nieuwe hobby

Mijn zus maakt kettingen. Leuk. Bij de kledingbeurs waar ik als vrijwilligster werk, maken ze ook kettingen. Eén iemand geeft workshops, de rest gaat er heen. Leuk, zeker net een keer gemist toen. Overal zie ik opeens doosjes met kralen liggen, mooie kleuren, mijn kleuren. Dus vind ik dat ik ook kettingen moet maken en ik koop wat van die doosjes, ga een weekend naar mijn ouders, bel mijn zus en samen maken we een ketting. Dan geeft de kettingdame van de kledingbeurs weer een workshop en of ik nog interesse heb. Natuurlijk en weer maak ik een ketting. Bij het kruidvat hebben ze van die kant en klaar doosjes met uitleg nu hangen, dus ik koop er wat, maak een ketting voor een jarige vriendin (enthousiast, precies in de roos) en heb dus nu een nieuwe hobby. Levensgroot zie ik de valkuil voor me liggen. In een la liggen nu verschillende doosjes met kralen. Ik heb een grote doos met allerlei soorten en kleuren kralen gekocht, en nog wat van die kant en klaar setjes. Ondertussen heb ik een aantal kettingen klaar (van die setjes) en wil ik er nog wat maken, maar dan komt het grote probleem. Ik vind het leuk, wil veel maken, maar heb hét eigenlijk niet. Dat van direct zien wat ik met die kralen moet en leuk zonder voorbeeld een mooie ketting maak. En ik weet dat ik straks waarschijnlijk nog steeds een la met doosjes kralen heb, woeste plannen maar geen tijd. Ik sta, weet ik, aan de rand van mijn valkuil: enthousiast, groot inkopen en vervolgens bij gebrek aan inspiratie en tijd er niets mee doen. Ik wankel, maar weet me nog op de rand te houden.
(De linkerketting heeft mijn zus gemaakt, de rest zijn eigen creaties, waar van de gele en blauwe rechts van een setje met voorbeeld zijn)