Op kamp

Vanmorgen is de jongste naar schoolkamp vertrokken. Op de fiets van Bennekom naar Lunteren. De zon scheen heerlijk en wij vaders en moeders op het schoolplein, vonden dat ze het toch wel heel erg troffen met het weer. Ondertussen zijn we een paar uur verder. Ik had een gesprek in Barneveld, toch niet zo ver van Lunteren vandaan. Ik kon nog hier net rennend niet al te nat mijn auto bereiken. Tijdens het gesprek had ik uitzicht op buiten. Ik had niet meer het idee dat de kids zo aan het boffen waren met het weer. Met bakken kwam het naar beneden en wat een wind….. Op de terugweg vloog mijn toch niet al te lichte Astra bijna van de weg af. Arme kinderen op de fiets. Zouden ze er al zijn? Zouden zij niet meer in dit weer zitten? Ik hoop dat het straks en de komende dagen wat beter is, want een kamp met dit weer is toch niet echt leuk. Morgen zie ik hem even. Samen met een klasgenoot gaat hij naar de introductiemiddag van zijn nieuwe klas. De rest gaat volgende week, dan is er de inhaalmiddag, maar zie je de nieuwe klasgenoten niet. Hij gaat liever wel morgen. Gelijk een goede start maken en weten bij wie je in de klas komt. Misschien al wat vrienden maken. Dan hoor ik wel hoe de rit is geweest. Maar regen of geen regen. Het zal de pret daar niet drukken. Die feesten daar wel met elkaar. Het laatste jaar van school, de laatste weken in deze groep. Nu even kamp en straks weer druk oefenen voor de musical. Nog een paar weken en dan ben ik basisschoolmoeder af. Dan ben ik daar alleen nog maar assistent bij de doculessen.