Grote Cursus Dag

Gisteren was het dan zover, de grote cursusdag van de WOW in Rotterdam.Ik zou daar de cursus WordPress voor gevorderden geven. Iets waar ik wel en niet naar uit keek. De GCD is altijd ontzettend leuk, maar zelf een training geven vind ik dan wat minder. Maar ach, het zijn allemaal dames van de WOW, dus dat moet toch helemaal goed komen. In de voorbereiding kwam een kleine kink in de kabel, maar uiteindelijk liep alles vlot en gezellig. Het is altijd leuk om zoveel dames bij elkaar te zien, waarvan je van het grootste deel alleen de naam herkent. Dát worden er steeds minder, inmiddels zijn er ook veel waarvan ik naam en gezicht nu ken. Leuk om mensen te treffen waar je online vaak zoveel mee doet.  Eigenlijk is dat ook de kern van de GCD, voor mij iig wel. Elkaar treffen! De koffie. lunch en borrel zijn dan ook hoogtepunten, waar de borrel helaas snel wat rustig werd omdat de NS had besloten om juist gisteren in de namiddag te beginnen met onderhoud op de lijn Rotterdam – Gouda – Utrecht en voor mij kwam daar ook nog Utrecht – Driebergen bij. Ritjes van een uurtje waren dus vaak veel langere ritjes. Ik twijfelde nog. Meerijden met iemand uit Bennekom met de auto (lekker snel thuis) om 5 uur, of met alle docenten mee uit eten gaan en dan maar zien hoe ik thuis kom. Ik koos voor het laatste. Het eten was gezellig en de rit naar huis lang. Eerst een lift naar Den Bosch en dan met de trein naar Nijmegen (goede planning, want er ging net een trein die ik kon nemen) daarna naar Arnhem en daar de trein naar Ede. Moest gaan lukken. Maar de conducteur verpestte het feestje, want wij hadden zeer beperkt overstaptijd, dus of we die laatste gingen redden? Laatste????? Maar, vertelde ze, zorg dat je in de trein naar Arnhem helemaal achterin bent, dan ben je dicht bij de trap en als de trein door heeft gereden en je hard loopt moet je het kunnen redden. Je kunt in de trein even aan de conducteur vragen of ze zo vriendelijk willen zijn te wachten…. Dus wij (achter mij in de trein vanuit DB zat een meisje dat ook naar EW moest) achterin de trein, en die kwam best echt lekker op tijd bij Arnhem. Maar daar ging het mis, want vlak voor het station stopte hij. Er was geen perron vrij… wij roepen in de trein (want de conducteur zat vlak bij ons in zo’n hokje) dat hij moest gaan rijden want wij moesten onze trein halen. Ze kwam naar buiten en beloofde te kijken wat ze kon doen, maar dat ze ons weinig kans gaf want het was geen officiele aansluiting (duh). Toen onze trein eindelijk begon te rijden, kwam ze aan met de mededeling dat onze trein naar EW niet wilde wachten. Gelukkig wist mijn sister in arms dat er nog een  bus vanuit Arnhem naar Wageningen ging. Dus wij dan sprinten naar die bus (en dat met een rugzak, een tas en hele moeie voeten). En die bus hebben wij gelukkig gehaald. En manlief was zo vriendelijk om me midden in de nacht (het was inmiddels 1 uur) van het busstation te halen, want bussen naar Bennekom gingen er natuurlijk niet meer. Maar goed. Eindelijk thuis en vandaag even rustig aan. Al met al toch een hele geslaagde dag.