Verhuizen?
Jeanne heeft op haar weblog altijd van die jaloersmakende foto’s van haar omgeving Eilandspolder. Tijdens mijn eerste jaar van mijn studie kregen wij bij sociologie een film te zien over Eilandspolder. Ik vond het toen al een ontzettend mooi gebied en Jeanne woont daar gewoon middenin. En dan maakt ze me lekker met van die mooie foto’s vanuit haar achtertuin. Zoals foto’s met schaatsende mensen. Ik weet dat als ik daar zou wonen ik gewoon vanuit mijn achtertuin het ijs op zou kunnen. En dan maakt ze me ook nog lekker met de mededeling dat het buurhuis te koop staat. Altijd goede verzorging voor mijn konijntjes in de vakanties, voor haar altijd systeembeheer naast de deur. Het klinkt zo aantrekkelijk af en toe. Alleen verhuizen?? AL mijn troep verzamelen, uitzoeken en inpakken en meenemen. Die confrontatie aangaan? IK moet er niet aan denken. En hoe mooi ik Eilandspolder ook vind, ik blijf hier, aan de andere kant van het land. Jammer voor de konijntjes, heel jammer van het uitzicht over Eilandspolder, het schaatsen vanuit de achtertuin en de vast nog veel meer voordelen. Ik blijf in Bennekom, met uitzicht op de zijmuur van de buren, met de school van de kinderen in de buurt… maar vooral met mijn rotzooi keurig weggestopt in garages, vlieringen en achter het afschot. Wat ik allemaal wel wil uitzoeken, maar voorlopig nog maar niet. Ik zet wat dat aangaat liever mijn oogklepjes op.
Dé nieuwe agenda
Het leuke van het nieuwe jaar is ook weer een nieuwe agenda. Dat is voor mij elk jaar een probleem, want ik weet niet echt wat ik wil. Ik wil van alles. Ik wil een duidelijk overzicht hebben (dus 1 week op twee pagina’s?) en ik wil veel per dag kunnen opschrijven, uren bijhouden, afspraken (dus 1 dag op één pagina). Ik moet er goed in kunnen schrijven, met kleuren belangrijke dingen kunnen aangeven (dus lekker groot) en hij moet in mijn tas passen (lekker compact formaat). Ik moet er in kunnen plannen, afspraken neerzetten, taken in schrijven, uren bijhouden, kortom alles. Het een vraagt om een agenda, het ander om een notitieblok, weet ik veel allemaal. Dus ik zoek elk jaar weer naar het optimale en nooit vind ik het. Ik heb nu iig een agenda met 1 dag/pagina met als heel belangrijk, ook een zondag heeft een hele pagina. Ruimte voor notities, afspraken ed. En nu mis ik ook al weer het overzicht van de hele week. Morgen dus toch maar bij het Kruidvat kijken voor die ene agenda van 1 euro, dis je op je bureau legt voor het overzicht en het dan weer zover laten komen dat ik overal wat opschrijf en dan niet meer weet wat nu eigenlijk mijn eigen agenda is. OF moet ik gewoon wat gaan wennen aan deze nieuwe en ook eens een keertje echt leren om ook alles online in de agenda te zetten, zodat ik daar het mooie overzicht heb. We gaan het weer proberen, maar het zal nooit 100% goed komen tussen mij en mijn agenda.
WordPress
Het leuke van wordpress is dat de ander zelluf zijn website kan bijhouden. Helaas is het geduld om dat te leren 0,0. Waardoor er steeds een usb stick deze kant op geschoven wordt: of ik het ff wil regelen. Iets zegt mij dat wordpress gewoon voor mijn gemak is en dat er verder niet zoveel zal wijzigen wie de site bijhoudt.
Oud
Soms vergeet ik dat ik geen 20 meer ben. Jammer, want er loopt zo’n heerlijk joch bij het eerste rond… Als ik toch eens 20 zou zijn, dan zou ik volgens mij hevig verliefd op hem kunnen worden. Nu realiseer ik mij zeer goed dat ik ruim zijn moeder zou kunnen zijn….Waar gaat zoiets mis, dat je soms totaal het besef van leeftijd kwijt kunt zijn. Is dat al vroege dementie? Of gewoon de frustratie dat je ouder wordt en dat je dat niet tegen kunt houden.
Nieuwjaarskaarten
Ook nog zoiets wat moet gebeuren. De nieuwjaarskaarten (kerstkaarten is niet aan ons besteed – om te versturen dan) Gisteren een kaart in elkaar gezet, wat geprint, maar dan is kennelijk het idee dat de rest vanzelf gebeurt. Is het niet zo dat we dit gezamenlijk doen?? Ik doe het photoshopgedeelte en de rest van de familie doet het snijwerk? Ik vrees met grote vrees. Ik hou nog even vol met ‘ik doe het lekker een keertje niet’. Het werken met de snijmachine kan iedereen hier in huis neem ik aan. Be strong, be strong… don’t… DON’T. Nee ik doe het niet….Ik ga gewoon ter afleiding wat anders doen…. voornemen van dit jaar – niet altijd maar alles zelf snel doen…. anderen de kans geven….. haha….
Snelle actie
Het is nu of nooit. Het vriest in Nederland, tijd om de schaatsen uit de garage te halen, de grootste bij K even te passen en dan hop naar marktplaats. De grootste schaatsen passen K ook niet meer. De kleintjes zijn maat 32 (wat vliegt de ijsloze tijd) en die passen echt niemand meer hier. Die gaan naar de buren waar Daan maat 29 heeft en die kan er vast wel ingroeien. Van de maat 39 maak ik foto’s en zet ze op marktplaats. Binnen 5 minuten een mailtje of ik ff wil bellen (bekijk ut ff) en nog 2 minuten later de telefoon, uit Ede. Heel brutaal (vindt ze zelf), maar ze zag de advertentie en wil graag de schaatsen. Ik vraag 25, of dat niet te weinig is vraagt ze. Dan doe je toch 30 vind ik. Ze hangt op en even later staat haar man voor de deur. Met 30 euro en nog geen 5 minuten later vertrekt hij heel gelukkig met een paar schaatsen en zijn wij 30 euro rijker. De schaatsen waren nieuw jaren geleden 50 euro. Ik vind dat ik het niet slecht gedaan heb. 7 minuten marktplaats. Het nemen van de foto’s en die plaatsen op marktplaatst kostte me meer tijd 😉
Nu heb ik alleen 2 paar voeten zonder schaatsen….. geloof niet dat ze daar al erg om treuren.
Het nieuwe jaar in
De hele familie is nog niet echt opgeknapt, maar ja… de jaarwisseling staat eraan te komen. IK geef aan onze vriend die zou komen nog evne op te bellen. Heeft geen zin, zegt L, want die gaat al ergens anders heen. Maar hij was ziek, dus ik wil sowieso ook even weten hoe het met hem gaat. En zeker weten dat hij nu toch niet alleen thuis is. Het einde van het liedje is dat J onze kant op komt, L daarover pissig is (want hij had hem afgebeld, want hij was zo ziek en nu ga ik hem achter zijn rug om weer opbellen…..) Maar J komt. L zit als een ziek vogeltje aan de tafel, ontzettend zielig te wezen, geen stem, beroerd… noem maar op. J is wat dat aangaat geen echte kerel en vindt dat L zich wat moet vermannen en vooral niet moet blijven steken in zielig zijn. Dat schiet natuurlijk verkeerd, alsof L zich aanstelt. Hij piept nog een beetje en begint dan een zeer geanimeerd gesprek met J. Hoezo stem weg, ziek en beroerd?? Het wordt een hele gezellige avond. Na de jaarwisseling gaat J naar huis en wij naar bed. We kunnen terugkijken op een hele leuke, maar zeer rustige en vooral zeer alcoholvrije jaarwisseling. En dan is nu 2009 begonnen. Nieuwe agenda, nieuwe kansen…. we gaan er wat moois van maken.
Voor iedereen de allerbeste wensen voor 2009 – maak er wat moois van, zodat je aan het eind van 2009 weer op een goed jaar kunt terugkijken.
De boodschappenjongen
K is de enige gezonde hier nog van het stel, dus mag voor de boodschappen. Een op zich eenvoudig lijstje heb ik het idee, maar na een poosje gaat mijn mobiel (die ik net heb aangezet, je weet maar nooit). Ze hebben geen medium eieren, mag dan large ook? Ja is goed… OK Weer even later de telefoon. De soep die ik wilde hebben was er niet, wat dan?… weer even later… als hij een andere winkel in gaat, kan hij dan de boodschappen in de tas laten zitten? Ja hoor, dat kan…. weer even later – ze hebben zoveel echinacae – welke moet hij hebben? Volgens mij is dat het laatste op zijn lijstje… het is alweer een tijdje stil… zal binnenkort wel weer wat beltegoed moeten doneren 😉
Griepbeleving
Op K na heeft hier de hele familie de griep. M hoor je niet. Die ligt in bed of hangt op de bank. Als je hem vraagt hoe het gaat, dan krijg je te horen dat hij moe en slap is en verder gaat het wel goed. Schiet niet echt op dus. Ik loop de hele dag te hoesten, ben moe, duizelig heb nog wel wat koorts, maar vind ziekzijn zonde van mijn tijd (moet je wel wat tijd voor nemen) en probeer toch gewoon door te gaan. L is het ziekst van ons allen. Als hij met iemand aan de telefoon is dan heeft hij al dagen zwaar de griep, voelt zich klote, al dagen hoge koorts en zucht en steunt. Ik kan mij daar dus wezeloos aan ergeren. Hij is pas sinds vrijdagmiddag ziek, het laatst van ons allemaal, maar ach dat gesteun… ‘het duurt wel erg lang’…’moet ik de dokter niet nog eens bellen’…. ‘nog steeds koorts’…. tja, dat is de griep. 5 dagen koorts en daarna nog dagen slap en moe. Ik loop al vanaf woensdag met koorts, vandaag voor het eerst even onder de 38 (voorlopig, kan vanavond natuurlijk weer anders zijn). Ik denk dat iedereen nu het idee heeft dat L hier de zieke is en dat wij allemaal maar boffen dat wij het niet zo erg hebben…. kwijl…
griepfamilie
M was al ziek en woensdag voelde ik mij ook wat gloeien en bleek ik toch ook wel koorts te hebben. 39,4 maar liefst. Maar ziek zijn heb ik eigenlijk geen tijd voor, dus ik verhuis nog een wordpresswebsite voor klant1 zodat we een tweede domein kunnen draaien op één pakket, passen we de website van L nog een beetje aan, pakken we de zooi voor de kerstdagen naar de schoonouders, regelen we de oppas voor de konijnen en is het enige wat ik niet doe eigenlijk het boodschappen doen in het dorp. Dat lijkt me nu niet echt verstandig met die koude wind en koorts. Als M zich goed genoeg voelt ga ik mee naar het noorden, maar anders blijven we beiden thuis. We besluiten met elkaar naar het noorden te gaan. IK heb daar nog wel even in de woonkamer gezeten, maar het bed lokte en eigenlijk ben ik daar niet meer uit geweest. Wel heel gezellig voor mijn schoonouders. Ze hebben weinig aan met gehad, maar ja, ze hadden ook weinig last van me.Op de terugweg maar even langs de huisartsenpost. L had ondertussen ook wat koorts gekregen. Die had in de ochtend nog het idee gehad om zijn griepgevoel er maar even uit te lopen. Heeeeel verstandig. Die had dus ook hoge koortst en voelde zich al snel superellendig (maar ja…. kerels…..). Na een korte familiecheck met de dokter – allemaal de griep, longen schoon en gewoon uitzieken. K lijkt nog gezond, maar begint toch ook al wat te kuchen en hoesten. Maar nog steeds koortsvrij. Die sturen we dus op thee ed. Iemand moet ons ten slotte een beetje verzorgen.
Ik heb na de kerstdagen op bed, het bed wel voldoende gezien. Uitgeslapen en verveel me dood. Alleen ben ik te slap om wat te doen, waar ik van baal, want het is beneden een zooi. Ik grijp mezelf wat bij elkaar om het weer een beetje toonbaar te maken en duik dan met M op de bank en kijk schaatsen. K voegt zich bij ons. Gezellig. L komt ook even naar beneden, maar die voelt zich ellendig en duikt maar weer zijn bed in. Ervaring leert dat je daar de eerste dagen van de griep gewoon het liefste bent. Geen gezeur aan je kop, gewoon liggen en drinken. Meer niet. Maar ik heb het nu wel gehad. Ik denk dat ik straks maar een lekker soepje ga maken. Daar knapt iedereen vast wel weer wat meer van op. Daarna duik ik wel weer op de bank, want dan ben ik vast wel weer wat moe. Nu nog even mijn tussistin opzuigen. Ohhh wat is ziek zijn toch zonde van je tijd.
Kroontje
Vanmiddag moest ik bij de tandarts zijn om mijn nieuwe kroon opnieuw aan te laten meten. Balen, want dat happen vind ik een verschrikking. Maar gelukkig, ze hadden goed nieuws. Ze hadden mijn afdruk nog en toen bleek dat ze bij de techniek een fout hadden gemaakt. Er was dus al een nieuwe kroon en die zit nu netjes in mijn mond. Geen gezeur meer. En ik moet zeggen dat ik er blij mee ben. Het zijn er al heel wat ondertussen. De tandarts kan van mij leuk op vakantie. Maar het is beter dan gaten in je mond of een kunstgebitje. Het moet dus maar. Maar zoals het er nu uit ziet ben ik voorlopig klaar. De rest ziet er netjes stabiel uit. Kijk… en dat vind ik nu heerlijk om te horen
Monsterscore
Als bijna laatste wedstrijd van de dag stond de wedstrijd van Internazionale tegen Lazio Roma op het programma. M coacht Lazio Roma en K speelt in Internazionale. Plaats van de wedstrijd: het van wonderen zaalvoetbaltoernooi in Bennekom. Het team van K speelt goed, krijgt vele kansen, maakt veel doelpunten maar heeft het nadeel dat de tegenpartij er eentje meer of even veel scoort. De laatste wedstrijd is om de eer te redden. Het team van M doet het niet veel beter. En die zijn ervan overtuigd te gaan winnen. M speelt ’thuis’ K is ‘gast’. Het team van K gaat er vol op en kijk eens aan: ze treffen veel meer doel dan de vorige wedstrijden. Na een paar doelpunten roept de coacht dat K ook maar de spits in moet. Hij heeft als enige van het team nog niet gescoort. Maar K houdt liever de achterhoede potdicht. De eindstand is geflatteerd, maar dubbel cijfers zijn terecht. De score op het scorebord nemen we natuurlijk even meer naar huis. Die moet worden vastgelegd… Helaas niet voldoende om door te stomen naar de volgende ronde. Met dank aan de ‘kunde’ van de scorebordbediening.
Beelden van de wedstrijd (en veel meer) op www.fotoalbum-vvbennekom.nl
Van Wonderentoernooi
Vanmorgen om 07.45 was ik er al, in de sporthal. Ik dacht Kees van Wonderen op de foto te moeten zetten als hij de aftrap doet voor het 28ste 4daagse zaalvoetbaltoernooi maar het is zijn broer Peter. Om 8 uur trappen we af en ik probeer van alle teams leuke foto’s te maken. Als ik alle ochtend teams heb kan ik weer even naar huis. Wat werken, de was aanzetten en meer van dat soort werk. Straks om 14.18 begint de middagpoule. Leuker om bij te zijn, want K speelt en M coacht een team. M zijn dag duurt al wat langer dan de mijne. Hij verliet om 6 uur al het pand om te gaan werken. Hij liever dan ik. Van de zomer stond ik gelijk met hem op om daarna naar het zwembad te gaan. Maar daar heb ik nu geen zin in. Bad is trouwens toch leeg en dicht.. en het bed is wel lekker warm 😉
boeken lezen
M zit in 5 VWO en moet dus boeken lezen. Met zijn dyslectie heeft hij daar dus echt een broertje dood aan. Hij vindt lezen gewoon niet leuk. Alleen de boeken van Darren Shawn zijn verslonden en daarmee houdt het ook op. Zelfs bij Harry Potter is hij bij het dikker worden van de boeken afgehaakt. Maar nu moet hij dus. Voor engels hebben we daar wel wat op gevonden. We zorgen dat we zowel het boek als het luisterboek hebben. Hij leest dan mee, terwijl hij voorgelezen wordt. Dat is handig. Zo leer je lezen en hoor je ook gelijk de goede uitspraak. En voor M geldt ook dat hij dan veel minder snel is afgeleid. Een heleboel vliegen in één klap. Maar dan heeft hij zo zijn eisen aan de boeken en de belangrijkste is dus dun!!! En van die boeken vind je dus bijna geen luisterboeken. Dus heb ik nu wel een heleboel luisterboeken, maar de bijbehorende boeken zijn redelijk dik. Bovendien hebben we van de luisterboeken die ik heb gevonden weer niet allemaal engelse edities. Kijk, ik heb de davinci code – leuk spannend, maar dik – haha, Lord of the Rings – nog veel dikker – alle Potters, slik…..Goed en the Pearl van Steinbeck – ja die is dun en daarvan vrees ik dat wellicht de docent het ook wat te dun vindt. Kiterunner vond ik een mooi boek (moet ik nog wel in het engels zoeken) en 1984 moet ik ook nog even uit de biep halen. Maar ik vrees voor het aantal pagina’s. En toch zijn toch ook die hele dunnen engelse literatuurboeken een keertje op 😉
Eters
Ik wil nog hard aan het werk gaan en kijk (gelukkig) nog even op mijn klokje. Nu ga ik dus NIET meer aan het werk. Nu ga ik mij voorbereiden op een Indiase maaltijd vanavond met vrienden. Eiercurry, Kipcurry met brocolli en viscurry met chinese kool. Gelijk alle leuke kruidenmengsels van Tanu eens uitproberen. En morgen natuurlijk verslag uitbrengen aan Tanu, wat ik waarvoor heb gebruikt. Ze had L een leuk receptenboek meegegeven vanuit India. Had ze ook beloofd. Maar eigenlijk had ik het idee dat ik een Indiaas kookboek zou krijgen, met recepten van allerlei curries en zo. Dit is een boek met continental recepies, aangepast voor de Indiaase keuken. Natuurlijk ook lekker, Quiche Lorraine op z’n Indiaas en zo. Goed om ook een keertje uit te proberen. Maar vandaag dus nog maar even met de kaartjes van AH met de curry recepten en de kruiden van Tanu en wat eigen inzicht.
Nog even aan het werk
Manlief maakt op de buitenlandse werkreizen veel foto’s. Daar moet je wat mee doen vond ik. En dat vond ook zijn Indiase zakenpartner. Samen hadden we daar wel zo onze ideeën over. Dus hij zijn abo opgezegd bij zijn provider (wegens geen database) en alvast een plekkie gemaakt bij mijn andere provider en daar even een wordpresswebsite uit de grond gestampt. Met natuurlijk vooral de foto’s die hij al online had gezet in een mooie slideshow ed in de sidebars. En dan nu nog het finetunen, want hij heeft het al gezien en begint gelijk over het snel uploaden van alle foto’s en ik verwacht binnenkort een hoop werk vanaf de andere kant van het zolderhok. Het voordeel van wordpress is natuurlijk het CMS deel waardoor hij een groot deel zelf zou moeten kunnen. Ik ga die dingen maar eens even op een rijtje zetten.
Even zonder buren
De buren van de ene kant komen langs. Of wij de komende weken thuis zijn, want ze gaan naar hun (schoon)zusje in Frankrijk. Oeps, nee, wij zijn weg en jullie dus ook.. Onze andere buurvrouw is namelijk ook met de kerstdagen weg. Zitten we hier met maar liefst 4 konijntjes die zonder verzorging zitten. Dus daar straks maar eens even een oplossing voor vinden. Er zal toch wel iemand in de buurt zijn die het grootste deel van de kerstdagen gewoon thuis is.. of in ieder geval ’s avonds een keer kan langskomen om ze in te stoppen en ’s ochtends een keer om ze weer vrij te laten…. maar even de buurt door dus.
Ongekroond
Vanmorgen haasten want om 8.40 had ik een afspraak bij de tandarts voor het zetten van een nieuwe kroon. Ik was daar nog niet binnen of ik hoorde ze zeggen dat ze me al binnen hoorde komen. Ze hadden kennelijk al naar huis gebeld of ik het niet vergeten was. 4 minuten te laat – na het banden oppompen had ik dus kennelijk ietsje harder moeten fietsen. Maar goed, gauw in de stoel, noodkroon eruit en nieuwe kroon erin. Maar die past niet. De tandarts slijpt hem wat bij, maar hij past gewoon niet. In het gipsen afgietsel van mijn mond zit hij perfect, maar in de realmouth past hij dus niet. Tandarts snapt het niet. Binnen 2 weken kan (met een noodkroon in) de boel niet zo verschuiven dat hij niet meer past. Dus noodkroon er weer in, uit de stoel en ik hoor wel wanneer ik even tussendoor weer in dat vreselijke spul mag happen en met zo’s metalen bakje weer een hele tijd in mijn mond mag zitten. Ik vind dat bijna één van de vervelendste dingen van een kroon, dat hapbakje. ’t Is niet anders….
Toch nog geordend
Ik doe het veel beter dan ik in de gaten heb. Ik ben moderator van een mailinglijst en ik had al een tijdje mijn mail daarvan niet gecontroleerd. Ik was mijn gegevens kwijt en die had ik netjes weer aangevraagd, maar dat mailtje kon ik dus nergens meer vinden. Maar weer een mailtje naar de lijstbeheerder of ze nóg een keertje mijn gegevens wil mailen, want tja, ik ben ze weer kwijt. Maar dan besluit ik toch nog even of ik het wellicht in mijn rode boekje heb geschreven. Volgens mij niet, maar het kan toch geen kwaad. En inderdaad, het staat netjes wél in het rode boekje en nu haal ik dus 750 mailtjes binnen die ik direct naar de prullebak kan sturen. De server is weer leeg en gelukkig heeft niemand in die tussentijd in grote nood een beroep op mij gedaan.
