Oranjegekte

Buiten verschijnen al de eerste vlaggetjes aan de gevels, oranje ornamenten worden weer van zolder gehaald en de winkels liggen vol met allerlei andere zaken die ook nog wel leuk zijn – kortom.. het EK voetbal is begonnen en we hopen weer op een herhaling van 88. Ook in dit verder mannenhuishouden is de oranjekoorts toegeslagen. Dinsdag zijn wij het stadion en zit ik hier opgescheept met allerlei mannen die natuurlijk hopen op een winst tegen Duitsland en die niet te genieten zijn als dat niet lukt. De oudste gaat met de hele klas op school kijken en ik hou mijn hart vast en leef zeer mee met de meester als Nederland het niet gaat redden. Natuurlijk word ook ik aangestoken en ga ook ik er dinsdag eens goed voor zitten… thuis, met allerlei mannen boven de 40 die gefrustreerd naar de televisie lopen te roepen of wellicht op school, waar de meester straks 30 kinderen moet troosten en die dus wel wat extra schouders kan gebruiken of die ervoor moet zorgen dat ze niet al feestend de hele school afbreken.
Laten we hopen op winst en op een mooi kampioenschap met zo weinig mogelijk strafschoppen…. dan maken we nog wel een kans… want tja 1988 – dat was wel heel mooi.
Maar mijn mooiste EK is wel die van 1992, 22 juni 1992 – strafschoppen. Marco van Basten mist – Nederland ligt eruit – het hele land in tranen. 23 juni 1992- de geboorte in alle vroegte van een nieuwe Marco. En wellicht ergens in juni 2016… een Marco die het winnende doelpunt maakt en Nederland Europees Kampioen maakt 🙂