Morgen is de deadline van K. zijn werkstuk. in de vakantie heeft hij er elke dag aan moeten werken, maar ja… in de vakantie zijn ook vele verleidingen. Daarnaast merk ik dat de structuur die de kinderen op school leren…. nee, foute formulering. Daarnaast merk ik dat de kinderen op school kennelijk geen structuur leren maken voor een werkstuk. Goed ze moeten een woordveld maken en leervragen opstellen, maar dan….. K. houdt zijn werkstuk over bruggen. Hij heeft een aantal hoofdstukken (geschiedenis, constructie, soorten bruggen en beroemde bruggen), maar wat daar dan eigenlijk verder mee moet, tja, dat weet hij ook niet.
Als ik wat structuur probeer aan te brengen, is er paniek, want dat krijgt hij toch nooit klaar??? Ik balen, want alles moet natuurlijk weer op het laatste moment, maar ik baal ook, omdat ik merk dat ik hem kennelijk eerder had moeten helpen, want op school rommelen ze kennelijk maar wat aan.
Maar ik merk ook dat ik eigenlijk de lat te hoog leg voor hem. Er valt zoveel over bruggen te vertellen, maar moet hij dat dan ook maar allemaal in zijn werkstuk zetten? Wat zijn eigenlijk de eisen aan dat werkstuk? Ik merk dat ik mijn neiging tot alles perfect te willen doen, nu ook projecteer op een kind, waarvan ik weet dat hij de lat voor zichzelf al zo hoog leg. Ik bemoei me er dus niet meer mee, niet met de inhoud. Ik vertel hem dat hij bij elk stukje vast wel een leuke foto kan vinden en verder vind ik het eigenlijk prima.
En ik neem me weer voor om me meer met het volgende werkstuk te gaan bemoeien. Niet omdat het perfect moet, maar omdat ik weet dat je zonder goede structuur dus in de last-minute fase helemaal verzandt.
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.