Gisteren een heel gezellig feest in de Groene Draeck, bij mijn broertje. Uitzicht op het IJ vanaf het balkon, heerlijk weer, leuke mensen, lekker eten… wat wil je nog weer. Ik heb net wat lekkere salade op mijn bord, een glas prosecco naast mij en neem een hap van een heerlijk stukje lamsvlees. Pang voel ik in mijn mond en krak. Ik uit een minder netjes woord en haal een halve kies uit mijn mond. Morgen maar even bellen naar de tandarts dan maar. Gelukkig is het een kies waarvan ik al had aangegeven dat ik daar een kroon op zou willen. Wat de tandarts nog niet wilde doen, want is verder nog goed (behalve dat er een grote vulling inzit waardoor de kies aan de voorkant een soort van donkergrijs is – dus lelijk). Dus nu is hij verder niet meer goed. Weer twee keer met de mond open zitten, in dat vreselijke bakje happen, maar dan is de mond daar ook weer netjes. Gelukkig ligt er geen zenuw open, dus eten en zo gaat gelukkig nog goed.
Amsterdam
Mijn broertje is 40 geworden en viert vanavond zijn verjaardag in Amsterdam. M wil ergens wel graag mee, maar in Ede is afsluiting van de Heideweek met een concert van Van Velzen. Grote jongen besluit dat hij mee gaat naar Amsterdam, vanuit het bedrijfspand waar het feest is het pontje neem naar het centraal station en dan de trein naar Ede neemt. Hij regelt dat hij daar wordt opgepikt. Of we er ook eerder heen kunnen, dan kunnen we nog wat gaan shoppen. Maar dan lees ik de krant en zie dat het daar Uitmarkt is. Leuk zegt L, ja laten we eerder gaan. Ik zie hele kuddes met beren, want je moet dan met de auto richting centrum, die kun je niet kwijt, ben uren bezig met een plek zoeken en dan moet je alweer weg naar het feestje van broerlief. Maar het plan is geloof ik vergeten. De auto wordt nu gewassen dus op tijd weg voor de uitmarkt zal er wel niet van komen. Blijft alleen het moederhart angstig kloppen, want grote zoon wil dus met de trein terug en zal het niet vreselijk druk zijn en wat zou er wel niet allemaal kunnen gebeuren…..
Twittersong
On my own
Telefoon gaat. Het is mijn psychiater. Hij heeft een andere werkplek gevonden en gaat de Gelderse Roos verlaten en dus ook mij. Nu kwam ik er twee keer per jaar eigenlijk vertellen dat het allemaal best wel goed ging en dan kreeg ik weer een recept. Die ik vervolgens in mijn portemonnaie stopte en goed bewaarde, want in de loop der tijd had ik al heel wat herhalingen opgespaard. In de vakantie slik ik minder en een poos geleden werd ik toch wel erg hyper van 30mg en heb er toen zelf maar 20 van gemaakt en ja… dan hou je natuurlijk over. Daarnaast vergeet ik de dosering van 4 uur nog wel eens. Wij hadden in oktober een afspraak en die ging nu niet door. Hij zou alles naar mijn huisarts sturen en nog een recept opsturen, want ik moest toch bijna zonder zitten. Ik kijk in mijn portemonnaie en zie het recept wat hij in april heeft geschreven. Ik vertel hem dat en hij vraagt zich af of ik het eigenlijk nog wel slik. Ik beken dat ik zo min mogelijk gebruik, dat ik het ook vaak vergeet en dat het best wel goed gaat zo. Dus voorlopig geen nieuw recept. Dat kan ik wel een keer ophalen bij de huisarts.
Als ik in mijn kast kijk zie ik daar ook nog 8 doosjes liggen. IK kan een een winkeltje beginnen. IK wil weer hard aan het werk. Ik neem er nog maar 2 – even het koppie erbij houden 😉 Ik denk dat het best wel gaat lukken zo zonder de steun van de Gelderse Roos….
Visa
Ttja, dan komt er weer een overzicht van Visa en dan staat het er weer: kosten late betaling en debetrente. Ik snap er niets van. Ik heb toch alles netjes op tijd betaald. Vroeger, in mijn ADHD-onwetende periode, bleef er nog wel eens een envelop van visa gesloten liggen. Maar sinds L ook een kaart heeft is hij daar zeer alert op, en ik dus ook. Ik kreeg dus gisteren op mijn flikker, want tja, da’s toch zonde en er stond toch een buffer op??
Dus ik ben maar eens van alles gaan nakijken. En inderdaad, meer dan een jaar geleden heb ik mijn abo op Norton met Visa betaald en dat niet aangevuld, maar dat is minder dan die 100 euro buffer die we zouden moeten hebben. Nog maar eens verder kijken…. en dan zie ik dat er 2 betalingen wel binnen zijn, maar twee anderen niet. En dan blijk ik een tikfoutje te hebben gemaakt in mijn cardnummer. VIsa gebeld. Betalingen zijn gevonden. Ze waren terecht gekomen op een card die ik niet meer gebruikte, dus dat was direct rechtgezet. Dus die kosten van te late betaling verdwijnen ook gelijk. DIe andere kosten zijn omdat ik op afbetaling betaal. Maar dat doe ik dus helemaal niet, zeg ik haar. Ik betaal altijd gelijk, behalve in juli want toen waren we op vakantie. Dat kan ze zien en ze schrapt ook de debetrente uit mijn overzicht. En ze regelt gelijk dat we het overzicht ook weer via de post krijgen en dat ik een nieuwe pincode krijg voor mijn creditcard, die ik zelf kan bepalen. Want tegenwoordig is je handtekening niet meer voldoende.
Ik kan L dus straks weer helemaal blij maken. Ik heb dat toch even netjes geregeld al zeg ik dat zelf 😉
Ontwerpen op het scherm
Ik ben druk met een ontwerp bezig en het wil niet helemaal lukken. Het ontwerp zit wel in mijn hoofd, maar de uitvoering loopt een beetje stroef. Ik krijg niet voor elkaar om dát op het scherm te toveren wat ik in mijn hoofd heb. Ik hoop binnenkort een reactie te krijgen van de opdrachtgevers of ze een flashintro willen (dat willen ze wel, maar het moest binnen het budget passen). Als ze voor het intro gaan dan kan ik de bouwer van dat intro vragen of ze wil helpen met het ontwerp. Zij is wat beter in de grafische dingen (denk ik) en wellicht kan zij wél maken wat ik in mijn hoofd heb en leer ik er ook nog wat van. Ik kom er meer en meer achter dat ik nog veel moet leren op dat gebied. Vooral hoe je al die mooie grafische dingen maakt. Toch meer lezen? Meer in de vakbladen duiken om te kijken of daar dingen staan die lijken op wat ik wil. Er staan vaak leuke tutorials bij, dus wie weet. Maar aandacht heeft het wel nodig. Als ik toch ook wat ontwerpen wil blijven maken. En anders moet ik toch echt op zoek naar een grafische vormgeefster waar ik mee samen ga werken. Zij ontwerpen of mijn ideeën uitwerken en dan ik het bouwen. Zou toch ook heel leuk zijn 😉
Johan Cruijff schaal
K heeft kaartjes gewonnen voor de wedstrijd Feyenoord-PSV in de ArenA. Dus nog even wat broodjes smeren en dan richting station, want we gaan lekker met de trein. We gaan vandaag maar als Feyenoorders. We hebben absoluut niets met PSV. Hadden ook grote angst dat Feyenoord van Roda JC zou verliezen, want wat moet je dán nog in de ArenA. Maar we hebben wel iets met Feyenoord. Ik kom uit een Feyenoord-nest, want geboren in de REO. K is al een keer pupil van de week geweest bij Feyenoord. Helaas past hij het shirt niet meer (zegt hij) of hij dan maar zijn Litmanenshirt aan zal doen. Ja duh, een Ajax shirt. Ik wil toch nog wel even weer heel de ArenA weer uit. Er gaan al verhalen de ronde van afspraken om te knokken tussen de Ajax en de Feyenoord-aanhang. Het zal dus vast wel leuk worden. En dan maar hopen dat Feyenoord wel wint. Wij vinden het vooral ook leuk om in de ArenA te zitten.
Kinderdorp Bennekom
Ontwerpen
Ik moet er weer tegenaan. Ik heb een paar leuke opdrachten binnen en daarvoor moet ik een ontwerp maken. Maar de start is altijd zo moeilijk. Dat beginnetje…. Meer en meer ontdek ik dat ik niet echt een ontwerper ben, het puzzelen met het maken van de website vind ik veel leuker. Om te zorgen dat alles er perfect uitziet, dat het klopt en dat het werkt. Een ontwerp van de hand van iemand anders vind ik daarom steeds meer een zegen.
Maar nu moet ik zelf dus even aan de bak. Ik wil toch wat meer gaan zoeken naar een ontwerper hier in de buurt, die niet zo van bouwen houdt. Zodat je leuk kunt samenwerken. De een ontwerpt, de ander bouwt. Je speelt elkaar dingen toe en wat nog veel leuker is, je overlegt, liefst ook IRL boven een schetsboek of bij een beeldscherm. Beetje meer hier of beetje meer daar, nog een kleurtje erbij, Is het niet te rood??? Dat soort werk. Op zoek dan maar?!
Lenzengekloot
Vorige week bij de opticien mijn ogen weer laten nakijken. Met één oog (het linker) zag ik met de nieuw aangemeten lens niet zoveel, tja wel als ik de leesbril opzette, maar niet gewoon. Bleek volgens de meeting dat mijn oog vooruit was gegaan, alweer. Dus weer een nieuw lensje besteld. Dat net opgehaald en vol goede moed in het oog. Nou, dat is echt een verbetering duh – daar zie ik dus ook niet zoveel mee. Eigenwijs als ik ben zoek ik even in mijn kastje naar de oude lenzen, doe die even in dat linkeroog en ja, dat is tenminste zicht. Toch vreemd dat twee mensen mijn ogen vooruit meten, terwijl het resultaat eigenlijk niets oplevert. Terwijl ik dus wel goed zie door dat testding. Maar dat het kijken door de oude lenzen wel gewoon goed is. Nu weet ik alleen niet welke lens ik nu in heb. Ik vermoed de allereerste, maar ik mis een doosje.(Helder moment, loop even naar de slaapkamer) Ja, gevonden. Ik heb dus mijn allereerste linkerlens nu in. Dan weet ik wat ik ze zo via de telefoon kan meedelen. Maar wellicht dat het tweede lensje ook wel goed is, maar het derde en vierde dus duidelijk niet.
PANIEK
Ik ben net onderweg naar beneden voor een kop koffie als de bel gaat. Door het raam zie ik de buurman of buurvrouw met de kleine meid over de arm liggend. Als ik open doe is het de buurman die gelijk vraagt of ik hem kan helpen want hij weet het niet meer. De kleine meid ligt slap over zijn arm. Eerst denk ik dat ze wellicht iets heeft ingeslikt wat klem zit, maar dan blijkt dat ze opeens hoge koorts kreeg en toen opeens helemaal wegviel nadat ze eerst enorm had getrild. Het enige wat ik mij kan bedenken is dat hij met haar onder de lauwe douche moet en ik stuur hem naar boven. Ondertussen bel ik hun dokter om te vragen wat we moeten doen. De assistente verbindt me gelijk door met de dokter. Koud water in haar gezicht en hij komt eraan. Hij is er inderdaad binnen 10 minuten. Ondertussen heb ik de buurjongens opgehaald, die alleen in hun huis waren. Als de dokter komt komt de buurman met de kleine meid naar beneden. Daar zit gelukkig al weer een heel klein beetje muziek in, dat wil zeggen, ze maakt wat geluid. De dokter controleert gelijk haar nek, maar die is soepel. Kleine kinderen kunnen heel makkelijk een koortstoeval krijgen. Onder de douche was een goede remedie om te proberen de koorts zo snel mogelijk weer omlaag te krijgen. Gelukkig maar, want stel je voor dat het iets was wat je juist niet had moeten doen. De buurman krijgt advies voor een medicijn was hij kan geven als ze weer zo’n toeval krijgt. De buurman belt zijn vrouw en die komt ook naar huis. Gelukkig gaat het al wat beter met de kleine meid. Ze is enorm zielig, hangt een beetje en huilt, maar het erge is er weer vanaf. Het was in ieder geval enorm schrikken.
Even op de Wii dan maar
Vanmorgen wel op tijd wakker voor het zwembad, maar wat een kloteweer. Ik heb echt geen zin om me zeiknat te laten regenen om vervolgens nat het zwembad in te gaan en weer nat naar huis. Maar ik ben klaarwakker, dus toch maar eruit. Even wegen op de Wii (ja natuurlijk weer iets erbij na de Hamka’s van gisteren) en dan maar gelijk een half uur bewegen. Dus eerst maar een paar keer met de skies de helling af en daarna proberen om via het koord van de ene flat naar de andere te komen. Ik val 2 keer naar beneden, maar hou er gelukkig niets aan over ;-). Daarna nog even hoelahoepen en ik heb mijn 30 minuten erop zitten. Niet echt heftig, maar het is wel bewegen. Straks de dansmat op mijn laptop aansluiten, want dat ik ook altijd leuk om te doen. En bewegen moet vooral ook leuk zijn vind ik.
Tijdsregistratie
Het werkt, ATR een heel handig programma om je uren bij te houden wil het nu wel doen op mijn vista pc. Het wilde in de oude installatie niet opstarten, waardoor ik het gebruikte op mijn laptop, maar dat werkt niet. Je gaat nu eenmaal niet alleen daarvoor je laptop opstarten, ik in elke geval niet. Maar nu staat het op mijn computer en kan ik dus nauwkeurig per klant en per project met uren bijhouden.
Nu ook gewoon blijven doen!!
Hopeloos geval
Hoewel ik ook wel een paar dingen heb gedaan vandaag zijn toch een aantal dingen die ik wilde doen gewoon niet gebeurd. (Of dingen die ik wilde laten zijn wel gebeurd)
Zo heb ik niet echt bewogen. Ja naar het dorp gefietst, daar de fiets bij de fietsmaker achtergelaten en terug naar huis gelopen. Ik ben meerdere keren de trap op en af geweest, heb de vloer gedaan en nog wat meer huishoudelijk werk, maar echt die 30 minuten bewust bewegen – nee, dat niet echt
Daarnaast wou ik niet meer of iig minder snoepen. Ook dat is niet gelukt. Zo heb ik bijna een zak Hamka’s soldaat gemaakt, zijn al mijn luchtige chocobollen op, heb ik wat dropjes gesnoept, wafel en chocolade bij de thee, 2 wafels bij de koffie (van die hele dunne hoor) en een hele hand (of meer handen) met stukjes wafels. Verder een vette lasagna gegeten en sla met lekker veel saus.
Ik zal dus morgen wel gestraft worden door de wii-fit met een hele steile lijn naar boven. Dus ga ik nu maar pitten en beloof ik mezelf wéér dat ik vanaf morgen mijn leven wéér ga beteren. Toch maar gaan zwemmen?? Dan heb ik het iig gehad voor die dag. Maar het lijkt elke ochtend kouder te worden.
Bewegen
Een andere taak die ik mijzelf voor vandaag stel is (eventueel samen met K) een poos goed bewegen achter de Wii en ook de dansmat weer op de laptop aansluiten, of eventueel op de pc van M (die toch op zeilkamp is) en daar ook even heerlijk op bewegen. Want ik mag dan uitslapen en niet gaan zwemmen. Dat 30 minuten per dag minimaal goed bewegen wil ik er toch wel inhouden. Het lijntje was vlak vanmorgen, maar gisteren was het toch weer iets omhoog.
Orde maken en houden
Vanmorgen uitgeslapen, en wel tot bijna 8 uur. Natuurlijk was ik wel eerder wakker, maar ik had gewoon geen zin om eruit te komen. Zou zwemmen wel verstandig zijn met een tennisarm? Bovendien is het steeds donkerder als ik wakker word en dat nodigt niet echt uit om te gaan zwemmen. Gaat daar mijn goede voornemen?
En hoe gaat het dan met mijn andere goede voornemen? Eerst de boel aan kant (elke dag een klus) voordat ik achter de pc kruip. Vandaag is dinsdag is de keuken en hoe ziet die eruit? Ahum, tja, gewoon alles op het aanrecht nog. Dus ik geef mijzelf weer even een schop onder de kont. Ga even via de badkamer (tandenpoetsen, dagcreme en lenzen) naar de keuken en zorg dat die weer toonbaar is. Ach K zal zich er niet zo druk om maken en die is de enige die thuis is (dwz hij is nu naar Kinderdorp, maar de andere zijn echt de hele week uithuizig). Maar ik maak me er elke keer als ik beneden kom wel druk over en dús ga ik daar wat aan doen. Tafel leeg, aanrecht leeg, even een stofzuiger en een tornado door de bijkeuken, doe ondertussen de dames naar buiten (die nu een soort van hoogpolig tapijt in hun ren hebben van het héle hoge gras wat ik zondag bij de buuv gemaaid (of liever geknipt) heb. Ze vinden het geweldig) en als ik daarmee klaar ben kom ik pas weer hier naar boven achter de pc. Even streng zijn voor mezelf.
Tennisarm
Tja hoe kom je eraan en hoe kom je er weer af. Ik heb een tennisarm. Nu tennis ik al jaren niet meer (voor het laatst toch ergens diep in het vorig millenium) en als ik het al zou doen, dan rechts en mijn tennisarm zit links.
Positief: het gaat vanzelf weer over, je kunt er bijna alles mee doen. Negatief, het duurt een paar maanden. Nou, daar leren we dan maar mee leven. Veel zonder spanning bewegen is iig goed, want dan blijven de spieren soepel. Nu hoop ik alleen van ganzer harte dat ik er wel mee kan trommelen. Nu duurt dat nog een paar weken voor we weer gaan beginnen, maar niet kunnen trommelen lijkt me toch echt een ramp.
Computersoap
Nou, een heel gedoe die computer, maar we vorderen. Na wat strubbelingen staat office erop, en Adobe CS3 en doet ook het tijdsregistratieprogramma het nu netjes onder vista. De mail lijkt allemaal te werken, de firewall en zo ook. Nu nog wat meer programma’s installeren en zorgen dat elke keer een mooie backup van de c-schijf wordt gemaakt. Bij calamiteiten kan die dan weer terug. Dat scheelt straks weer. Nu eerst naar de dokter om te kijken waarom mijn linkerarm al 4 weken niet helemaal lekker werkt.
Rare ogen
Het is vast geen gezicht zoals ik nu achter de computer zit (nee geen foto). Mijn linkeroog is sinds ik aan zachte lenzen ben begonnen, beter aan het worden. Was het in het begin iets van -4, dus ik het al bijna -3. Een waarde die het eigenlijk lange tijd gehad heeft tot ik genoeg had van de harde lenzen en steeds vaker mijn bril op zette. En dat vooruit gaan, gaat hard. Gek is dat mijn rechteroog niet meedoet, die blijft redelijk constant. Maar nu zit ik dus met een oog wat niet goed ziet. De vorige keer is al een half punt van de lens af gegaan, maar dat is dus niet genoeg. Resultaat is dat ik niet goed op mijn scherm kan kijken. Ofwel, ik kan eigenlijk niets op het scherm lezen. Heel lastig. Maar het gaat wel goed als ik zo’n goedkoop leesbrilletje opzet. Tenminste, dat gaat op voor het linkeroog. Dat rechteroog is nog een verhaal apart, want daar zit een klein cillinder in of een prisma of weet ik wat, maar dat is eigenlijk zo weinig, dat het ook zonder zou kunnen. Dus dat oog heeft wel de juiste scherpte, maar omdat het oog aan een correctie zonder die cillinder moet wennen, ziet het ook niet zo goed, maar zonder leesbril iig beter dan met. Maar het beste is dan toch met leesbril. Maar dat geldt alleen voor het scherm. Het toetsenbord met die leesbril is misselijk makend, even op de laptop kijken is ook niet prettig en met het hoofd bewegen ook niet echt. Dus ik worstel wat, met af en toe de leesbril scheef op het hoofd, met een glas voor 1 oog. Ellende is dat de enige bril met wat grotere glazen zo’n montuurloos ding is. Bovendien hebben die andere montuurbrilletjes van die dichtgelaste monturen, zodat je niet even een schroefje kunt losdraaien om het glas van het ene oog weg te halen. We modderen door. Hopelijk belt de opticien snel. Dan kan links ook een beter lensje in het oog.
Computers en zo
Vrijdag had ik het even gehad me de pc. Elke keer was er wel weer iets. Dan draaide dat programma weer niet, dan wilde dat programma niet installeren en verder was het zo ontzettend traag, dat ik hem plat heb gegooid en een versie vista erop aan het zetten ben. Dus dat eerst, dan weer van alles terugzetten, zoeken naar serials enzo. Merken dat niet alles op de D-schijf staat en dat die info dus weg is (zoals mijn digitale agenda’s en mijn adresboek – maar dat was redelijk goed gesynd met de PDA). En nu is hij weer erg druk bezig met het maken van een image (denk ik) van de c-schijf op een verborgen partitie. Maar nog maar evne kijken hoe dat gaat werken, want eigenlijk wil ik gewoon een image op een externe hd, die ik dan steeds wat bijwerk tot het systeem goed draait. En mocht er dan weer wat zand in de vista radartjes komen, dan hoef ik alleen de image terug te zetten. Lijkt me wel zo handig. Maar het is me nu nog evne wat duister wat precies de mogelijkheden van het programma zijn en wat het handigst is.