Mam is weer thuis

Vandaag had ik even mijn vader aan de telefoon. Hij was moe want hij had de hele dag in de tuin gewerkt. Maar, zei hij, je moeder is ook weer thuis.  En dat is precies wat wij wilden. Mijn vader wilde de as graag uitstrooien, maar wij, als dochters, hadden daar wat moeite mee. Dus stond mam netjes nog bij het uitvaartcentrum. Toen mijn vader in Rhodos begon over het uitstrooien van haar as op Rhodos (of een deel van de as) heb ik het voorzichtig bij hem aangekaart. Dat ik eigenlijk niet wilde dat mam ergens werd uitgestrooid, maar dat ik haar graag thuis zou willen hebben. Later kwam mijn vader er weer op terug. Dat hij contact had gehad met het uitvaartcentrum en dat hij de as wilde ophalen. We zouden daar thuis een plekje voor gaan vinden.Zaterdag is het een jaar geleden dat mam overleed. Die dag komen we ook bij elkaar bij mijn vader en zal ook de urn met as een mooi plekje krijgen in het prieeltje in de tuin. Mijn zusje zal een mooie foto op tuincanvas laten printen en zorgt dat er zaterdag een mooie bak met violen is om erbij te zetten. Verder zullen we gewoon bij elkaar zijn. Wij zullen ook blijven slapen.  Ik heb al aangegeven dat ik in de voorkamer wil slapen (waar ik normaal altijd slaap). Dat is de kamer waar mam overleden is. Ik hoop dat ik die avond haar energie kan voelen. Begreep van mijn vader dat mijn nichtje ook al contact met haar had gehad. Arm nichtje. Zij zit binnenkort in het zelfde schuitje. Haar moeder kan ook elk moment aan de gevolgen van kanker overlijden. Ze heeft tunoren in haar hersenen. Wat is het toch eigenlijk een ongelooflijke kloteziekte. Zomaar iets in je lichaam dat groeit zonder dat je er weet van hebt en als je het ontdekt is het vaak te laat. Mijn computer geeft een seintje als er iets niet klopt of als er een virus oid is ontdekt. Mijn lichaam niet. Daar mogen ze nog wel eens wat voor uitvinden. Ik hoor nu te vaak van mensen die kanker hebben en het net ontdekken en waarbij het eigenlijk al te ver is. Het maakt me soms bang. Je voelt je goed, maar wie weet er wat er al niet binnen in je zit in te breken en woekeren.