Gisteren heerlijk in gedachten terug van het sporten op weg naar huis. Altijd even hét zijstraatje in kijken. Daar zie ik normaal gewoon niemand, maar is een gewoonte. En opeens liep HIJ daar met de kliko aan de hand en kwam mijn kant op. En wat doe ik?? Ik steek mijn hand op zwaai en rij door. Ik snap er zelf helemaal niets van. Waarom rij ik door. Waarop stop ik niet gewoon even en vraag hoe het gaat. Als ik mij dat realiseer is het nog niet te laat om om te keren en als nog die kant op te rijden, maar ik rijd door. Verbaasd over dat hij daar liep en verbaasd dat ik dan gewoon door rij. En dat terwijl ik eigenlijk niets liever wil dan hem spreken, weten hoe het is, of de afstand die er is helpt. Maar ik trap gewoon door….. en nu weet ik nog niets….
op pad naar geluk
Inloggen
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.