Openheid

Het is eng…. maar ik denk dat ik de stap ga wagen en mijn blog meer open ga gooien. Eng… omdat ik dan meer van mezelf ga laten zien en dat vind ik eng. Ik verstop me liever, maar dan ziet ook niemand je. Via Twitter heb ik gemerkt dat openheid veel te bieden heeft. Toen Mams ziek werd en overleed heb ik dat gedeeld via Twitter. Warme reacties kwamen binnen. Dat voelde goed. Ook als ik even in een dip zit en daarover wat op twitter zet, treedt de tweetcare in werking en dat voelt goed. Je bent niet alleen. Er is een hoop lieve mensen om je heen. Meer dan je door hebt. Daarom openheid met dit blog. Ik hoop dat het de goede reacties zal geven. Dat wat ik te zeggen heb ook bruikbaar is voor andere mensen. Zo ervaar ik steeds meer blogs van anderen ook. Ik lees soms dingen die zo herkenbaar zijn. Ik ben niet de enige die met allerlei dingen worstelt. Er zijn er meer. Zo hoop ik ook weer voor anderen dat gevoel door te geven. Eng…. maar ik ga het toch doen.