Fijn uitgeleend

Enige tijd geleden heb ik even op mijn vroegere buurjongetje gepast. Ze zijn een tijd geleden verhuisd, maar hebben in de buurt nog geen oppas gevonden voor even tussendoor. Als ik hem naar bed brengt zie ik een stapeltje cd’s liggen. ‘Daar luistert hij altijd naar’ zei zijn moeder al. Ze komen me bekend voor, beter nog, ze zijn van mij. Plotseling herinner ik me dat ze een keer op vakantie gingen en een tijd moesten reizen. Om hem rustig te houden vroegen ze wat cd’s. Ik had heel pluk van de petteflet als luisterboek en de jongste was daar wel een beetje op uitgeluisterd, dus die konden we wel even missen. Jammer alleen dat ze niet meer de beleefdheid hadden die dingen ook weer terug te geven. Ze waren het gewoon glad vergeten. Ik heb ze dus gelijk meegenomen. Niet aardig voor het jochie, want hij luistert er altijd naar. Maar het is wel mijn luisterboek. En nu weigert mijn computer er kopietjes van te maken. Alsof de duvel er mee speelt. Stomme windows ook. Denkt alles zelf te kunnen, maar af en toe mis ik wel de eenvoud van gewoon voor alles een programma ipv één groot log ding dat af en toe vergeet dat hij daarvoor ook al was uitgevonden. Dan de laptop maar even pakken. Ook XP, maar dan de gewone home-versie. Met wel een gewoon brandprogramma aan boord, want mijn oude brandprogramma installeren, daar heeft XP geen zin in, dan knalt hij er steeds weer uit. Leve systeemherstel en leve mensen die dingen van je lenen en het dan een beetje als eigendom gebruiken. Inclusief krassen, vette vingers en andere kenmerken van zeer onzorgvuldig gebruik ;(