toch niet gebeuren…..
Verrassing
M zeurt er al een jaar over, of in ieder geval, zolang dat ding uit is. K praatte een beetje mee, maar sinds hij er bij zijn grote neef op mocht spelen zeurt hij net zo hard mee. Toen we zondag bij mijn neef vandaan kwamen had ik het plan al in mijn hoofd. Even met L overleggen en dan een Wii kopen. Niet alleen voor K’s verjaardag, maar gelijk ook voor die van M in juni. Vandaag was K jarig en natuurlijk speculeren over het kado. Hij kreeg vast een Wii want ik had laten vallen dat die dingen overal waren uitverkocht en dat er een wachttijd van minimaal 5 weken was en dat ik het duur vond en dat ze er na een week toch genoeg van hadden. En daarnaast liet ik vallen dat ik het kado voor K al had besteld, maar dat het nog even duurde voordat het geleverd werd. Grote ogen, want dat was natuurlijk de Wii. Nee lieve schat. Het leek me zo leuk om voor jou ook een fatboy zitzak te kopen voor onder je nu hoge bed, net zoeen als M heeft. Maar die kunnen ze niet direct leveren, dus je moet er nog even op wachten. Nu moet K maar geld vragen voor zijn verjaardag van M, zodat ze daarvan de Wii kunnen kopen. Oooooo ik kan niet wachten tot ze morgen thuis komen. Nu hoop ik maar dat hij niet halverwege in het distributiecentrum of zo blijft liggen. En dan die koppies als ze het uit mogen pakken. Nu maar niet hopen dat ze opeens eerder uit zijn als ik er al mee aan het oefenen ben. Oh wat heerlijk deze voorpret. En dan morgen niet vergeten de buuv in te schakelen. Ik ben 1 uurtje weg, wedden dat ze dan nét in dat uurtje komen. Neee, grote brief aan de deur en twee buurvrouwen op scherp
Er is er een jarig…..
K is vandaag jarig. 13 is hij alweer. Omdat paps in India zit vieren we het later, maar natuurlijk laten we de dag niet zomaar voorbij gaan. Broerlief had gisteren een iPod shuffle voor hem gekocht, want hij wilde zo graag iPod oordopjes hebben voor bij zijn iNep. Een shuffle was volgens zijn broer maar ietsje duurder, dus die kocht het spontaan maar voor zijn broertje. Ik vind het zo ontzettend lief, maar heb toch maar besloten een beetje bij te springen. Dus gaven we hem vandaag samen, maar wel met de opmerking dat zijn broer hem best alleen had willen geven. Straks komen de buurtjes even op de thee met taart en vanavond gaan we lekker gourmetten met z’n drieën K hoeft niet te trainen en M belde net op dat hij toch niet hoefde te werken op school. Maken we er een gezellige avond van. Ik heb ook maar gelijk eens nieuwe slingers gekocht, dus het is nu echt wel feest.
Boodschappenweer
Paashaas met koude voetjes?
Klooimodus
Ik heb weer eens woeste plannen om gewoon mijn leven op orde en op de rails te krijgen. Zoiets als met mijn schoonvader helpt daar niet echt bij. Terug van mijn coaching had ik weer volop energie om van alles op te pakken, maar eenmaal achter de pc verval ik toch weer in klooimodus. Misschien maar even weer op een rijtje krijgen wat ik eigenlijk allemaal dan wil aanpakken en daarnaast nog even kijken wat ik nu morgen met de verjaardag van K ga doen. Niet dat we het uitgebreid zouden vieren, maar toch wel een beetje aandacht aan besteden. Wel/niet cadeautje?? Het lijkt zo banaal om nu naar L te mailen wat we K zullen geven en of ik dat morgen al zal doen of dat we wachten tot hij er weer is als het enige is wat hem daar bezig houdt de toestand met zijn vader is, en dat hij ver weg is en niet weet of hij moet terugkomen of daar gewoon moet doorgaan. Daarnaast lijkt het ook zo vreemd om een verjaardag te vieren als het verderop met opa niet goed gaat. Straks maar even aan K vragen, wat hij wil. Voor een kind is een verjaardag toch altijd nog belangrijker dan voor jezelf. Had ik maar een glazenbol waar ik de toekomst in kon zien. Ik kan niet zo goed tegen dingen waar ik niet van weet hoe ze aflopen en waar ik zelf ook verder aan kan veranderen (waar je dus maar gewoon moet afwachten)
Sneeuwuitzicht Paardelanden
Ziekenhuis 2
Ondertussen weer terug van een weekend Drente waar ik ook regelmatig even bij mijn schoonvader op bezoek kon. TJa, wat moet ik ervan zeggen. De eerste keer dat ik er kwam verwachtte ik een oude, zieke, bleke man in bed aan te treffen. Dat oud zag ik wel, want mijn schoonva is op leeftijd, maar hij had een kleurtje en lag te slapen. Dat had hij twee nachten niet echt gedaan en bovendien had hij voor het onderzoek een roesje gehad. Hij probeerde wakker te blijven, maar het lukte hem amper. Ook ’s avonds had hij meer behoefte aan slaap dan aan bezoek. Iets wat ik mij kon voorstellen, want steeds als hij even lag te slapen kwam er wel iemand. Ik zag wel een zieke man, maar het maakte op mij geen verontruste indruk. Onderzoek bracht niets aan het ligt. Hij wilde niet eten, wel drinken, gaf geen bloed meer op en was vooral moe. Gisteren heb ik hem niet meer gezien omdat mijn schoonfamilie het beter vond dat ik bij licht en nog redelijk weer de tocht naar huis weer zou aanvatten. Uit het ziekenhuis kwam niet echt bericht waardoor ik langer zou moeten blijven. Iets wat ik had aangegeven te willen als het slechter zou gaan met mijn schoonvader. Nu ben ik thuis en komen er wisselende berichten. Spreek ik mijn schoonmoeder dan ‘geeft ze in het ziekenhuis geen hoop meer’, spreek ik mijn zwager dan moet ik dat opvatten als ‘ze hebben nog niet echt iets positiefs te melden. Het is stabiel, het gaat niet slechter’. Ondertussen zit L in India en krijgt wisselende berichten op afstand. Moet hij terugkomen, kan hij blijven. Hij krijgt berichten dat het niet goed gaat maar geen advies om al naar huis te komen. Het laatste bericht is dat het iets beter gaat. We klampen ons er maar weer aan vast. Ik merk wel dat ik iemand ben van de positieve inslag. ‘Hij heeft alweer ietsje gegeten’ is voor mij, joepie het gaat de goede kant op. Mijn schoonmoeder ziet het allemaal wat zwaarder in. Lastig om daar het midden in te vinden. Ondertussen heb ik voor mezelf besloten het terug laten komen van L van hen af te laten hangen en dan vooral van de dokter. Zolang hij het niet nodig vindt, gaat het de goede kant op. En daarnaast, ze kunnen niets vinden. Foto’s zijn goed, bloed is goed, HB is goed, bloeddruk is goed… Steek ik mijn kop in het zand??
Opruimen
Net terug van boodschappen doen en de jongens aan het werk gezet in hun eigen kamer. Nu moet ik natuurlijk ook het goede voorbeeld geven, dus voor vandaag:
- mijn werkkamer opruimen:
- tijdschriften uitzoeken en gelezen tijdschriften in de juiste bakken doen
- boeken weer netjes op hun plek en te lezen boeken op een net stapeltje
- werkblad leeg en ontdaan van allerlei stofjes en kruimeltjes
- post opruimen en actiepost even op een zichtbaar plekje leggen
- zak met plastic afval naar beneden
- slaapkamer opruimen en zuigen
- badkamer
- woonkamer
En dat moet het maar weer even zijn
Ziekenhuis
Het is nog vroeg als de telefoon gaat. De eerste gedachte is dat dat niet klopt want de jongens hoeven niet te voetballen dus ze hoeven ook niet te bellen dat iets is afgelast. Met die gedachte neem ik de telefoon op. Het is mijn schoonmoeder. Goh, jij bent er lekker vroeg bij, zeg ik haar. Maar dan reageert ze dat het nooit goed is als iemand zo vroeg belt. Dan pas realiseer ik mij pas goed, dat ma nooit zomaar vroeg zal bellen en dat het dus inderdaad niet voor de voetbal is. Maar dat pa in het ziekenhuis ligt met waarschijnlijk een maagbloeding. Dat ze hem er gisteravond laat naar toe hebben gebracht en dat hij vandaag onderzocht wordt. Dat ma weer naar huis is gestuurd is vast een goed teken, want anders was ze daar wel gebleven. En een maagbloeding, dat is toch ook niet echt levensbedreigend. Het dringt nog niet echt tot me door. Maar als ik op internet kijk bij maagbloeding dan zie ik dat het meeste bloed via de ontlasting wordt weggewerkt en dat alleen bij grote bloedingen ook bloed wordt gebraakt. En hij heeft bloed gebraakt – maar was verder nog wel bij, alleen wat bleekjes. Maar dat er ook (slag)aders in de slokdarm kunnen zijn gesprongen. Even het onderzoek maar afwachten, maar ik begin mijn twijfels toch de krijgen bij maagbloeding. Het maakt me niet geruster eigenlijk.
luxe
Bel zoon even op, wanneer hij van zijn werk thuis komt (nu) en of hij al gegeten heeft (nee) en of hij geld bij zich heeft (ja) en of hij dan even bij de chinees langs wil gaan om eten te halen (ook ja). Ik trek mijn ‘ik hoef lekker niet meer weg’-broek aan. Wat een luxe. Oh en of hij natuurlijk wel het geld straks terug krijgt. Nee hij trakteert niet 😛
Morgen pizza en de buuv komt ook eten. Wel zelf samenstellen, want ja, zulke rijk gevulde kun je nu eenmaal niet in zo’n vierkante doos kopen. K verheugt zich er al op. Straks even een lijstje samenstellen met de jongens. Mmmm smullen morgen dus. En ruimte houden voor de toetjes. Buuv maakt chocolademouche, want gewoon alleen komen eten en niets meebrengen, dat kan ze niet en wij zeggen geen nee tegen haar echte belgische chocolademouche. Straks maar eerst even op de dansmat, wat precalorien kwijt raken.
