kilo’s

Lijnen, dat wil ik. Niet omdat ik nu te zwaar zou zijn (is wel zo) maar omdat dit vooral gepaard gaat met een in mijn ogen blubberbuik. Dat is natuurlijk voor een deel leeftijd (rotsmoes), maar voor een deel ook te weinig sporten, te veel stilzitten en toch beetje bij beetje te veel snaaien. Dus begon ik met lijnen, althans een poging. Opletten met eten, minder snoepen, meer bewegen enzo. Ik begon bij 74,5 kilo (onze weegschaal kan alleen halve kilo’s aan, dus dit kan 74,7 zijn, maar ook wellicht 74,3 – ik ga dan meestal voor het laatste duh). Dat schommelde en opeens was dat dan 72,5. Joepie. En toen weer 74 en toen weer 73,5. En ik kan er geen peil op trekken. De 74 dagen zijn dagen waarvoor ik weinig heb gegeten en die 72 was eigenlijk na een normale dag. Ik schommel dus. Ben ik een hele dag heel goed oplettend geweest dan geeft de weegschaal me daar geen beloning voor. Dus ik baal. Kan ik net zo goed niets doen, dan staat hij opeens weer op een stuk lager dan ik had verwacht. Dus mijn ontbijt is goed opgelet, koffie met een appeltje, lunch ook nog netjes, maar het zijn de avonden. Daar moet ik dus nog wat op vinden. Want ik heb ’s avonds trek en dan trek in iets lekkers. Vandaag ga ik maar weer goed opletten. Morgen gaan we de hele dag schilderen, dus krijg ik ook niet de kans tot snoepen. Zondag ga ik weer fitnessen met de wii en dan hoop ik dat het volgende weer beter weer is en dat ik weer een paar keer in de vroege ochtend kan gaan zwemmen. Dat geeft me natuurlijk ook altijd een goed gevoel. En tot die tijd…. accepteren dat alle broeken toch niet helemaal lekker zitten. Veel in de spiegel kijken en dat buikje zien en daar dan ook maar de motivatie uit halen.