Ik heb een meditatie-oefening geleerd waarmee je energie krijgt (als het goed is). De eerste keer deed ik het onder begeleiding. Ik ben een beelddenker en tijdens de meditatie moet ik het ook beeldend voor me kunnen zien. Je moet eerst aarden en je ‘bekend maken’ door overal in gedachten je naam en de datum neer te zetten. Zo ‘claim’ je de ruimte voor jezelf. Het ging redelijk goed alleen de energie die via mijn linkervoet naar binnen moest stromen, dat lukte niet. In gedachten borrelde de energie wel uit de aarde, maar kwam niet via mijn voet in mijn lichaam. Rechts stroomde het heerlijk binnen. Ook de energie van die van boven, van de kosmos moest komen, ging maar mondjes maat. Telkens ging boven het luikje weer dicht. Vandaag deed ik de oefening (op gedeeltelijk mijn eigen manier, want ik was natuurlijk weer vergeten hoe het precies moest) op de zolder. Ik had mij neergezet en verbeelde me dat ik volop ruimte om me heen had. Ik zette mezelf in een mooie zonnige weide, met bloemen en volop ruimte, maar ik was me ontzettend bewust dat vlak achter mij de tafel was. En wat ik ook probeerde, ik blijf ook in mijn weide die ‘muur’ achter mij voelen. Dus verhuizen naar het midden van de kamer. Dat ging beter. Al snel zat ik in mijn beschermende koepel weer in de weide.Ik zag mezelf vanuit de verte zitten en de energie stroomde vanuit de aarde weer in mijn rechterbeen. Met ontzettend veel moeite lukte het nu ook om de energie via mijn linkerbeen binnen te laten stromen. Heerlijk scheen af en toe de warme zon door het raam op mij, waardoor ik nog meer energie voelde. Zo heb ik een tijd in mijn weide gezeten, terwijl mijn antilope daar heerlijk rondsprong en rende. Na de energie vanuit de aarde moest ik mijn koepel vol laten stromen met energie uit de kosmos. Ik voelde de warmte van de zon en zag mijn koepel zich vullen met een warme geeloranje kleur. Ik nam de energie tot mij en vulde mijn koepel weer. Tot de zon wegging en het zelfs koud werd. In mijn gedachten bleef ik mijn koepel vullen met energie en nam ik die energie tot mij. Ik voelde wel de kou, maar dwong mij te blijven zitten, want ik wist dat de zon straks vast wel weer zou gaan schijnen en dan zou ik mijn koepel voor de laatste keer vullen met energie. ZO heb ik daar een poos gezeten. De zon kwam en ik voelde de warmte en nam hem tot mij. Daarna was het tijd om weer terug te keren naar mijn zolderkamer. Ik was net weer terug toen de telefoon ging. Gelukkig was ik weer terug. Ik had het vervelend gevonden om gestoord te worden. Het terugkomen zelf is soms al wat lastig, en het opeens moeten terugvallen op aarde is helemaal vervelend. Je moet het goed afsluiten. Tijdens mijn meditatie ben ik bewust gaan denken wat ik allemaal met de energie zou gaan doen. Ik zou hem niet gaan verspillen. Ik zou hem goed gaan inzetten, want ik wil tenslotte ‘succesvol’ worden. Ik hoop dat ik morgen weer zo’n moment heb om rustig te kunnen mediteren. Het geeft niet alleen energie. Het geeft ook rust. Ik merk dat ik het echt moet doen als ik er ook de tijd voor heb. Afraffelen helpt niet echt. Misschien moet er meer een cursus in gaan doen. Die mogelijkheden zijn er. Maar eerst dit maar eens afronden. En met nieuwe energie weer verder 🙂
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.