Katootjes krabbels

Ik besluit de overtrekken van de bankkussens te wassen, haal ze los en stop ze in de machine. Als ik echter na een poosje weer boven kom knippert het lampje van de wasmachine rood, wat probleem betekent. Ik druk het knopje weer in en hij begint gewoon weer water te nemen. Maar even later … weer rood en wat ik ook zie, er zit géén water in de trommel, het wasgoed is bovenop nog helemaal droog. Vreemd. Ik pomp een leeg (wat hij al bijna is) bekijk het filter(niets mee aan de hand) en zet hem weer aan. Ik zie nu water in de trommel komen, joepie, weer klaar dus. Maar nee, even later zie ik dat al het water weer weg is en ja hoor, daar komt het rode lampje weer. Ik bel naar eletrolux, word eerst verwezen naar de website en bij mijn tweede bel krijg ik een aardige dame aan de lijn. IK vertel haar dat de machine wel water neemt, maar dat het er met de zelfde vaart weer uitloopt. Gelukkig niet over de vloer, maar opschieten doet het zo niet. Ze stuurt me naar de machine en vraagt hoever de afvoerslang in de afvoer zit. Ik wring mezelf in een onmogelijke hoek en stel vast dat de slang helemaal tot onderaan in de afvoer steekt. Dat schijnt maar 10 cm te mogen zijn. Als ik de slang omhoog trek hoor ik de wasmachine al reageren. De slang steekt er nu maar netjes 10 cm in en de wasmachine begint netjes te draaien. Dat gaat goed dus. Ze raadt me aan een beugel te kopen die ervoor zorgt dat de slang er niet weer helemaal in kan zakken.
Ik fiets dus naar de dichtsbijzijnde witgoedhandelaar net buiten het dorp en vraag om zo’n beugel. Hij wil weten hoe oud de wasmachine is en vraagt vervolgens waarom ik niet voor die beugel naar de winkel ga waar ik hem gekocht heb. Tja, da’s een heel eind verder fietsen. De man reageert wat pissig. Loopt weg, gaat een schuur in, en komt terug met de beugel die hij nog net niet in mijn hand smijt. Ik begrijp hem niet en dat zeg ik ook. Ik kom daar gewoon zo’n beugel kopen. Hij heeft graag dat de mensen die iets bij hem kopen, weer bij hem terug komen. Dat snap ik nog steeds niet, vooral omdat hij opeens zo nors reageert. Nee, de beugel hoef ik niet te betalen, maar als ik dus iets wil aanschaffen fiets ik er wel graag verder voor, maar voor zoiets kom ik dan bij hem.
Waardoor ik weer weet waarom ik graag voor grote aanschaffen ook alweer verder fietste. Het is niet de eerste keer dat dit gedrag van die man mij ontzettend tegenstaat. Hij kijkt je bijna de winkel uit. Je moet daar binnenkomen en gelijk een duur apparaat kopen en anders kun je beter wegblijven. Dat lijkt zijn strategie. Maar goed, ik heb mijn beugel, die ik graag bij hem had willen kopen…en nu gratis met een kwaad gezicht heb gekregen.
Mijn wasmachine werkt weer.

Het wordt een verslaving, zeker nu ik vanavond echt mooi weer nodig heb. Ik ga al voor ‘alleen droog’, maar een beetje zon erbij maakt het toch helemaal af. Dus kijken we naar de voorspelingen voor de regen op Verwachting Neerslag en als we daar op donderdag 3 juli 20.00 uur kijken is het al een stuk beter dan vanmorgen. Toen was ons deel van Nederland nog helemaal bedekt met verwachting, nu niet meer. Gaat het voor vanavond dan toch helemaal goed komen? En ook voor vrijdag 4 juli ziet het er hoopvol uit

Vanavond begin ik met het maken van de foto’s van de jeugdselectieteams voor de presentatiegids. Vorig jaar hadden we één avond staan waar iedereen gewoon moest komen en iedereen kwam. Nu heb ik het vast verkeerd aangepakt, want ik begon met ‘wanneer kunnen jullie?’ en daar kwam al gauw van één team een datum op. Toen die datum doorgegeven aan de andere teams. 2 andere teams konden ook, maar 2 teams konden absoluut niet en vroegen of het ook vrijdag mocht. Nou vooruit. Ik wist al dat die vrijdag voor één van de andere teams niet kon, dus goed, 2 avonden. Ik geef dat weer door aan de teams die nog niet gereageerd hadden. De data voor de fotoshoots zijn 3 en 4 juli. Helaas, de leider van de D1 is op vakantie en de andere leider vindt wil dat hij erbij moet staan, of ik ook 11 juli nog kan. Nou vooruit. Blijft nog het tweede elftal over. En die kunnen natuurlijk niet op de drie voorgestelde data, waardoor ik dus ook dinsdagavond in de weer ben. En natuurlijk allemaal na 7 uur, zodat ik geen enkele avond over hou voor mijn eetafspraken die ik in deze twee weken nog zou maken.
En nu maar hopen dat het deze 4 avonden droog en zonnig is, want in de zon is 7 uur geen probleem, maar als het bewolkt is krijg je weer sombere foto’s. Hopelijk valt daar dan nog wat aan te photoshoppen, maar aan regen doe je niets, dus please please please – hou de kraan dicht de komende weken, tot ongeveer 9 uur – dan mag het wat mij betreft wel los barsten.

Een groot deel van ons dorp is een 30km snelheidsbegrenzing, zo ook de straat waar onze straat op uit komt. Om 3 uur hoor ik allerlei sirenes door het dorp gaan. Ik zie ze neit rijden, maar hoor ze wel. Volgens mij hoor ik een traumahelicopter. Later hoor ik dat er een vrachtwagen op een andere vrachtwagen is geklapt. De doorgaande Weg is in één richting afgesloten en het verkeer mag nu leuk bij ons door de straat. Handig want halverwege is een deel van de rijbaan afgesloten. Al het doorgaande verkeer van Wageningen naar Ede moet dus over die ene baan. Aan het begin van de weg staat een bord met 30km zone en op de weg staan grote strepen en een grote 30. Halverwege, waar ze met de weg bezig zijn, staat een snelheidsgebod, 30km vanwege werkzaamheden. Dus het lijkt mij dan heel duidelijk. Op deze weg mag echt maar 30km gereden worden, zeker op dat ene stuk.
Maar de mensen worden omgeleid van de doorgaande weg waar ze 80 mogen rijden. ze willen naar huis en ze zijn al laat. Daarom denken ze waarschijnlijk dat die borden niet voor hen gelden, dat ze hier gewoon ook 80 mogen rijden.
En dat doen ze dan ook.

Na een hele dag bekijken hoe de buien langs ons heen gingen, zitten we er nu midden in. Leuk om dat op de buienradar te volgen.

Leuk al die gadgets op internet. We hebben al een keer profijt gehad van de buienradar. Ik had gezien dat er even een fikse bui kwam. Wij hadden net alles binnen toen de kraan flink open ging. De buren wat verderop niet, die konden in de stromende regen nog hun was binnenhalen.

Vanmorgen wil ik in Ede even mijn paspoort op gaan halen. Ik pak mijn mapje waar hij altijd in zit, doe het open en het paspoort zit er niet in. Ik heb het vermoeden dat ik het toch bij het aanvragen heb moeten inleveren, maar zal straks even naar burgerzaken bellen. Dan zit in aan het ontbijt met de jongste. De standaard vraag is de laatste dagen steeds ‘en… heb je um al?’ en nee, hij is er nog steeds niet. Hij zit zo in zijn ochtendjas te eten en ik lees de krant, opeens gegniffel. ‘Kijk eens wat ik heb gevonden!” en ja hoor. In de zak van zijn ochtendjas zit de portemonnaie. Waarom heb ik niet in die zak gekeken toen ik dacht dat hij daar wel eens in kon zitten? Omdat ik me niet kon voorstellen dat hij erin zat? Ik weet het niet meer. Ik weet wel dat ik er even aan gedacht had, maar niets mee had gedaan. Iets wat ik wel moet doen, want die snelle gedachten zijn vaak zeer relevant bij mij.
Om 9 uur bel ik even met burgerzaken. Ja, ik moet zelf dat paspoort ergens hebben en dan heb ik echt nodig als ik mijn paspoort op kom halen. Maar ze zal het even voor me navragen. Als zij het navraagt zie ik een envelop van de gemeente Ede liggen, de envelop met de brief dat mijn paspoort bijna verlopen is. Een flits en ik pak de envelop. En ja hoor, daar zit het paspoort in. Die envelop had ik met alles wat ik nodig had meegenomen bij het aanvragen. Ook die is dus weer terecht.

Joepie!!

Vanavond is het weer de laatste zaterdag van de maand en dus de 30+ disco in Wageningen. Maanden lang vroeg mijn vorige buurvrouw of we mee gingen. Vorige maand konden we dan eindelijk en ook nu heb ik heerlijk de zaterdagavond vrij gehouden. Ik bel Agathe – weet het nog niet, Nicole – weet het nog niet.. gisteren tijdens het etentje met de meiden van de kledingbeurs… pas om 11 uur? Buuv meldde gisteren nog dat ze graag meeging en of ik langs kwam als ik weg ging… nee, te druk, morgen golfen… Dus nu heb ik de jongste bij een vriendje laten logeren, omdat de oudste een feestje heeft en ben ik straks de hele avond alleen (vind ik niet zo’n punt) maar gaan we ook niet naar de disco, want L zit in India, anders ging hij vast wel mee. Misschien dat ze elkaar straks nog allemaal overhalen en dat de telefoon roodgloeiend staat.. ik hoop het wel. Ik heb wel barstende koppijn, maar die gaat wel over. Ik vind het zo heerlijk om een avondje te gaan swingen. Wie????

L heeft de boodschappen gedaan. Op het lijstje stond sla naturel. Wat neemt hij mee? De slamix van de C1000, iets van familiesla of zo. Vreselijk als sla, want het bestaat uit andijvie. En nu vind ik andijvie heel lekker, maar niet als sla. Dus die zak blijft liggen. Dan is het tijd om te koken. Wat zal ik nu toch eens. Er ligt nog een bak macaronigroente, en dan die slamix en wat shoarma. Ik bak de shoarma, gooi er de macaronigroente bij en als het gaar is gooi ik daar gewoon de slamix bij. Even roeren. Aardappelpuree erbij en we hebben een werkelijk heerlijke maaltijd. Lekker snel (zeker als je de instantpuree doet, die ik nu even gebruikte omdat ik eigenlijk spontaan dit bedacht). Er was een hele pan, veels te veel voor ons drieën dacht ik. Verkeerd gedacht. We hebben ons heerlijk rond gesmuld.

Dit filmpje kreeg ik door via Twitter. Enorm lachen:

Gisteren was vast mijn lucky day. Ik kreeg de rekening voor het domein verlorengezochtgevonden, een leuk initiatief wat helaas gehackt werd en nu is het een domein voor veel testen. Ik bekeek de rekening eens en vroeg me af wat ik nu toch met het domein zou gaan doen. IK kon het verkopen aan iemand die wel een leuke gevonden voorwerpenwebsite zou kunnen opzetten. Of ik zou er een blog op kunnen zetten met allerlei leuk dingen en vragen, verloren zaken, gezochte termen, boeken, mensen en leuke gevonden dingen. Bedacht me dat ik twee dingen kwijt was die ik heel graag zou willen vinden en ging weer aan het werk.

Niet veel later doe ik mijn administratie en vind ik zomaar het mapje met CD-bonnen die ik kwijt was en niet lang daarna keek ik toch nog even in dat ene kistje (waar ik al zo vaak in had gekeken meende ik, en vond daar toch de adapter van de oude sony-camera. Ik was ze kwijt, had veel gezocht en heb ze nu toch zomaar gevonden.

Nu alleen de pas gekochte hoofdpijntabletten nog, want die heb ik nu eigenlijk wel even hard nodig.

We zijn ondertussen al weer heel wat uurtjes verder en beneden gaat het feest nog steeds door. Eén jongen is ondertussen vertrokken omdat hij vandaag een korfbaltoernooi heeft en een andere jongen omdat hij een drukke dag had vandaag, met generale repetities voor een uitvoering en nog veel meer. De andere 2 jongens zijn nog samen met de jongste druk bezig met de Wii. Waar ze de energie vandaan halen?

En het was natuurlijk een groot feest gisteren met de 4-1 overwinning van gisteren. Na de nabespreking te hebben gezien was het tijd voor de eerste film. Daarna nog een tweede waarbij de jongens die vroeg weg moesten gingen proberen te slapen. Het was ondertussen al tegen 2 uur. De jongste en één van de vriendjes hebben niet geslapen. ZIj hebben de hele verdere nacht film gekeken. Fris en fruitig zaten zij alweer aan het ontbijt vanmorgen. Ikkan niet zeggen dat ik mij nu zo fris en fruitig voel op dit moment. Onze slaapkamer ligt zo dat je al het geluid vanuit de woonkamer (waar zij ‘sliepen’) makkelijk hoort. Maar het zijn leuke jongens, geen stom gedoe, geen stom gegiechel zoals met de ‘vriendjes’ uit zijn basisschoolklas. Dit is echt een leuk groepje met elkaar. Ze kunnen elkaar een beetje zieken, maar op een leuke manier. Nee, de jongste zit in de klas waar hij nu zit heerlijk op zijn plek en gelijk ook stukken beter in zijn vel dan op de basisschool. En dat is voor ouders (ook al ben je een beeeetje brak) best genieten.

De jongste was in maart jarig en viert vandaag zijn feestje. Vier vriendjes komen straks en blijven ‘slapen’. Eerst gaan we gezellig gourmetten en daarna natuuuuurlijk naar Nederland Frankrijk kijken. De luxaflex zijn al dicht, daarvoor hangt aan een paar punaises een tafelkleed en daarvoor omgekeerd de bodemkaart van Europa. Overal hangen vlaggetjes, alle oranje prullaria ligt al in de kamer (wat een verzameling hoeden en petten hebben we ondertussen) en op de tafel ligt een oranje kleed. Natuurlijk zijn er oranjetompoezen en in de tuin hangen oranje lichtjes. Kan de dag nog stuk???? Alleen als Frankrijk roet in het eten gooit. Dan gooi ik acuut mijn vakantieplannen om en ga ik naar… nou dat weet ik nog niet, maar ergens anders heen, wellicht Italie. Jammer dat onze vrienden daar niet naar toe verhuisd zijn. Eigenlijk moet ik die even bellen. Of zij het ook oranje hebben gemaakt in hun huisje in Frankrijk. Maar het is bijna 5 uur, de gasten staan zo voor de deur met hun slaapspullen. Laten we er een heel gezellig feest van maken.