Bij K komt de verf gewoon van het behang af, dat was een echte pot miskoop toen we het huis kochten. Dus vorige week besloten dat we daar eens wat aan moeten doen. Idee was behang eraf, muur beetje bijwerken en dan gewoon verven. Niet moeilijk doen, lekker makkelijk. Eerste stuk muur was het behang zo vanaf te trekken. Restte ons een blik op een zeer poreuze muur met hier en daar wat scheuren. De andere muur zat zelfs nog bouwbehang onder het behang. Dat ging een stuk minder makkelijk. Gelukkig bedacht ik mij dat onze buren een stoomapparaat hebben. Dat gaat een stuk sneller. Inmiddels is bijna al het behang van de muur en zijn er twee bezoekers geweest (mijn vader = bouwkundige) en onze vriend J (zijn vader is huisschilder) en beiden beweren bij hoog en laag dat je die muren niet moet verven, maar behangen. Okee… vanochtend dus naar de praxis en daar rollen snelbehang gekocht (hoef je alleen de muur maar van lijm te voorzien, niet dat gedoe met behangtafel, in laten trekken, van die kleefflappen die in je haar vallen enz enz) Maar snel is het niet. De ene muur moet voorbewerkt worden met verdunde lijm. Prima… maar dat moet 24 uur drogen. Dus nu kunnen we morgen pas behangen (Joepie voor L, die dan lekker in het vliegtuig naar India zit) en stressen want alles van K staat in de kamer van M die morgenavond doodmoe thuis komtLees verder
Graafdrift
Onze Moena is dol op graven. Foxy doet dan gezellig mee. Een deel van de ren kan naar hartelust gegraven worden. Als ze onder het terras, de grasmat of het pad dreigen te komen gooi ik er wat keien in, tot groot ongenogen van meneer en mevrouw. Ze zijn ondertussen al heel druk geweest. Het vrijgraven deel is een stuk lager, wat betekent dat het deel waar ze op een gegeven moment gaas tegenkomen in de ondergrond steeds hoger wordt. Om het plezier wat te verhogen hebben K en ik een paar emmers grond uit de voortuin gehaald, waar de border toch boven het pad uitkomt omdat daar steeds de grond die we ergens van overhadden op is gegooid. Dus nu hebben ze lekker wat meer graafgrond. Wat doet Moena… ze duwt het hek net zo ver naar voren tot ze bij het grasveld kan. En daar kun je gewoon lekker graven zeg…. tot een stuk onder het grasveld. Jammer voor Moena dat ik daar achterkwam. Gat weer dicht en hek weer op de plaats en toch een steen ertegen. Ontsnappen uit de ren hebben we liever niet. Buren hebben een hond. Lijkt me geen goede combi 😉
Na de vakantie weer in het nieuw modus
In de vakantie krijg ik altijd zin om alles na de vakantie te veranderen, verbeteren, vernieuwen. Op zich heel leuk, maar mens, waar begin je aan. Ik heb iig al een stapel tijdschriften uitgezocht. Een deel moet nog weg, maar vind dat altijd moeilijk, wellicht heeft iemand er nog iets aan. Verder begon de verf in K’s kamer ontzettend te bladeren. Was niet al te dure verf gekocht toen we het huis kochten en het geld nog wat meer een probleem was. Verf komt nog gewoon van de muur af. Dus behang van de ene muur (zat ‘goed’ vast, 1 ruk was voldoende) toen de tweede muur. Daar zat helaas nog bouwbehang onder. Dus nu is K heel verwoed aan het krabben en doe ik af en toe ook een stukje. Bijkomend nadeel, in de muur zitten allerlei scheurtjes. Betekent dit, dat we de muur toch weer moeten behangen? (verf over dit behang was geen optie trouwens). Bah, daar heb ik geen zin in. Ik wilde gewoon met de roller de muur verven. Leek me zo makkelijk… Maar voorlopig is K nog druk met krabben….
vakantie update
Ik zit hier weer in een snikhete tvkamer. Op zich nog best te doen, want buiten in de zon is het nog veel warmer. Vandaag dus echt weer zomer. De weersverwachtingen voor morgen zijn wat minder, maar zo te zien, alleen voor morgen. Gisteren hebben we een heerlijke wandeling gemaakt naar twee meertjes ergens in de heuvels. De eerste was makkelijk te bereiken, maar toen wilden we via een andere weg terug en K wilde uitdaging. Dus zowat steil omhoog. Dat was voor dit mens wel even klauteren, maar gehaald!!! Daarna nog een heerlijk wandeling terug door de bossen, af en toe verrast door stuntende mountainbikers. Het was bij elkaar een heerlijke wandeling. ’s Avonds weer een kampvuurtje. gelukkig met minder drank dan de avond ervoor. Wat wel heel gezellig was. Ze hebben hier namelijk sixpacks bier, wat je in NL ook wel hebt, maar hier heb je het dan met flessen van 1,5 liter en ik kan zeggen dat dat hele sixpack is opgegaan. Ik heb wijn gedronken (en niet veel), L twee glazen bier, M en K zaten aan de limonade, wat restte waren twee campingenoten… jaja, die lustten ze wel. Vanavond hopelijk weer gewoon een rustige avond, op tijd naar bed en dan morgen naar Plzen, waar de mannen het biermuseum en de brouwerij willen bezoeken. Waarschijnlijk een goed programma als ik naar de buienradar kijk 😉
vakantie
het is zover, we zijn op vakantie. Dit jaar weer heerlijk naar het oosten, Tsjechie. Wel net over de grens met Duitsland. Na vorig jaar hadden we geen zin om weer vele dagen in de auto te zitten. Ondertussen aangekomen op de camping in Nytsko. Eigenlijk hadden we 3 andere campings in gedachten (had K op internet gezocht), maar bij de eerste beste I die we tegenkwamen en naar wat informatie over campings gingen vragen wezen ze ons op de camping aan de andere kant van het stadje. Die beviel ons best, aan rivier, mooi zwembad, ruime plek, genoeg te zien in omgeving en bovendien bleek ook met wifi. We zijn er gaan staan en zien wel of we hier lang blijven of dat we toch halverwege nog wat verder gaan zoeken. Ondertussen hebben de mannen hun eerste fietstocht al in de benen zitten. Gisteren hebben ze een tocht van 74 km gemaakt, door een stuk duitsland. Ik mocht lekker lezen, heb vele baantjes gezwommen en een wandeling naar het dorp gemaakt. Ik amuseer me wel alleen. Geen punt. Nu even bij de stroom blijven om batterijen op te laden en ondertussen wat internetten, tot de aflossing komt. Dan mag ik gaan koken. Krijg al wel honger, zo naast de keuken van het restaurant 😉
Naast knetterheet weer de eerste dag ook al wat regen gehad. Niet het noodweer wat in Nederland op televisie was, dat was iig niet bij ons. Gelukkig, want ik hoorde dat er ook al doden bij waren gevallen. Hopelijk komt het ook niet bij ons, hoewel de buienradar over dinsdag niet al te positief is. We zullen wel zien. We genieten in elk geval volop.
Frustraties
Ik had voor vandaag een aantal dingen op de planning. Het zou beginnen met opdracht 1. Opdrachtgever komt langs om samen aand e website te werken zodat hij getoond kan worden aan de eindopdrachtgever. 9.30 zou ze komen. Ik ben om 10 uur naar het bedrijf. Oeps, ze is nog daar en het glad vergeten. Ze belt me. Dan aan de slag voor de vormgever met wie ik ga samenwerken. Zijn websitetemplate is bijna klaar. Nog een beetje finetunen, zippen en opsturen. Daar ga ik na de vakantie aan verder als hij de eerste inhoud online heeft gezet. Dan wat mailen, uitzoeken en kleine dingen. TIjd voor lunch. Ik wil aan de volgende opdracht beginnen als de telefoon gaat. Het is meneer X. Stacato stelt hij me wat vragen over werk aan zijn website, of één van hun website. Meneer X noemt me bij mijn achternaam en zegt u. Bah, wat een afstand. Hij stelt wat dingen, ik geef antwoord en ik constateer dat hij niet luistert. Hij vraagt ‘Kun je…? en ik stel dat ik dat alleen kan als ik van hun inloggegevens krijg. ‘Dus je kunt niet’ Is zijn constatering. Nee, als ik geen inlog krijg kan ik niets. Inlog hebben we hier, want wij voeren dat in, maar er moet wat gewijzigd worden, volgende week komen er mensen en dan moet het klaar kun je dat? Jawel, maar dan moet ik de inlog hebben, want zo kan ik niets. Dus niet. Hij weet nog te zeggen dat de inlog niet van belang is, want zij voeren alles in, maar dat gaat dus niet goed en dat ik daar naar moet kijken en als ik dat niet kan bellen ze wel naar degene die de website heeft gemaakt. Laat maar. Als ik de inlog niet krijg kan ik niets beginnen. Hij is een moeilijk mens. Vast als kind altijd gelijk zijn zin gekregen. Luistert niet, heeft oordeel snel klaar (jaja ik nu ook). Hij legt neer, nadat hij heeft gezegd dat hij de andere opmerkingen van mij, over de andere website graag inclusief prijsopgave ziet. Ik blijf met een raar gevoel achter. Ik heb een hekel aan dat gemevrouw, zijn harde stem, zijn niet laten uitpraten. Zijn collega is veel aardiger. Waa rik nog het meest van baal is dat hij niet luistert naar wat ik te zeggen heb en dat hij gewoon dingen concludeert die dus niet waar zijn. Ik besluit zijn collega te bellen (is in vergadering) en dan maar te mailen. Dat ik best wel wil kijken, maar dat ik dat alleen kan als ik inlog en bestanden heb. Wat ik al eerder heb aangegeven. Dat ik zonder niets kan beginnen. Het blijft stil van die kant. Het is sowieso allemaal een beetje vaag. Ze willen vanalles aangepast hebben, maar ik het cms moet in tact blijven. Tja. Dan kun je zowat geen kant op. Ga nog wel advies geven, met een offerte als ik de website in wordpress overzet. Zullen ze wel van schrikken. Hij had het erover dat het cms klauwen met geld had gekost en ja, dat reken ik nu eenmaal niet.
Aardbeienlikeur
Vorig jaar heb ik hem gemaakt: aardbeienlikeur. Recept haalde ik uit een boek met allerlei inmaakrecepten. Nu had ik weer een berg aardbeien, dus voordat ik nieuwe likeur ga maken moet die geproefd worden. Dus uitlekken die hap. Karaf gezocht, trechter en gieten maar. Het ruikt in ieder geval naar aardbeien en ook wel redelijk zoet. Wellicht toch nog wat aanvullen met pure brandenwijn?
Maar goed, voor wie ook nog met een berg aardbeien zit:
Vul een stopfles tot haast de helft met aardbeien en dan tot haast bovenaan met mini-kandij (kan iets minder hoor, want anders is het echt te zoet: ervaring met bramenlikeur). Vul de stopfles bij met brandenwijn, doe er een citroenschil in en zet de fles elke dat in de zon (hij stond bij mij gewoon in de vensterbank op het zuiden). Liefst een paar maanden lang (bij mij dus een jaar). Giet na afloop van de gestelde tijd het vocht van de vruchten. Dat moet helder vocht wezen. Als het dat niet is zeven door filtreerpapier – een koffiezakje (doe ik standaard) of door een neteldoekse lap.
Ik doe altijd even een lepeltje onder het zakje, zodat de opening open blijft.
Ik ga hem straks proeven. Hij ziet er in ieder geval erg lekker uit.
Hier moet je niet insteken
[slideshow id=7]
Nestdrang
Onze Moena heeft geheel het voorjaar in haar kop. Opeens loopt ze te sjouwen met een bek vol hooi en haar. Je zou toch bijna gaan denken…. maar als het goed is, is haar partner Foxy absoluut niet vruchtbaar…..
Op de borrel bij de minister
Vanmorgen een mailtje in mijn mailbox: herinnering voor de tweetup op BuZa. Had ik toch de eerste oproep helemaal gemist. Ik zit bij het selectie gezelschap kennelijk wat bij minister Verhagen op de twitterborrel mag komen. Dat had ik nu helemaal niet verwacht. Natuurlijk had ik me wel gemeld. Het kwam op een goed moment die uitnodiging, want ik had het mailadres van de minister nodig voor twee jongens van school. Een berichtje via de website kwam niet binnen, dus met dit mailadres was contact met de minister zeker mogelijk. Dáár kwam wel een reactie op, voor de jongens, maar niets over de uitnodiging. Jammer maar helaas, dacht ik. Maar nu mag ik dus wel komen. En dat vind ik reuze leuk natuurlijk. Direct teruggemaild dat ik graag kom, voordat mijn plek naar een volgende op de wachtlijst gaat. Nu de vraag natuurlijk wat je aanmoet op zo’n bijeenkomst. Is wel op BuZa, is wel bij de minister, maar ik ook gewoon Twitter.. Op twitter is de minister ook gewoon je en zo.. maar dat daar is toch wel IRL.
Workshoppen
Gisteren de women on the web workshop voor wordpress dag gehad. Dat was heel gezellig. Bij één iemand thuis zoveel mogelijk tafels achterelkaar geschoven. Grote hub van school mee en iedereen online. Alleen was het ontstaan als een dag voor mensen die echt gevorderd waren met wordpress, om echt eens wat dieper in sommige dingen te duiken. Eventueel wat php, plugins wat aanpassen en dat soort werk. Maar de groep groeide en daarmee daalde ook het gevorderde gehalte. Wat een gezellige dag opleverde waarin we probeerden veel te behandelen, wat in mijn ogen uitmondde in alles net niet behandelen, want als je nog iets aan het uitleggen was moest dat alweer afgerond worden voor het volgende onderwerp. Het was te veel alles in de groep en het was te veel algemeen. Maar ik geloof dat iedereen wel tevreden was. De volgende keer organiseer ik maar een masterclass of wordpress expert groep. Zodat ik aan het eind van de dag ook het idee heb dat er voor een aantal dingen waar ik nog niet uit was een oplossing is gevonden. Zo als in Bennekom, waar we 2 jaar geleden een dag hadden, waar we aan meer onderwerpen tegelijk werkten.
kilo’s
Lijnen, dat wil ik. Niet omdat ik nu te zwaar zou zijn (is wel zo) maar omdat dit vooral gepaard gaat met een in mijn ogen blubberbuik. Dat is natuurlijk voor een deel leeftijd (rotsmoes), maar voor een deel ook te weinig sporten, te veel stilzitten en toch beetje bij beetje te veel snaaien. Dus begon ik met lijnen, althans een poging. Opletten met eten, minder snoepen, meer bewegen enzo. Ik begon bij 74,5 kilo (onze weegschaal kan alleen halve kilo’s aan, dus dit kan 74,7 zijn, maar ook wellicht 74,3 – ik ga dan meestal voor het laatste duh). Dat schommelde en opeens was dat dan 72,5. Joepie. En toen weer 74 en toen weer 73,5. En ik kan er geen peil op trekken. De 74 dagen zijn dagen waarvoor ik weinig heb gegeten en die 72 was eigenlijk na een normale dag. Ik schommel dus. Ben ik een hele dag heel goed oplettend geweest dan geeft de weegschaal me daar geen beloning voor. Dus ik baal. Kan ik net zo goed niets doen, dan staat hij opeens weer op een stuk lager dan ik had verwacht. Dus mijn ontbijt is goed opgelet, koffie met een appeltje, lunch ook nog netjes, maar het zijn de avonden. Daar moet ik dus nog wat op vinden. Want ik heb ’s avonds trek en dan trek in iets lekkers. Vandaag ga ik maar weer goed opletten. Morgen gaan we de hele dag schilderen, dus krijg ik ook niet de kans tot snoepen. Zondag ga ik weer fitnessen met de wii en dan hoop ik dat het volgende weer beter weer is en dat ik weer een paar keer in de vroege ochtend kan gaan zwemmen. Dat geeft me natuurlijk ook altijd een goed gevoel. En tot die tijd…. accepteren dat alle broeken toch niet helemaal lekker zitten. Veel in de spiegel kijken en dat buikje zien en daar dan ook maar de motivatie uit halen.
Jeugdliefdes
Leuk op internet is zoeken naar mensen uit het verleden. Soms komen ze vanzelf naar je toe, zoals mijn oude buurmeisjes Joke en Mieke (hyves) en Jeanet (WOW). Soms kom ik ergens een foto tegen in huis en dan ben ik toch wel benieuwd hoe het met die personen gaat en ga ik op naam zoeken op internet. ZO kom je dan ook oude jeugdliefdes tegen. Daarvan verwacht ik altijd dat ze vast wel dik en kaal zullen zijn. Zoveel moois kan toch niet blijven. Dat is niet altijd waar. Zo vond ik CJ weer. Er staan allerlei foto’s van hem op internet. Hij speelde vroeger gitaar in een band en nu nog steeds. En hij is nog steeds heel erg lekker, bijna geen steek veranderd, denk toch wel een kilootje erbij, maar nog niet eens grijs. En helaas getrouwd, haha, maar ja dat ben ik ook. Kon niet laten via schoolbank een berichtje te sturen. Ben benieuwd. ZOeken naar mijn eerste vriendje is ook leuk. Wel iets gevonden op LinkedIn wat op hem zou duiden. Natuurlijk ook een berichtje gestuurd. Hij belde een paar jaar geleden zomaar opeens op, vanuit Singapore, op zijn mobiel, wel een uur. Hadden elkaar 20 jaar of zo niet gezien of gesproken. Was weer als vanouds. Zou daarna naar Nederland komen, maar daar kwam helaas niets van. Wie weet. Leuk om zulke mensen weer te zien. Zaten niet bij mij op school. Dáár is 19 september een reunie. Vind ik altijd ontzettend leuk. Zeker als er weer veel bekenden zijn. Hoop van wel. Ik zal er iig zijn!
Gestemd
Zo, mijn burgerplicht weer gedaan en netjes gestemd. Had geen idee waarop ik nu zou moeten stemmen. Stemwijzer bracht me nu ook niet zoveel verder. De vragen die ze daar stellen vond ik wat ruim en niet overal had ik nu echt een ja of nee antwoord op. Was meer van de ja, als… en daar kom je dan ook niet veel verder mee. Maar goed, plicht weer gedaan en dan maar hopen dat er uiteindelijk voldoende mensen op de juiste mensen hebben gestemd, zodat we de verkeerde mensen uit Brussel houden. Maar zo denkt iedereen er natuurlijk over. Ook de mensen die in hun ogen op de juiste mensen stemmen, hoe verkeerd ik die ook mag vinden.
Graafwerk
[singlepic id=65 w=320 h=240 float=left]Een groot plezier voor Moena en Foxy: graven. Gisteren plastic platen gekocht zodat ze best met hun kontje richting het pad mogen graven, maar de grond blijft dan tenminste netjes in het hok. Maar ondertussen zijn ze al een heel eind en dat terwijl ik de boel toch steeds weer terugschuif. Je moet ze een beetje bezig houden tenslotte 😉Lees verder
Blubberbuikje
Jaja, een ellende. Het wordt er met het ouder worden niet echt strakker op dat buikje. Nu wil ik wel wat kilo’s kwijt (graag zelfs) maar dat buikje moet ook wat strakker worden. Kom ik via via op strakkebuikspieren.nl/ terecht. Nou, dat ga ik eens uitgebreid verkennen. Het is een website van Jesse van der Velde die ik weer via Kaat Mossel vond. Ach ja internet….
Moena
Helaas geen foto, maar het is wel lachen met ons Moena. Kom ik naar buiten om de was op te hangen zie ik naast het hok een grote berg met zand. In het hok zie ik nog net een klein kontje met pluimstaartje uit een gat steken. Moena is weer heerlijk aan het graven. Nu doet onze Foxy dat ook wel, maar die gaat zitten graven met haar gatje richting de ren. Dus de grond in de ren wordt steeds hoger (wat Moena dan wel weer afgraaft), maar buiten de ren is het dan nog redelijk netjes. Dat geldt dus niet voor Moen, die met haar gat buiten de ren gericht staat, richting het pad dus. En daar vinden we dus regelmatig een hele berg. Moena zat al een eindje onder het grasveld, ofwel richting uitgang van het hok (als ze weer naar boven zou gaan graven). Dus weer wat stenen gezocht (die raken wel op zo langzamerhand), in het gat gegooid, halve bloempot bij de ingang van het gat en met gevaar voor eigen leven (Moena valt de schep aan) het zand van het pad weer terug gegooid in het hok. Het is ook het enige deel van het hok waar ze kunnen graven. In de rest van de ren zit gaas in de ondergrond. Niet diep, maar wel voldoende om te zorgen dat ze niet kunnen uitbreken 😉
Delen
Op women on the web ben ik de wordpressologe. Leuke eretitel voor deze koning in het land der blinden. Wat erger klinkt dan het is, maar zoveel weet ik nu ook weer niet van wordpress, maar dus wel meer dan de meeste. Baalde wel als ik eens een vraag had en niemand daar echt antwoord op had. Nu is er een nieuw lid op de lijst en die weet dus meer van wordpress dan ik. Waar ik heel blij om ben, want nu krijg ik ook eindelijk eens gerichte antwoorden op mijn vragen. Maar ik voel me ook een beetje van mijn wordpressologevoetstuk afvallen. Want ik moet deze titel nu delen. Wat ik graag doe, want door haar kennis, leer ik ook weer heel veel. Maar ben wel een beetje jaloers. Maar dat ben ik op iedereen die kennis heeft die ik ook graag zou willen hebben. Dom natuurlijk, maar waarschijnlijk ook heel menselijk. En ik moet niet zeuren. haha, ik weet natuurlijk ook gewoon heel veel van wordpress 😉
Een nieuw systeem
Ik las ergens wat over wordpress MU (multi User) en dat leek me wel wat. Had het op een ander domein geinstalleerd, maar toen ik daar een blog wilde gebruiken om een theme dat ik aan maken ben voor een opdrachtgever te laten zien, ging er vanalles fout. Dat kost me natuurlijk uren, want dat wil ik uitzoeken. Uiteindelijk maar gekeken of ik snel op kalamake.com ook wordpress mu kon installeren (wat kon) en of ik daar dan ook snel een ander blog op kon zetten (en dat kon ook) en of ik dan mijn oude blog kon exporteren en weer hier importeren (wat ook kon) en kijk, we zitten op een nieuwe plek. Via Twitter (geloof ik) kwam er ook nog een kleurrijk theme voorbij. En weer helemaal af zo’n beetje. Rest alleen nog het overzetten van een deel vand e galleries en ik ben weer helemaal gelukkig. En ja, de theme waar ik druk voor ind e weer was, staat ook ergens, maar dat ga ik nog privé zetten. Wel zo netjes voor de opdrachtgever tenslotte.
Een lekker dagje
Echt een heerlijk zondag. In de ochtend nog wat geneuzel achter de computer, maar daarna met man en zoon en een stapel tijdschriften naar het zwembad. Even onderdompelen en daarna eerst langs de rand met een blad en daarna heerlijk verderop op het gras. Appeltje erbij, flesje water, lekker stoeltje en dan de Flow en daarna de Webdesigner. Het was een aangename en nuttige middag. Heerlijk in de zon (natuurlijk niet teveel) en vooral ook ontspanning. Bij thuiskomst stond daar heerlijk die Wiekse Rosé op mijn te wachten in de koelkast. Heerlijk. Ik kan er weer een weekje tegen 😉
