Overleefd

Maar vraag niet hoe. Gisteren begon het feestje van de oudste. Hij heeft het steeds over een ‘slaap’feestje gehad, maar van dat slapen kwam het maar niet zo. Nu vind ik het helemaal geen punt als ik beneden zacht geroezemoes hoor en zij geen oog dicht doen, maar kennelijk moest toch iedereen meegenieten en als je dan weet dat toch op tijd de wekker gaat vanwege werk en school is dat wat minder. Rond 6 uur was ik weer beneden. Niemand sliep en ze waren allen klaar wakker. Door het aantal lege flessen cola kon ik mij dat ook enigzins indenken. Ik heb mijn zwemspullen gepakt en wilde richting zwembad.
Dat leek iedereen een leuk plan, dus snel werden alle bedden opgeruimd. Maar niet iedereen had zijn abo bij zich, dus dan toch maar niet. Ik wel, niet helemaal gerust, want oké zij wakker, ik wakker, maar de rest van de buurt hoefde van mij niet zo.
Dus ff snel 10 baantjes (wel van 50 meter!!) en gelijk weer terug. Daar hingen de nachtbrakers. Eén was nog klaarwakker, 2 probeerden nog heel hard hun ogen open te houden en de rest was ver weg. Leuke plaatjes levert dat op 😉
En als dan eindelijk de jongste naar beneden komt om naar school te gaan, ligt bijna iedereen eindelijk in diepe rust.
Nu zijn ze allemaal toch maar naar het zwembad. De oudste ook, nadat toch echt even de zooi, ook door hem, aan kant is gebracht. Het huis ziet er weer bewoonbaar uit. Nu mijn hoofd nog.
Gelukkig heb ik mijn afspraak voor vanmiddag afgezegd. Ik had het ook niet gered.