[singlepic=23,320,240,,left]Twee jaar geleden hebben ze hun intocht gemaakt in onze tuin. Zomaar opeens. Ik dacht toen eerst dat het een geintje van de buurvrouw was en dat ze van steen of zo waren. Maar ze waren echt en ze waren met velen. Ook vorig jaar waren ze er opeens weer. Deskundigen wisten ons te vertellen dat het eigenlijk niet kon, want we hadden niet de juiste grond en zo. Maar ook die hebben het wel eens mis, want ook nu schieten ze weer, zoals zou moeten, als paddestoelen uit de grond.
Rat gesignaleerd
De bel gaat, de buurvrouw aan de deur. Haar schoonmoeder heeft een rat gezien in de tuin. Nu hoorden ze daar al vaker wat ritselen en ook hadden ze het idee dat ze wat muizen in de schuur hadden. (dat kan ik mij voorstellen want hun schuur is voor muizen een waar paradijs – het konijnenvoer ligt er open en bloot). Maar gisteren had haar schoonmoeder dus opeens een rat tegen de schuurmuur omhoog zien kruipen. Zij gingen gif strooien in de schuur en ook maar eens het voer en zo in bakken doen. Ik heb gelijk met een grote lamp het konijnenhok bekeken, maar daar zie ik niets wat op muizen of een rat doet wijzen. Geen keutels of wat dan ook. Maar dan kijk ik in de schuur. Daar had ik al een keer sporen van muizen gevonden en ja hoor, die zijn er duidelijk weer. Ze huizen waarschijnlijk onder de schuurvloer (wat een grote laag zand is met daarop stoeptegels), want in de hoek van de schuur ligt een hele berg zand en als ik eens kijk zie ik allemaal gaten tussen de tegels en de schuurmuur. Vanmorgen dus tijd voor actie anti-muis. Ik haal die hoek van de schuur leeg en probeer hoe diep de gaten zijn. Heel diep sommige. Gelukkig zit er niets achter de vriezer. Ik pak een stok en stamp flink in de gaten en veeg beetje bij beetje het zand weer terug. Ik vermeng het met wat cement en giet er water bij. Als alles een beetje gedicht is vul ik het overgebleven randje met specie meng dat met water. Ik hoop dat er nu een harde dichte rand ontstaat waar de muizen niet meer doorheen kunnen komen. Alles staat nu lekker af te harden. Gelukkig is het droog buiten en kunnen de spullen van de schuur wel even in de tuin blijven. Hopelijk is dit voldoende om de muizen buiten de deur te houden. Er valt bij ons verder in de schuur niet zoveel te halen, tenzij de muizen een manier vinden om de vriezer open te krijgen. En als straks het voer bij de buren ook opgeborgen is, moet het toch gauw over zijn….. of zullen ze dan weer in grote getale naar onze bijkeuken komen???
Samenwerking ??
Al ver voor de zomervakantie begonnen we met de presentatiegids van de voetbalvereniging. Ik zou de coordinatie van de foto’s doen. Alles liep lekker. Er moesten nog maar een paar foto’s gemaakt worden en die zou een andere fotograaf maken tijdens mijn vakantie. Ondertussen mailde ik wat heen en weer met de vormgever, nou ja heen en weer. Ik mailde van alles heen, maar er kwam nooit antwoord weer. Via reacties en vragen van anderen begreep ik dat de mails wel aankwamen en dat ze de foto’s hadden ontvangen. Afgelopen zaterdag eindelijk de foto’s van het eerste team gemaakt. Ik mail dus maar weer naar de vormgever met de opmerking dat er foto’s op de server staan en nog wat vragen. Kijken of er nu wel een reactie komt, want een deel van de foto’s had ik uitbesteed en ik heb geen idee of ze al naar de vormgever zijn gestuurd. Hopelijk reageert hij dit keer wel. Ik vind het alleen geen manier van samenwerken.
Camera
Goed bericht – de prijsopgave van mijn camera is ontvangen bij de Combi en ze hebben het gelijk goedgekeurd. Slechte bericht…. ze kunnen nog niet zeggen hoelang de reparatie nu nog gaat duren. Maar er zit wat schot in.
Etterbakken
Vandaag op pad om de laatste teamfoto’s te maken voor de presentatiegids. Het eerste team was nog niet aan bod gekomen en de A1 kwam gewoonweg niet met het hele team opdagen (maar 8 van de 19) Met het eerste zijn we zo klaar. Even kijken of iedereen wel goed staat en dan moet het gaan lukken. Dan is het wachten op de A1, die pas later wilden komen omdat ze pas om 15 uur moesten spelen. Dat wij dan een uur moeten wachten… tja, daar malen ze niet om. De A1 is het oudste jeugdselectieteam. Kennelijk is Bennekom zelf niet meer in staat dit team met goede spelers te vullen, dus worden er spelers van buiten aangetrokken. Die hebben zo’n hoge pet van zichzelf op dat het onuitstaanbare gosers zijn. Daarbij heeft het merendeel een onuitspreekbare naam en een niet-nederlandse afkomst. Niets mis mee, maar dit soort jongentjes denkt nu eenmaal dan helemaal dat ze hét echt wel zijn. De stoelen staan al en voordat er ook iemand maar wat kan zeggen zitten de grootste bekken al vooraan; ‘de plek voor de mooie mensen’. IK vraag ze waarom zij daar dan gaan zitten, de rest lacht, zij kijken zuur. Een vrouw die zomaar tegen hun ingaat…. tjhhh dat kan toch echt niet. Na wat heen en weer gesjor zitten de jongetjes dan eindelijk op de juiste plek. Maar dan moeten ze ook nog netjes zitten. De voorste voeten uit elkaar op de grond, rechtop en handen op de knieën. Ik erger me kapot. Ik loop op één van de jongens af die zeer arrogant onderuit hangt. Ik zet zijn voeten goed, pak zijn handen en zet ze op zijn knieën. ‘Kleuter’, zeg ik wanneer ik weg loop. De F-jes hadden dit meteen door, jullie zijn kennelijk te stom om het direct te begrijpen. De keeper lacht, hij staat de hele tijd al netjes en heeft het kennelijk ook wel een beetje gehad met het airtje van zijn teamgenoten.
Dan merken we op dat twee jongens hun kousen helemaal over de knieën heen hebben getrokken. Ik vraag ze hun kousen goed te doen. Ze kijken me aan of ik spaans spreek. ‘Kersman heeft ze ook altijd zo’, nou Kersman is ook een mietje, alleen kerels hebben de kousen goed, mietjes zijn bang voor koude knieën. Er wordt wat gelachen, maar de kousen zijn gelijk naar beneden. Want deze marokaanse jochies zijn toch zeker geen mietjes. Handig om te onthouden. We maken nog wat foto’s. Thuisgekomen blijkt dat de meest arrogante kwal van het stel zijn kousen gelijk maar helemaal naar beneden heeft getrokken. Ziet er niet uit. Ik krijg de neiging om een spottende column op de website van de voetbal te zetten. Ach… ze zullen het toch niet begrijpen, stelletje etterbakken. Ik zou als vereniging toch liever een klasse lager spelen met een leuk stel jongens, dan zo hoog met zo’n stel kleuters.
Kies (vervolg)
Vanmorgen was de afspraak met de tandarts: het echte oordeel over de kies zou vandaag kunnen vallen. Ik moet zeggen dat het een ontspannen zit is, voor zover dat kan bij een tandarts. Zelfs het prikje voor de verdoving voelde ik amper. Doe mij voor elke boorbeurt voortaan maar zo’n prik. Daarna was het vooral heel veel water en geluid. En natuurlijk na verloop van tijd wat kramp in de bek, om het maar zo te zeggen. De breuk zat diep en er moest een wortelkanaalbehandeling aan te pas komen. Maar ook die viel mee. Nu zit er een mooi kunststof opbouw werkje op. Dat moet tot 5 december blijven zitten en daar meot ik een beetje voorzichtig mee doen. Als ik daar niet opeens ontzettende last van krijg, dan komt daar 5 december een mooie kroon op (leuk sinterklaas cadeautje) en is de kies officieel gered. De tandarts had goede hoop. Ik dus ook maar.
Gek eigenlijk dat ik vroeger ontzettende angst voor de tandarts had en dan gebeurde er meestal niets. Nu weet ik dat er van alles gaat gebeuren en ik moet zeggen dat ik redelijk ontspannen daar naar toe ga. Echt gouden handjes… mijn tandarts.
Drup drup
Het begon een paar weken geleden. Drup drup in de woonkamer. Er kwam water door het plafond. Lekkage in de badkamer? Het kitrandje ziet er inderdaad niet meer zo geweldig uit. We kijken het even aan en het stopt weer. Ik loop een keer bij mijn achterbuurman langs die badkamers installeert. Hij belooft een keer te komen kijken en de badrand opnieuw te kitten. Heeft geen haast, zeg ik, want het drupt niet meer, maar het moet gewoon wel een keertje gebeuren. Tot zondag… drup drup drupperde drup. Er komen meerdere druppels naar beneden. Shit. Ik ga bij de kamer van K kijken die aan de badkamer grenst. Helaas, daar is een deel van de muur ook nat. Dus ik loop nog maar een keertje bij de achterbuurman langs die thuis zit met een rug die niet zo wil. Hij komt gelijk mee kijken. Beste scenario: het is inderdaad de kitrand, die is op sommige plekken lek en daar kan steeds wat water doorheen druppen, totdat het onder het bad vol is en dan begint het te lekken. Kit eruit halen en hij komt de boel opnieuw kitten. Maar het kan ook zijn dat de afvoer niet goed is. Dat is in deze huizen wel vaker – dan moet het bad eruit en moet de afvoer omgelegd worden. Dan moet eigenlijk ook de tegelmuur opnieuw….. kortom, dán moet de hele badkamer echt goed aangepakt worden….. hopelijk is het gedrup over als de nieuwe kit erin zit. Morgen na de douchebeurt van de jongens gelijk de kit eruit en goed laten drogen, dan zit er morgen alweer nieuw kit in en zou het vanaf de dag na overmorgen droog moeten blijven als we gaan douchen…
Meester Aat?
Ik krijg een mailtje van iemand die graag met mij wil linken op LinkedIn. Terwijl ik daar online ben kijk ik even bij de wijzigingen en zie dat iemand een nieuw contact heeft: AT Sliedrecht. Nu zit dat contact in het onderwijs en was mijn meest favoriete leerkracht op de lagere school Meester (Aat) Sliedrecht. Als ik naar het profiel van deze AT Sliedrecht ga zie ik dat mensen ook bij Aat Sliedrecht hebben gekeken. Daar is een profiel met een foto en ja…. er zit wel iets bekends in, maar ik moet daarbij wel zeggen dat ik hem ik denk al 30 jaar niet gezien heb. Toen had hij donker haar en de man op deze foto is grijs. Ik besluit nog eens op zijn bedrijf te googlen en wat ik daar vind haalt alle overige twijfels weg. Jaren in het onderwijs en ook de mensen die bij het bureau werken hebben deels bekende namen, waaronder die van zijn vrouw (mijn handwerkjuf) en volgens mij zijn dochter. Nu afwachten of hij reageert en mij nog kent. ZIjn toch vast wel meest favoriete leerling 😉
Een rusteloze dag
De dag begon al verkeerd. Ik wilde rustig beginnen, iedereen de deur uit, even mediteren en dan lekker aan het werk. Maar ik was even vergeten dat er vandaag open dag was op het technasium. Dus ik ben gelijk maar evne gaan kijken. Had ik dat iig weer gehad. Eenmaal thuis aan de koffie en aan het werk. Dat eerst maar even en dan mijn meditatie. Ik merk dat ik overal doorheen dartel en me nergens bij kan concentreren. Ik spring van de hak op de tak en weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. IK ken dat gevoel en ik weet dat ik er weinig of geen last van heb als ik de dag begin met een meditatie of instroomoefening. Maar zo in deze rusteloze dag heb ik er ook geen zin in. Dat wil ik morgen toch weer anders doen. Ik word hier ook niet echt gelukkiger van.
Mijn zesde zintuig
Zondag was de open dag bij Itaka. Er zijn allerlei mogelijkheden om je te laten readen, je kunt dingen kopen en er is een quiz voor het zesde zintuig. Ik besluit daar te beginnen. Er liggen 4 enveloppen, dicht. De bedoeling is dat je de envelop ‘voelt’ en vertelt wat er in zit. Ik neem de envelop in mijn handen net moet gelijk aan een landschap denken met een geel veld. Dat beeld hecht zich in mijn hoofd en ik bekijk de vragen die ik moet beantwoorden over de inhoud van de envelop. In welke maand speelde dit zich af? Tja, de zomer, want dat geel is natuurlijk van zonnebloemen. DIe heb ik afgelopen zomer zo vaak gezien. Maar hoezo welke maand? Ik ga naar de volgende maand. Waar speelde dit zich af, met de mogelijkheid van Spanje, Italie Frankrijk en Nederland. Zonnebloemen heeft mijn verstand gezegd, dus Frankrijk. Maar ik krijg ook een gedachte aan Stonehenge, maar Engeland staat er niet bij. Wie heeft dit gemaakt: mannen, vrouwen, beide of onbekend. Tja… het is dus gemaakt. Zonnebloemen… Van Gogh, die schilderde ook landschappen met zonnebloemvelden. Maar hoe zo mannen en zo in het meervoud. IK ga steeds verder denken. Ik kom er niet meer uit. Laatste vraag: welke vorm heeft het? Nu snap ik er niets meer van. Ik ben wel heel ver van de inhoud van de envelop af. Het zesde zintuig heb ik dus duidelijk niet. Maar één ding weet ik zeker. Hoewel ik een veld zie met voornamelijk geel, een rechthoekig veld. De vorm moet rond zijn. Ik krijg even de gedachte van een graancirkel, maar daar liggen op de open dag ook heel veel boeken over. Daarom moet ik daar natuurlijk even aan denken. Ik praat een poos met degene die deze quiz begeleid. Dat ik dat eerste beeld van een veld met zonnebloemen zo sterk in mijn hoofd heb (het kunnen ook tulpen zijn, maar het is in ieder geval geel) en dat ik daarmee de vragen niet kan beantwoorden. Ik zou het veld zo kunnen uittekenen. Een geel veld, met achter het veld en naast het veld bomen. Ik vertel de man dat de vorm ergens rond moet zijn. Wellicht iets van een put of zo in het midden van het veld, maar is iets met rond. De vragen kan ik verder niet beantwoorden. Wel dat het om een foto gaat en dat het in kleur is. Maar omdat ik ontzettend met dat beeld van het veld in mijn hoofd zit komt er verder niets zinnigs uit. Het zesde zintuig heb ik kennelijk gewoon niet.
Maar dan haalt hij de foto uit de envelop. Ik schrik, want dit is precies het beeld dat ik in mijn hoofd heb. Een geel veld, geen zonnebloemen, maar geel graan. De bomenrij erachter… en in het midden: een graancirkel.
Kies 3
Sinds gisteren goed opletten met eten, rechts kauwen en links een beetje ontzien. Ging goed met de noodvulling. Maar dan krijgen de achterburen een dakkapel aan de achterkant van het huis en verschijnt er echt een enorme kraan waaraan die kapel straks over de bomen en over het huis op het dak wordt getild. Ik sta te kijken en maak wat foto’s vanuit onze dakkapel. Vinden ze vast leuk. Ik eet ondertussen een tosti, denk niet na en voel gelijk al dat de noodvulling inderdaad makkelijk los kan laten…. vrijdag mag de tandarts even in het gat kijken. Volgende week vrijdag mag hij er wat aan gaan doen. Het is ff niet anders
Ruzie met firefox
Ik werk al een hele poos zonder problemen met firefox tot de laatste upgrades. Om de mikmak knalt firefox er zonder opgave van reden uit. Vooral ook op mijn weblog en andere websites waar filmpjes staan. Flauw. Dus nu alle plugins uitgezet en hopen dat dat werkt. Maar nu zie je de filmpjes niet meer, wat ik balen vind. Nu moeten mensen de filmpjes downloaden om te bekijken terwijl het toch veel leuker is als ze de filmpjes direct kunnen zien. Dus ik bekijk het even en dan zet ik weer alleen die ene plugin aan. Dus nu even geen filmpjes te zien, maar hopelijk snel wel weer. Of ik moet gewoon maar alleen met Internet Explorer gaan werken. Maar dat wil ik niet….
Kies (vervolg)
Vandaag toch maar even bij de tandarts langs. Niet mijn eigen tandarts, maar een tandarts die wel bij hem in de praktijk brengt. Het blijkt een aardige dame en we delen onze voornaam. Dat schept een band. Ze bekijkt mijn (inmiddels nog verder) afgebrokkelde kies, spuit er wat koude lucht in en vraagt mijn reactie. Ik voel het wel, maar niet zoals ik verwacht had van top tot teen. Ze gaat een foto maken en het blijkt dat er toch een behoorlijk stuk kies weg is. Hij is erg diep afgebrokkeld en er zit een gat tot waarschijnlijk op de zenuw. Maar de foto kan vertekenen en omdat ik niet voortdurend pijn heb en ook de koude lucht niet echt heftig is, kán het meevallen. Ze besluit om het gat even te dichten met een noodvulling. Vrijdag had ik al een afspraak staan met mijn eigen tandarts (controle). Zij zal met hem mijn geval even bespreken en maakt alvast een afspraak met mijn tandarts. Haar voorstel is om (onder verdoving) de oude vulling helemaal weg te boren om te kijken hoe de situatie eronder is. Dan een wortelkanaalbehandeling en dan kijken of er een kroon op kan of eerst een noodkroon. Dit sowieso eerst, maar misschien wat langer om te kijken hoe de boel eronder het houdt. Spannend dus. Want een kroon verwachtte ik al, maar had niet gedacht dat er misschien voor mijn kies verder gevreesd moest worden. Maar de zenuw leeft sowieso nog wel, wat een goed teken is. Het probleem is of er voldoende kies over blijft om nog iets op te bouwen. Wat dat betreft heb ik wel alle vertrouwen in mijn tandarts. Een ander kiesje bestaat ook nog dankzij een pin en daar was ook nog maar weinig van over. Spannend dus…
Hangdag
Na een druk maar ontzettend leuke zaterdag (zeer geslaagde workshopdag van de WOW, met vooraf een te korte nacht (gekke telefoon die midden in de nacht een alarm geeft) is het vandaag tijd voor een rustige zondag. Ik lig nog lekker te slapen als ik beneden iets hoor. Alleen K en ik zijn thuis. L zit in Brussel en M heeft een slaapfeestje. Ik struin naar beneden en daar is M al. Iedereen was moe, maar niemand wou gaan slapen, dus kwam hij maar thuis. Hij gaat hardlopen en ik besluit nog even lekker te doezelen in bed. Na een half uurtje nog lekker blijven liggen ga ik er maar uit. Ik heb het gevoel dat ik al een hele ochtend in bed lig, maar het is pas half 10. Lekker ontbijtje, wat lezen en gewoon wat lummelen. Ik blijf het gevoel hebben dat het al ontzettend laat is, maar het is net half 1. Straks is er een open dag van ITAKA. IK twijfel nog wat ik zal doen. Het lijkt me wel leuk, maar ik wil eigenlijk ook gewoon lui zijn. En bovendien gaan we ook om 5 uur nog naar een verjaardag… Maar wat anders? Ga ik dan een beetje achter mijn pc hangen met een zak engelse drop binnen handbereik?? Ik vind dat ik vandaag gewoon niet moet gaan zitten werken. De stukjes van de voetbal staan al netjes online en morgen is er weer een dag. Ik ga zo lekker even mijn meditatie doen en dan met de auto van de buuv naar Wageningen. De open dag lijkt me toch wel heel leuk en ik kom er waarschijnlijk met een stuk meer energie vandaan.
Herfst
Ik heb geluk vandaag. Op het moment dat ik naar de winkel wil is het droog en schijnt zelfs de zon. Ik heb er weinig vertrouwen in. In de tijd dat ik binnen bij AH zit zal de zon wel weer ophouden met schijnen en zal de bui wel weer losbarsten. Maar het weer zit mee. Ik haal de fiets van de oudste op (weer spaken kapot en ook nog eens een kapotte band, €21 dit keer) en samen met M fiets ik weer naar huis. Ik ben net binnen als het begint te druppelen. M is nog even in de tuin bezig. Ik geloof dat hij wat planten wil water geven?? Maar dat is niet nodig hoor, boven gaat de kraan weer goed los. Wij zijn gelukkig weer binnen. Vanavond moet ik nog wel naar de cursus intuitieve ontwikkeling, maar dat kan met de auto. Ik laat mij vandaag even niet natregenen. Het is echt herfst 🙁
Opkikkertje
Gisteravond een emotioneel vermoeiende avond bij de cursus Intuitieve ontwikkeling voor beginners die ik volg. Eerder was al naar voren gekomen dat ik wat meer gevoelig ben. Zeker bij mensen die me wat nader staan of waar ik wel een klik mee heb kan dat dan ‘fout’ gaan. Zo ook gisteravond. Eén iemand wat in de put en ik voel ontzettend mee. Na wat healing, praten ed toch nog iets aangeslagen naar huis. Proberen om me er toch wat meer voor af te leren sluiten. Onderweg Q-music aan. Eerst een schitterend nummer van Blof en daarna het nummer Shined on me van de Praise Cats. Dát moest knetterhard en ik moest gewoon swingen in mijn auto. Gelukkig is het een 30km weg en weinig verkeer. Het kikkerde me helemaal op. Vandaag even gegoogled:
Maileater
Als lid van Women on the Web stuur ik regelmatig mailtjes naar een van de lijsten. Soms een vraag, soms een opmerking, soms een antwoord of reactie op een mail van iemand anders. En omdat het mailinglijsten zijn, komen die mailtjes natuurlijk ook weer bij mij binnen… of niet. De laatste tijd valt het mij op dat mijn reacties niet altijd de lijst bereiken. Dus ik mail naar de lijstbeheerder. ZIj kijkt in de logbestanden en kan precies zien welke mailtjes van mij binnen zijn gekomen en welke mailtjes eventueel door de majordomo (het grote brein achter de mailinglijsten) zijn geweigerd. Er is niets geweigerd, maar als we zo eens vergelijken zijn er ook een aantal mailtjes nooit binnengekomen. Vreemd, want hier zijn ze weg en ik heb ook geen foutmelding ontvangen. Zou de mailserver van Chello/UPC die dingen ergens achterhouden? Zou UPC een of ander filter hebben wat af en toe mailtjes van mij opslokt. Dan vind ik het wel flauw dat hij daar even geen bericht van afgeeft. Want dit zijn mailtjes die ik ook weer vanzelf binnenkrijg, dus ik merk snel genoeg of ze ergens zijn blijven hangen, maar wat met mailtjes die je gewoon naar iemand stuurt. Daar moet je toch vanuit kunnen gaan dat die weer ergens aan komen? Ik weet dat veel ontvangende servers heel kritisch kijken naar de manier waarop de verzendende server de mail verstuurt. Zou dat bij UPC niet goed gaan? Naar UPC mailen heeft geen zin. Daar ken ik het antwoord wel van. In willekeurige volgorde: mijn instellingen zijn niet goed, het ligt aan de firewall van de ontvangende partij of aan mijn eigen firewall, het ligt aan de spamfilter van de ontvangende partij, het zou nog aan mijn router kunnen liggen, natuurlijk ook nog aan thunderbird, mijn mailprogramma – MAAAAAAR: het ligt noooooooit aan UPC
Zo flauw, maar ook zo heerlijk blond
Ooit bij Jensen. Ik kwam hem deze week weer tegen bij zo’n programma met allerlei opmerkelijke tv momenten. Hij is flauw, maar ik moet er toch ook altijd weer om lachen.
Nieuwe koelkast
Zaterdag hebben L en ik een nieuwe koelkast gekocht. Ik had al wat winkels bezocht en wat koelkasten bekeken en de keuze was eigenlijk al gemaakt. Maar op naar BCC. Daar zag ik de koelkast van mijn dromen, een knalrode SMEG, schitterend. Een beetje ouderwets aandoende koelkast, Rond lopende deur en inderdaad gewoon knalrood. Plus vond ik ook nog dat het koelgedeelte groter was dan we nu hebben (een eis van mij) en bovendien zat er boven de koeling een klein vriesvakje (wens). Alleen de prijs was minder wens, want deze koelkast was maar liefst 3 keer zo duur als die we in gedachten hadden. Maar L vond het vreselijk, dus tja, dan houdt het gewoon helemaal op. De witte Bosch, strak, gewoon, saai is het geworden. Morgen wordt hij gebracht en nemen ze onze oude koelkast mee. Die moet dan natuurlijk leeg, droog en schoon zijn. Lees verder
De zwemzomer is afgelopen :-(
Vandaag was de laatste dag dat het buitenbad open was. Morgen is de zwemzomer afgelopen. Dus gauw nog even erheen, het is tenslotte schitterend weer. We dobberen een poos met de bal in het water. Om ons heen vechten pubermeisjes en puberjongens om een bal. Ik zie M af en toe weer in de kluwe duiken. Dan heeft eerst L het wel even gehad en verdwijnt naar een heerlijk plekje in de zon en ik volg al gauw. K blijft heerlijk met een vriendje in het water. Wij zetten heerlijk tegen een muur met zicht op het zwembad. Leuk om die pubers wat te volgen. Meisjes hangen om de nek van de jongens op de bal af te pakken die de jongens treiterig wat hoog houden. Natuurlijk is het de bedoeling dat de meisjes aan alle kanten aan ze hangen. Andersom net zo. De meisjes houden de bal lang genoeg vast om weer het ‘slachtoffer’ te worden van het ‘ik wil de bal’-gedrag van de jongens. Het is een leuk schouwspel om naar te kijken. Tegen kwart voor vijf worden de meeste badmeesters in het water gegooid (en anders springen ze er zelf wel in) en dan klinkt om 5 uur onverbiddelijk het fluitje. Het is over en uit. Het zwembad gaat dicht tot eind april volgend jaar. En dan moeten we weer langzaam op gang komen met de baantjes in de vroege ochtend. Jammer, maar helaas.
