Toen mijn opa en oma naar het verzorginshuis gingen, kreeg ik de slaapkamermeubels: twee stoelen, een tafeltje, de nachtkastjes en de linnenkast. Alles paste netjes bij elkaar. Het bed, daar waren opa en oma lang geleden al eens doorgezakt, dat was er niet meer.
De nachtkastjes staan naast ons bed, de linnenkast en het tafeltje staan beneden. De mooie spiegel uit de kast is al een keer gesneuveld en vervangen door een vensterglas. De stoelen hebben overal en nergens gestaan en zijn uiteindelijk, opnieuw geverfd en de zitting van een leuke stof voorzien, op de kinderkamers beland. Ze werden minder, maar gehecht aan de spullen van oma en opa als ik ben, zijn ze steeds weer in elkaar gelijmd…
Tot gisteren, toen zakte een vriendje van de jongste door de stoel en toen besefte ik uiteindelijk ook, dat deze stoelen hun langste tijd gehad hadden. Nou ja, die ene dan. De andere kan eigenlijk nog wel.
op pad naar geluk
Inloggen
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.