Opgesloten

De dakkapel wordt bijgewerkt en daarom moest de zolder dus leeg. Een deel staat dus gewoon op mijn werkkamer, die ik juist wat leger wilde hebben. Ik kan er nog net bij. Verder is de zolder stoffig en koud, dus heb ik de deur van mijn werkkamer dicht. Ik zit dus opgesloten. Ik weet niet of ik daar de hele dag koppijn van heb, of van het beneden ‘slapen’ bij het getik van teveel klokken of van het overal puinhoop want boven zijn ze bezig. Al met al ben ik blij met de mededeling dat hij morgen komt plamuren en maandag verven en dat het dan klaar is. Dan kan ik dinsdag schoonmaken en is dinsdagavond alles hopelijk weer een beetje normaal. Straks gewoon de batterijen uit de klokken en dan hopen dat ik een beetje slaap. Morgen heerlijk alles van mij af trommelen. Het is wel een breuk in mijn ‘nog even en dan heb ik alles op orde’ leventje.