Kinderdorp

Elk jaar wordt hier een terrein omgetoverd tot waar kinderparadijs. Het veld is inmiddels al omgedoopt tot Landgoed Kinderdorp. Het is geen paradijs met allerlei luxe attributen, nee het is een paradijs waar het verboden is voor ouders, waar niets moet en (bijna) alles mag. De oudste had vorig jaar zijn laatste jaar (het is tot 12 jaar) en de jongste is dus voor het eerst zonder grote broer. Samen met zijn vriendjes bouwt hij dus een eigen hut, want dat is het paradijs van Kinderdorp: uit een hele berg palets en andere planken, oude deuren ed, wordt een compleet huttendorp gebouwd.
Gisteren ben ik een middag als vrijwilliger gaan helpen in de creatent. Hier kunnen kinderen allerlei creatieve dingen doen, verven, kleien, kaarten maken enz. Er is ook een muziektent, een opmaaktent, een berg zand waar een zandkasteel van wordt gemaakt, een electrotent, een videotent en een chill-out tent en nog veel meer.
Voor dat ik aan de slag ga, loop ik nog even door het huttendorp. Als ouder moet je daar niet zijn. De hutten worden goed gecontroleerd door de bouwgroep, maar het ziet er allemaal gammel uit. Straks doe ik mijn bergschoenen aan, want de hut van de jongste zit helemaal ergens in het midden, en mijn gewone schoenen zijn niet bestand tegen de spijkers die soms op een plek zitten waar je hem niet zou willen. Kinderen mogen alleen in het huttendorp met goede stevige schoenen.
Het is hier vlakbij en ik geniet van Radio Kinderdorp, die hier vrolijk naar binnenkomt drijven. Ik kijk maar niet uit het raam, waar wat donkers aan komt. Ach regen vinden de kinderen niet zo erg. Zo komen snel ergens een stuk plactic sneaken, kruipen ergens in een tent of zorgen dat hun hut snel waterdicht is. Dat het veld wat modderig wordt is denk ik alleen een zorg van de moeders (och wat zien die schoenen eruit), maar ook dat mag de pret niet drukken.
1500 kinderen die volop genieten – daar wil ik best een middagje voor opofferen. Ik ga creatief wezen 😉