Heb ik een eetprobleem?

Vorig jaar februari woog ik nog tegen de 90 kilo. Ondertussen ben ik er daar zo’n 30 van kwijt. Dat was hard werken en veel laten staan. Een machtig gevoel dat het gelukt is en nu natuurlijk zorgen dat het er niet meer aan komt. Tijdens de afvalperiode heb ik mijn eetpatroon gewijzigd. Variatie van het 5-2 vastendieet (2 dagen vasten 5 dagen gewoon eten), een koolhydraatbeperkt dieet, het dieet van Mieke Kosters (wat geen dieet is maar meer een levenswijsheid) en allerlei eettips van internet. Welke dingen mag je wel eten en welke kun je beter laten staan. Alles bij elkaar hielp het om die 30 kilo kwijt te raken en vooral… om controle te houden op mijn gewicht.Op dit moment ben ik bijna een jaar zo rond de 60 kilo. Een dag zonder weegschaal maakt mij nerveus. Een weegmoment boven de 60 geeft me een onrustig gevoel, van een stand boven de 61 raak ik in paniek en kan ik gerust een dag bijna al het eten overslaan en dan het liefst nog een heel stuk hardlopen… als die teller maar weer zo op de 60 komt. Zo min mogelijk eetmomenten en zo veel mogelijk beweegmomenten…zwemmen, fietsen, hardlopen. In paniek raken bij het idee dat straks het zwembad dicht is.. wat wellicht niet alleen stoppen met zwemmen betekent maar ook de fietstochten die na het zwemmen nu volop aanwezig zijn.. dat is toch weer een tocht van zo’n 17k in de ochtend en ook zoiets in de middag. Die in de middag kunnen wel blijven, maar de rest.. nu al nadenken hoe ik dat dan weer kan compenseren. Want het idee dat ik zonder te sporten weer aan zal komen kan ik in paniek van raken. En ik probeer het wel heel hard te ontkennen, maar ik weet dat dit ontzettend onder controle willen houden en de angst om die macht te verliezen echt wel duidt op een eeetprobleem.. geen ernstig… vind ik… maar toch….Ik kan het niet van mij afzetten.. het heeft mij in een greep. Ontzettende angst dat er langzaam weer kilo’s bijsluipen. Dat ik de controle erover ga verliezen. Wat er straks gaat gebeuren als er minder beweegmomenten komen, of ik dagelijks kan blijven fietsen of dat er om allerlei redenen ook daarmee gestopt moet worden..en wat dan…. het gevoel hebben dat elke beetje wat ik eet, gelijk te zien is op de weegschaal…… en ik ben blij met de mensen die me in de gaten houden en ik hoop dat ze me in de gaten blijven houden en me steunen waar ik dat nodig heb… want het is een gevecht.. een gevecht dat ik naar beide kanten toe niet wil verliezen.