Film met zakdoekjes

L had een hele mooie film in India gezien, zo mooi dat hij daar de dvd kocht om hem meer mensen te tonen. Het ging over een jongetje met dyslexie wat in eerste instantie niet herkent en erkent werd. Het jochie is een aandoenlijk dromerig kind, met een lieve moeder die wel streng wil zijn, maar duidelijk heel veel van het kind houdt en een vader die als een echte man van India toch wil dat iedereen vooral zeer goed of zo niet als beste, presteert. Maar goed, dat doet dit jochie dus niet. Op school gaat het slecht, hij snapt er niets van, hij is een ontzettende dromer met een ruime fantasie. Als hij op een dag spijbelt van school besluiten zijn ouders (vader vooral) dat het tijd wordt voor wat discipline en via een vriend komt het jochie op een kostschool. Daar kwijnt hij weg. Leraren begrijpen hem niet, zijn streng, gericht op het beste kind. Zijn enige vriend is een kreupele jongen. Het jochie kruipt helemaal in zijn schulp, wordt stiller en stiller en is eigenlijk alleen maar heel verdrietig. Het is allemaal zo mooi gefilmd, met mooie muziek en beelden. Een echte Bollywoodfilm geproduceert en geregiseerd door de beroemde Aamir Kahn. Deze Aamir Kahn verschijnt in de film als de redder van het jongetje: de leraar Kunst (Arts). Al gauw heeft hij door dat het jochie dyslexie heeft en dat dat de oorzaak is van alle problemen. Langzaam probeert hij hem weer uit de schulp te halen en weer plezier in het leven te laten krijgen. Je ziet het jochie opbloeien. En als hij dan aan het eind de winnaar wordt van een tekenwedstrijd die de leerkracht heeft georganiseerd (waar zelfs alle strenge leerkrachten aan meedoen) zie je hem helemaal gelukkig worden. De hele school juicht voor hem. Echt met tranen op de bank gekeken. Ik hoorde ook al van anderen die de film van L geleend hadden dat ze met tranen in hun ogen gekeken hadden. Zo ontzettend mooi. Taare Zameen Par heet de film Every child is special. Het was een mooie start van de dag. L ging al vroeg weg en toen bedacht ik dat ik die film wel eens kon bekijken, heerlijk in pyjama onderuit op de bank. What the hack – het is tenslotte vakantie… voor mij toch ook wel een beetje. En gelijk maar werk van gemaakt door er een blogpost van te maken op Kids en zo. Dan is dat toch een nuttige besteding geweest 😉